
We zitten in het oog van een vulkaan Uit welke hoek hij waait weten we niet Opwaaiend stof versluiert het verschiet
Waardoor verschuivingen ons zijn ontgaan
Ons wereldbeeld verkeerde in een waan Geen mens meer, die de zaken helder ziet Door dichte mist en kluitjes in het riet
Niemand weet waarheen we zullen gaan
Naar de knoppen, maar wie zitten daaraan? Alle wijsheid lijkt wel weggewaaid Feiten worden veel te vaak verdraaid Wie legt de bijl aan de wortel van ’t bestaan?
Vervlogen zijn de groten van de aarde Vervangen door monsters zonder waarden
----------
De tekening is van Petra Busstra.

|