archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 10
Jaargang 22
13 februari 2025
Nummer 11 verschijnt op
27 februari 2025
Bezigheden > In de tuin delen printen terug
Nieuwjaarsliefjes Marcia Meerum Terwogt

2208BZ Nieuwjaarsliefjes1Het is 1 januari en ik sta op het punt om naar de Ardennen te gaan om een paar dagen te wandelen. Maar eerst nog een wandelingetje door mijn tuin. Iemand wees me op de winterbloei-telling en ik ben benieuwd wat er, op de eerste dag van het jaar, in mijn tuin bloemen maakt. De oogst is verrassend.
Níet zo vreemd is dat de Winterjasmijn (Jasminum nudiflorum) nu vol zit met lente-gele bloemetjes. Alsof er geen donkere dagen bestaan*. De kruip-Rozemarijn (Rosmarinus officinalis ‘Prostratus’) is ook aan het bloeien. De Kerstrozen (Helleborus) daarentegen slapen nog. Misschien vinden ze het te warm? De Kamperfoelie bloeit op meerdere plekken.  En ik zie nog meer zomerbloeiers: een lichtroze Salie (Salvia Microphylla), een paar Blauwe Knoopjes (Succisa pratensis), en ook de Geranium Rozanna doet nog mee. Daarboven bloeit zelfs een Passiebloem-bloem! Gekker moet het niet worden. Ik onderdruk mijn klimaatzorgen en probeer de bevindingen te delen op plantenjacht.nl.

Onkruid

Dan lees ik op hun site dat de telling over wilde planten gaat. Dus mijn zorgvuldig bij elkaar gezochte cultivars tellen helemaal niet mee. De webpagina geeft een lijstje met de meest voorkomende bloeiende wilde planten. Paardenbloem, Dovenetels, Duizendblad, Vogelmuur,… Sommige hebben wel hele minuscule bloemetjes. Herderstasje bijvoorbeeld. Nauwelijks een bloemetje te noemen. Straatgras staat er ook tussen. Ja zeg.
Plotseling voel ik me erg amateuristisch. Waarom zou de bloeiwijze van het straatgras nou minderwaardig zijn? De passiebloem komt me opeens voor als een schreeuwerig tropisch gedrocht. Om recht te doen aan de onkruidjes, speur ik verder tussen de stoeptegels en het aanliggende grasveld. De Ardennen moeten nog maar even wachten.
Ik zie genoeg Herderstasjes en veel gras, maar niets staat in bloei.  Met een zucht besluit ik mijn goedbedoelde missie te staken. En dan, terwijl ik me opricht, zie ik het opeens. Het grasveld zit vol met witte bloemetjes. Madeliefjes! In groepjes klitten ze samen, alsof ze al die tijd al fluisterend op me zaten te wachten. Ziet ze ons nou nog niet?? Op mijn hurken inspecteer ik het dichtstbijzijnde groepje. De voorste kijkt me vrolijk aan. Haar gele hartje open en uitbundig. Daarnaast een verlegen zusje, met bescheiden dicht gevouwen blaadjes. Een derde liefje heeft haar witte kroontje versierd met felroze tipjes. Wat zijn ze mooi. Met een lach op mijn gezicht laat ik de meisjes achter.

Belles perennis

Tijdens2208BZ Nieuwjaarsliefjes2 de rit naar de Ardennen, begint de verwondering pas echt. Hoe kan het dat ik het Madeliefje niet eerder zo heb bekeken? En waarom heb ik ze nooit in de winter zien bloeien? Ik graaf in mijn geheugen, maar kom niet verder dan dat je er heel goed kettinkjes van kan rijgen. Het liefst in een zomerjurkje en met blote voeten zittend in het gras.
Later die avond zoek ik het internet af. Belles perennis heet ze officiëel. Blijvend mooi! Bloeit van mei tot dat het gaat vriezen. En verder: Kan grote groepen vormen, want plant zich ongeslachtelijk voort, door nieuwe rozetten in de oksels te maken. Maar als ze zich zo makkelijk ongeslachtelijk voortplant, waarom dan die lange bloei? Je bent toch niet voor niets een verleidelijk lonkende landingsplek? En welk insectje komt er zo laat in het seizoen, met zijn koude pootjes, je bloemetjes beroeren? Want als we dan toch goed kijken, dan bestaat het hart van het Madeliefje niet uit één, maar uit veel verschillende kleine gele (buis)bloempjes. En die kunnen dus allemaal bestoven worden. Welk insect dat taakje in de winter heeft, daar kom ik helaas niet achter.

