archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 6
Jaargang 22
28 november 2024
Nummer 7 verschijnt op
19 december 2024
Bezigheden > Op de fiets delen printen terug
Zwetende Heeren* Willem Minderhout

2104BZ ZH1Ik ben de oudste van drie broers en ook de kleinste. Mijn beide broers zijn rond de twee meter lang. Hun favoriete sport was dan ook basketbal. Ze waren er zelfs heel goed in. Maar topsport is riskant. Mijn broer Kees verdraaide zijn knie en moest de sport vaarwel zeggen. Mijn broer Thijs schopte het nog tot de promotieklasse. Hij speelde bij de Leidse basketbalvereniging, destijds Luba Leiden, totdat een blessure ook aan zijn sportloopbaan een einde maakte. Sindsdien ben ik als de minst sportieve en kleinste broer de enige die nog basketbalt. Al veertig jaar.

Ik ben heel laat voor de basketbalsport gewonnen. Ik speelde het wel eens tijdens de uurtjes lichamelijke oefening op de middelbare school, maar dat was het dan ook wel. Toen ik 24 was werd ik geronseld in de kroeg. Ik werkte iedere vrijdag in het ‘Café De Plak’ aan de Emmakade in Den Haag. Han, één van onze vaste klanten, vroeg of basketbal niets voor me was. Zijn clubje kon wel wat leden gebruiken. Ik besloot samen met een vriend een keer mee te ballen. Die vriend haakte na twee keer af. Ik bal na veertig jaar nog steeds stug door.

Ik bleek terecht te zijn gekomen bij een tamelijk opmerkelijk gezelschap. De club was ooit ontstaan als winteractiviteit van een studententennisvereniging. De harde kern, waar ook mijn kroegvriend Han toe behoorde, was daar nog van overgebleven, maar zo successievelijk was door coöptatie de diversiteit van het gezelschap wat toegenomen. Al die jaren spelen we in een gymzaaltje van een basisschool in Mariahoeve. Het zaaltje is zo klein dat we slechts met vier tegen vier kunnen spelen. Vroeger hadden we dan altijd minstens twee wisselspelers langs de kant zitten. Door natuurlijk verloop mogen we tegenwoordig al blij zijn als we met drie tegen drie kunnen spelen, maar telkens als we denken dat we de club wel kunnen opdoeken, duikt er weer een nieuwe enthousiasteling op zodat we er weer een seizoen aan vast kunnen plakken.

Website

Zo rond mijn dertigste maakte ik primitieve websites. Ik maakte beroepshalve met MS Frontpage, een zeer eenvoudig programmaatje, de eerste website van ‘9292’ openbaar vervoer reisinformatie. Ik vond dat gepriegel wel leuk dus ik maakte ook websites voor andere2104BZ ZH2 doeleinden, zoals de basketbalclub. Zo’n site moet natuurlijk wel een adres hebben, maar de basketbalclub was tot dan toe naamloos door het leven gegaan. Ik besloot de club toen maar ‘Basketbalgenootschap De Zwetende Heeren’ te dopen. Op de website wijdde ik aan alle leden een kort, grappig bedoeld, biografietje.

Het was allemaal aan het begin van de ontwikkeling van het internet. Slechts weinig mensen beschikten nog over een PC met modem. Toch heeft die rare website wereldwijd indruk gemaakt.

Zwetende Heer Jeroen, ooit hoofdklasse basketballer bij Donar, was een hoge manager bij Unilever. Hij was in die tijd dat ik die website had gebreid bezig met de overname van een bedrijf in de VS. Toen hij daar aankwam om de onderhandelingen te starten lag dat melige tekstje van mij – in vertaling – op het bureau van zijn onderhandelingspartner. Ze hadden zijn antecedenten goed gecheckt!

Jan, één van de grondleggers van de basketbalclub, had vroeger gekorfbald. Hij probeerde af en toe de bal met een korfbalbeweging in de basket te krijgen. Op zijn profiel had ik daarom geschreven: ‘Jan scoort met een hupje.’ Op een dag moest hij een congres toespreken. Hij werd aangekondigd: ‘En nu spreekt professor Moen, hoogleraar management in de gezondheidszorg. Hij scoort met een hupje.’ Jan moet daar nog steeds om lachen.

Fietsen

Ook naast het basketbal ontplooit het genootschap allerhande sportieve activiteiten. Fietsen met name. Ik deed daar vroeger nooit aan mee, want de fietsactiviteiten vielen altijd buiten de schoolvakanties. Sinds een aantal jaar heb ik echter zoveel ouwelullendagen dat ik me ook als fietsende Zwetende Heer kan manifesteren.
Van Jan met het hupje - die nog wel meefietst, maar dan op een e-bike – heb ik de racefiets overgenomen. Ik heb ook zijn shirt gekregen. Een aantal jaren geleden hebben ze namelijk speciale shirts laten maken: ‘Genootschap De Zwetende Heeren’ staat er op. Ik draag het vol trots. Misschien ziet u ons binnenkort ergens langs zoeven. We stoppen er nog lang niet mee.

----------

De foto's komen van de Facebookpagina van de auteur.



