 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 14
Jaargang 21
18 april 2024
Nummer 15 verschijnt op
9 mei 2024 |  |
|
| Bezigheden > Ontmoetingen |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Voorjaarsdagkado |
Claude Aendenboom |
|
|
 Tijdens de eerste voorjaarsmaanden zijn velen van mijn familieleden jarig. Moeder nodigde hen vanavond allemaal uit in het Walburgkasteel dat zich in het stadspark bevindt. Dat betekent weer een feestelijke outfit aantrekken en vooral geen foute verjaardagskado's meebrengen.We nemen plaats aan de grote ronde tafel, brunchen a volonté en drinken een glaasje teveel behalve de geheelonthouders onder ons. We lachen en vertellen anekdotes uit een ver verleden. En dan deel ik als eerste mijn kado's uit...
Moeder schenk ik twee handgemaakte koffiekopjes. Ja ze is een gebruiker van het pure spul, dus zonder de suiker. Mijn big brother Tom geef ik een boek over het ontstaan van de kosmos. De introverte ingenieur bedankt me met een glimlach. Mijn Waalse halfbroer Daniel, die is tevreden met een flesje wodka. Zo vader zo zoon? Maar met mijn halfzus Catherine wist ik mij even geen raad, ik heb dan uiteindelijk een mooie foto van vader voor haar ingelijst. Catherine heeft onze drankzuchtige 'louche vader' dertig jaar lang gemeden. Inmiddels is my old man overleden en hebben zij het helaas nooit meer bijgelegd. En mijn nichtje Nora? Die viert haar 25 jaar! Ik geef haar zoals altijd cash geld, het ambitieuze Wall Street-meisje houdt immers van money money money.
Met luide jazzmuziek op de achtergrond dansen wij uren onder de rode lampions. In de vijver glijden witte zwanen ons voorbij terwijl Tom familiefoto's neemt. We keuvelen door het park terwijl we filosoferen over het Leven, het mysterie van ons bestaan.
Maar als de nacht valt, hoor ik plots takken kraken, een man roept: 'Hey monsieur Claude, zijn wij geen familie meer?' Het is donker. Ik zie een grote gestalte mijn richting afkomen en ik herken de diepe voorname stem. Ja, het is de mooie blonde Xavier, mon frère préférée, met zijn kleinzoon Léon, slapend in zijn armen.
Hij komt naderbij en ik grinnik: 'Mijn excuses Xavier, ik dacht dat jij met je gezin in Parijs vertoefde samen met je schoonzoon Patrick.'
'Inderdaad Cloclo, Patrick is druk bezig met filmopnames nabij de Eiffeltoren. Maar ik heb vanmiddag meteen de trein genomen toen ik van jullie familiefeest hoorde'. Ik kijk nieuwsgierig naar zijn kleinzoontje. Met zijn zwarte haardos lijkt hij enorm veel op z'n vader, maar hij heeft ook gelaatstrekken van mijn pa. Ik kus hem op zijn voorhoofdje en fluister:' Bon anniversaire Léon. Als voorjaardagskado krijg je van ons allen een ticket voor Disneyland Parijs.'
----------
Het plaatje is van Petra Busstra.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Bezigheden > Ontmoetingen |
| Voorjaarsdagkado |
Claude Aendenboom |
| Tijdens de eerste voorjaarsmaanden zijn velen van mijn familieleden jarig. Moeder nodigde hen vanavond allemaal uit in het Walburgkasteel dat zich in het stadspark bevindt. Dat betekent weer een feestelijke outfit aantrekken en vooral geen foute verjaardagskado's meebrengen.We nemen plaats aan de grote ronde tafel, brunchen a volonté en drinken een glaasje teveel behalve de geheelonthouders onder ons. We lachen en vertellen anekdotes uit een ver verleden. En dan deel ik als eerste mijn kado's uit...
Moeder schenk ik twee handgemaakte koffiekopjes. Ja ze is een gebruiker van het pure spul, dus zonder de suiker. Mijn big brother Tom geef ik een boek over het ontstaan van de kosmos. De introverte ingenieur bedankt me met een glimlach. Mijn Waalse halfbroer Daniel, die is tevreden met een flesje wodka. Zo vader zo zoon? Maar met mijn halfzus Catherine wist ik mij even geen raad, ik heb dan uiteindelijk een mooie foto van vader voor haar ingelijst. Catherine heeft onze drankzuchtige 'louche vader' dertig jaar lang gemeden. Inmiddels is my old man overleden en hebben zij het helaas nooit meer bijgelegd. En mijn nichtje Nora? Die viert haar 25 jaar! Ik geef haar zoals altijd cash geld, het ambitieuze Wall Street-meisje houdt immers van money money money.
Met luide jazzmuziek op de achtergrond dansen wij uren onder de rode lampions. In de vijver glijden witte zwanen ons voorbij terwijl Tom familiefoto's neemt. We keuvelen door het park terwijl we filosoferen over het Leven, het mysterie van ons bestaan.
Maar als de nacht valt, hoor ik plots takken kraken, een man roept: 'Hey monsieur Claude, zijn wij geen familie meer?' Het is donker. Ik zie een grote gestalte mijn richting afkomen en ik herken de diepe voorname stem. Ja, het is de mooie blonde Xavier, mon frère préférée, met zijn kleinzoon Léon, slapend in zijn armen.
Hij komt naderbij en ik grinnik: 'Mijn excuses Xavier, ik dacht dat jij met je gezin in Parijs vertoefde samen met je schoonzoon Patrick.'
'Inderdaad Cloclo, Patrick is druk bezig met filmopnames nabij de Eiffeltoren. Maar ik heb vanmiddag meteen de trein genomen toen ik van jullie familiefeest hoorde'. Ik kijk nieuwsgierig naar zijn kleinzoontje. Met zijn zwarte haardos lijkt hij enorm veel op z'n vader, maar hij heeft ook gelaatstrekken van mijn pa. Ik kus hem op zijn voorhoofdje en fluister:' Bon anniversaire Léon. Als voorjaardagskado krijg je van ons allen een ticket voor Disneyland Parijs.'
----------
Het plaatje is van Petra Busstra.
|
| © 2023 Claude Aendenboom |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|