Zenuwachtige paarden

Als ik op Madeliefjeszaad zoek, is mijn eerste hit een site voor paardenhouders. Een hele interessante site als je into weideplanten bent of natuurlijk into paarden. Madeliefjes blijken heel gezond voor zowel mens als paard. Vol vitamine C, calcium en magnesium. Werkt tegen hoofdpijn, blauwe plekken én is rustgevend voor zenuwachtige paarden. Goed om te weten.
Het zaad is ook te koop. En het blijken niet zomaar zaadjes, maar één millimeter kleine ‘nootjes’. Een botanische term voor zaadjes, waar een hard hulsje om heen zit. Denk mini-zonnebloemzaadjes. Ik heb ze maar meteen besteld. Want die ‘nootjes’ wil ik wel eens zien. Om daarna overvloedig te verspreiden, zodat ik volgend jaar ook Madeliefjes in mijn eigen tuin tel.
Mijn wandelingen in de Ardennen werden, zoals je begrijpt, beheerst door mijn nieuwe liefde. Ik zag ze overal in het gras. En ik zag nog veel meer prachtig bloeiend ‘onkruid’. Mijn goede voornemen voor dit jaar: nog meer kijken en vooral nog meer zien.
Gelukkig Nieuwjaar!

*Heb je nog geen Winterjasmijn? Het is een must-have voor een schaduw-muur of schutting.  Dus even zoeken wie in de buurt er één heeft en een stekje vragen. Ze staan nu in bloei!

----------

De foto's zijn geleverd door de auteur.



© 2025 Marcia Meerum Terwogt meer Marcia Meerum Terwogt - meer "In de tuin"
Bezigheden > In de tuin
Nieuwjaarsliefjes Marcia Meerum Terwogt
2208BZ Nieuwjaarsliefjes1Het is 1 januari en ik sta op het punt om naar de Ardennen te gaan om een paar dagen te wandelen. Maar eerst nog een wandelingetje door mijn tuin. Iemand wees me op de winterbloei-telling en ik ben benieuwd wat er, op de eerste dag van het jaar, in mijn tuin bloemen maakt. De oogst is verrassend.
Níet zo vreemd is dat de Winterjasmijn (Jasminum nudiflorum) nu vol zit met lente-gele bloemetjes. Alsof er geen donkere dagen bestaan*. De kruip-Rozemarijn (Rosmarinus officinalis ‘Prostratus’) is ook aan het bloeien. De Kerstrozen (Helleborus) daarentegen slapen nog. Misschien vinden ze het te warm? De Kamperfoelie bloeit op meerdere plekken.  En ik zie nog meer zomerbloeiers: een lichtroze Salie (Salvia Microphylla), een paar Blauwe Knoopjes (Succisa pratensis), en ook de Geranium Rozanna doet nog mee. Daarboven bloeit zelfs een Passiebloem-bloem! Gekker moet het niet worden. Ik onderdruk mijn klimaatzorgen en probeer de bevindingen te delen op plantenjacht.nl.