© 2023 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Op de fiets" -
Bezigheden > Op de fiets
Zwetende Heeren* Willem Minderhout
2104BZ ZH1Ik ben de oudste van drie broers en ook de kleinste. Mijn beide broers zijn rond de twee meter lang. Hun favoriete sport was dan ook basketbal. Ze waren er zelfs heel goed in. Maar topsport is riskant. Mijn broer Kees verdraaide zijn knie en moest de sport vaarwel zeggen. Mijn broer Thijs schopte het nog tot de promotieklasse. Hij speelde bij de Leidse basketbalvereniging, destijds Luba Leiden, totdat een blessure ook aan zijn sportloopbaan een einde maakte. Sindsdien ben ik als de minst sportieve en kleinste broer de enige die nog basketbalt. Al veertig jaar.

Ik ben heel laat voor de basketbalsport gewonnen. Ik speelde het wel eens tijdens de uurtjes lichamelijke oefening op de middelbare school, maar dat was het dan ook wel. Toen ik 24 was werd ik geronseld in de kroeg. Ik werkte iedere vrijdag in het ‘Café De Plak’ aan de Emmakade in Den Haag. Han, één van onze vaste klanten, vroeg of basketbal niets voor me was. Zijn clubje kon wel wat leden gebruiken. Ik besloot samen met een vriend een keer mee te ballen. Die vriend haakte na twee keer af. Ik bal na veertig jaar nog steeds stug door.

Ik bleek terecht te zijn gekomen bij een tamelijk opmerkelijk gezelschap. De club was ooit ontstaan als winteractiviteit van een studententennisvereniging. De harde kern, waar ook mijn kroegvriend Han toe behoorde, was daar nog van overgebleven, maar zo successievelijk was door coöptatie de diversiteit van het gezelschap wat toegenomen. Al die jaren spelen we in een gymzaaltje van een basisschool in Mariahoeve. Het zaaltje is zo klein dat we slechts met vier tegen vier kunnen spelen. Vroeger hadden we dan altijd minstens twee wisselspelers langs de kant zitten. Door natuurlijk verloop mogen we tegenwoordig al blij zijn als we met drie tegen drie kunnen spelen, maar telkens als we denken dat we de club wel kunnen opdoeken, duikt er weer een nieuwe enthousiasteling op zodat we er weer een seizoen aan vast kunnen plakken.

Website

Zo rond mijn dertigste maakte ik primitieve websites. Ik maakte beroepshalve met MS Frontpage, een zeer eenvoudig programmaatje, de eerste website van ‘9292’ openbaar vervoer reisinformatie. Ik vond dat gepriegel wel leuk dus ik maakte ook websites voor andere2104BZ ZH2 doeleinden, zoals de basketbalclub. Zo’n site moet natuurlijk wel een adres hebben, maar de basketbalclub was tot dan toe naamloos door het leven gegaan. Ik besloot de club toen maar ‘Basketbalgenootschap De Zwetende Heeren’ te dopen. Op de website wijdde ik aan alle leden een kort, grappig bedoeld, biografietje.

Het was allemaal aan het begin van de ontwikkeling van het internet. Slechts weinig mensen beschikten nog over een PC met modem. Toch heeft die rare website wereldwijd indruk gemaakt.

Zwetende Heer Jeroen, ooit hoofdklasse basketballer bij Donar, was een hoge manager bij Unilever. Hij was in die tijd dat ik die website had gebreid bezig met de overname van een bedrijf in de VS. Toen hij daar aankwam om de onderhandelingen te starten lag dat melige tekstje van mij – in vertaling – op het bureau van zijn onderhandelingspartner. Ze hadden zijn antecedenten goed gecheckt!

Jan, één van de grondleggers van de basketbalclub, had vroeger gekorfbald. Hij probeerde af en toe de bal met een korfbalbeweging in de basket te krijgen. Op zijn profiel had ik daarom geschreven: ‘Jan scoort met een hupje.’ Op een dag moest hij een congres toespreken. Hij werd aangekondigd: ‘En nu spreekt professor Moen, hoogleraar management in de gezondheidszorg. Hij scoort met een hupje.’ Jan moet daar nog steeds om lachen.

Fietsen

Ook naast het basketbal ontplooit het genootschap allerhande sportieve activiteiten. Fietsen met name. Ik deed daar vroeger nooit aan mee, want de fietsactiviteiten vielen altijd buiten de schoolvakanties. Sinds een aantal jaar heb ik echter zoveel ouwelullendagen dat ik me ook als fietsende Zwetende Heer kan manifesteren.
Van Jan met het hupje - die nog wel meefietst, maar dan op een e-bike – heb ik de racefiets overgenomen. Ik heb ook zijn shirt gekregen. Een aantal jaren geleden hebben ze namelijk speciale shirts laten maken: ‘Genootschap De Zwetende Heeren’ staat er op. Ik draag het vol trots. Misschien ziet u ons binnenkort ergens langs zoeven. We stoppen er nog lang niet mee.

----------

De foto's komen van de Facebookpagina van de auteur.

© 2023 Willem Minderhout
powered by CJ2