Onkruid

Dan lees ik op hun site dat de telling over wilde planten gaat. Dus mijn zorgvuldig bij elkaar gezochte cultivars tellen helemaal niet mee. De webpagina geeft een lijstje met de meest voorkomende bloeiende wilde planten. Paardenbloem, Dovenetels, Duizendblad, Vogelmuur,… Sommige hebben wel hele minuscule bloemetjes. Herderstasje bijvoorbeeld. Nauwelijks een bloemetje te noemen. Straatgras staat er ook tussen. Ja zeg.
Plotseling voel ik me erg amateuristisch. Waarom zou de bloeiwijze van het straatgras nou minderwaardig zijn? De passiebloem komt me opeens voor als een schreeuwerig tropisch gedrocht. Om recht te doen aan de onkruidjes, speur ik verder tussen de stoeptegels en het aanliggende grasveld. De Ardennen moeten nog maar even wachten.
Ik zie genoeg Herderstasjes en veel gras, maar niets staat in bloei.  Met een zucht besluit ik mijn goedbedoelde missie te staken. En dan, terwijl ik me opricht, zie ik het opeens. Het grasveld zit vol met witte bloemetjes. Madeliefjes! In groepjes klitten ze samen, alsof ze al die tijd al fluisterend op me zaten te wachten. Ziet ze ons nou nog niet?? Op mijn hurken inspecteer ik het dichtstbijzijnde groepje. De voorste kijkt me vrolijk aan. Haar gele hartje open en uitbundig. Daarnaast een verlegen zusje, met bescheiden dicht gevouwen blaadjes. Een derde liefje heeft haar witte kroontje versierd met felroze tipjes. Wat zijn ze mooi. Met een lach op mijn gezicht laat ik de meisjes achter.

Belles perennis

Tijdens2208BZ Nieuwjaarsliefjes2 de rit naar de Ardennen, begint de verwondering pas echt. Hoe kan het dat ik het Madeliefje niet eerder zo heb bekeken? En waarom heb ik ze nooit in de winter zien bloeien? Ik graaf in mijn geheugen, maar kom niet verder dan dat je er heel goed kettinkjes van kan rijgen. Het liefst in een zomerjurkje en met blote voeten zittend in het gras.
Later die avond zoek ik het internet af. Belles perennis heet ze officiëel. Blijvend mooi! Bloeit van mei tot dat het gaat vriezen. En verder: Kan grote groepen vormen, want plant zich ongeslachtelijk voort, door nieuwe rozetten in de oksels te maken. Maar als ze zich zo makkelijk ongeslachtelijk voortplant, waarom dan die lange bloei? Je bent toch niet voor niets een verleidelijk lonkende landingsplek? En welk insectje komt er zo laat in het seizoen, met zijn koude pootjes, je bloemetjes beroeren? Want als we dan toch goed kijken, dan bestaat het hart van het Madeliefje niet uit één, maar uit veel verschillende kleine gele (buis)bloempjes. En die kunnen dus allemaal bestoven worden. Welk insect dat taakje in de winter heeft, daar kom ik helaas niet achter.

Zenuwachtige paarden

Als ik op Madeliefjeszaad zoek, is mijn eerste hit een site voor paardenhouders. Een hele interessante site als je into weideplanten bent of natuurlijk into paarden. Madeliefjes blijken heel gezond voor zowel mens als paard. Vol vitamine C, calcium en magnesium. Werkt tegen hoofdpijn, blauwe plekken én is rustgevend voor zenuwachtige paarden. Goed om te weten.
Het zaad is ook te koop. En het blijken niet zomaar zaadjes, maar één millimeter kleine ‘nootjes’. Een botanische term voor zaadjes, waar een hard hulsje om heen zit. Denk mini-zonnebloemzaadjes. Ik heb ze maar meteen besteld. Want die ‘nootjes’ wil ik wel eens zien. Om daarna overvloedig te verspreiden, zodat ik volgend jaar ook Madeliefjes in mijn eigen tuin tel.
Mijn wandelingen in de Ardennen werden, zoals je begrijpt, beheerst door mijn nieuwe liefde. Ik zag ze overal in het gras. En ik zag nog veel meer prachtig bloeiend ‘onkruid’. Mijn goede voornemen voor dit jaar: nog meer kijken en vooral nog meer zien.
Gelukkig Nieuwjaar!

*Heb je nog geen Winterjasmijn? Het is een must-have voor een schaduw-muur of schutting.  Dus even zoeken wie in de buurt er één heeft en een stekje vragen. Ze staan nu in bloei!

----------

De foto's zijn geleverd door de auteur.

© 2025 Marcia Meerum Terwogt
powered by CJ2