archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Genieten van dubbele rieten Willem Minderhout

2008VG Magie1

De hobo, wie kent hem niet? Een prachtige klank, maar een wat suffig imago. Bij Peter en de Wolf beeldt de hobo de eend uit, de enige hoofdpersoon die zo dom is om zich door de wolf te laten opvreten. Het lijkt ook een instrument te zijn dat alleen in de klassieke muziek gebruikt wordt. In de popmuziek ken ik alleen Andy McKay van Roxy Music die dat instrument bespeelde. In de jazz niemand. Althans tot zaterdagavond 21 januari 2023.

Afgelopen weekeinde organiseerde UJazz het jaarlijkse UJazzFest. UJazz is nog een van de weinige stichtinkjes die zich wijdt aan jazz en geïmproviseerde muziek in Nederland. Ondanks gebrek aan publiciteit en aandacht op radio en TV, een steeds kariger wordend cultuurbeleid en een (daardoor?) teruglopende belangstelling bij het publiek bloeit deze tak van muziek in Nederland tegen de verdrukking in. Tot mijn verbazing kiezen ook veel getalenteerde musici uit alle hoeken en gaten van de wereld Nederland als hun domicilie. Blijkbaar doen we toch iets goed. Of is het in de rest van de wereld nog rotter gesteld? De kwaliteit van onze conservatoria zal er wellicht iets mee te maken hebben.

Zaterdagavond in De Utrechtse Muziekschool, prachtig gelegen onder de ingepakte dom, kon het publiek – de zaal was niet groot maar wel uitverkocht – genieten van zo’n ensemble dat geheel bestond uit muzikanten die in Nederland hun domicilie gevonden hebben: Federico Calcagno – klarinet, basklarinet, Adrian Moncada – piano, Pedro Ivo Ferreira –2008VG Magie2 contrabas en  Nick Thessalonikefs – drums.

De Spaanse Maripepa Contreras was het middelpunt van de band. Ze speelde achtereenvolgens op althobo (Engelse hoorn), hobo en ‘duduk’, een kleine dubbelrieter uit Armenië.  En ze blies me van mijn sokken. Zij liet haar hobo’s net zo soepel klinken als een sopraansax. Wel met dat typische hobo-geluid, natuurlijk, maar deze lenige hobo zal zich vast niet door de wolf laten verschalken.

Omdat ik nog nooit een hoboïst jazz had horen spelen heb ik bij thuiskomst wat gegoogled. Ik kwam de doctoraalscriptie ‘A History and Discography of the Oboe in Jazz’ van Kimberly Everett Ganong tegen. Haar onderzoek had inderdaad niet erg veel hoboïsten opgeleverd, maar genoeg voor een nader onderzoek.

Om de marginale positie van de hobo in de jazz te illustreren begint ze haar scriptie met dit citaat:

Top 10 reasons oboes don't play jazz:

10. Where's the conductor?

9. It's out of tune

8. I can't read the music

7. What! Improvise?

6. Charlie Parker? Is he good?

5. It's not Mozart

4. The guitar won't take my "A"

3. I'm white...

2. Because I'm not a soprano sax!

1. What's jazz?

Maripepa Contreras is het levende bewijs dat de getalenteerde hoboïst deze vooroordelen kan overwinnen.  

De begeleidende band onder leiding van Adrian Moncada, een pianist die mij aan McCoy Tyner deed denken, was overigens op zich al een genot om naar te luisteren. Ik denk altijd dat ik goed op de hoogte ben van de laatste ontwikkelingen in de jazzwereld, maar ik had nog nooit van ze gehoord. Van hem, van Maripepa en van de Braziliaanse bassist Pedro Ivo Ferreira vond ik drie prachtige albums op Bandcamp. Ik zou die aanschaffen als ik u was!

Maripepa Contreras bij Mike Boddé

Maripepa Contreras en Pedro Ivo Ferreira op Bandcamp

 Adrian Moncada op Bandcamp

Pedro Ivo Ferreiro op Bandcamp

---------

De foto's zijn van de schrijver.




© 2023 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Genieten van dubbele rieten Willem Minderhout
2008VG Magie1

De hobo, wie kent hem niet? Een prachtige klank, maar een wat suffig imago. Bij Peter en de Wolf beeldt de hobo de eend uit, de enige hoofdpersoon die zo dom is om zich door de wolf te laten opvreten. Het lijkt ook een instrument te zijn dat alleen in de klassieke muziek gebruikt wordt. In de popmuziek ken ik alleen Andy McKay van Roxy Music die dat instrument bespeelde. In de jazz niemand. Althans tot zaterdagavond 21 januari 2023.

Afgelopen weekeinde organiseerde UJazz het jaarlijkse UJazzFest. UJazz is nog een van de weinige stichtinkjes die zich wijdt aan jazz en geïmproviseerde muziek in Nederland. Ondanks gebrek aan publiciteit en aandacht op radio en TV, een steeds kariger wordend cultuurbeleid en een (daardoor?) teruglopende belangstelling bij het publiek bloeit deze tak van muziek in Nederland tegen de verdrukking in. Tot mijn verbazing kiezen ook veel getalenteerde musici uit alle hoeken en gaten van de wereld Nederland als hun domicilie. Blijkbaar doen we toch iets goed. Of is het in de rest van de wereld nog rotter gesteld? De kwaliteit van onze conservatoria zal er wellicht iets mee te maken hebben.

Zaterdagavond in De Utrechtse Muziekschool, prachtig gelegen onder de ingepakte dom, kon het publiek – de zaal was niet groot maar wel uitverkocht – genieten van zo’n ensemble dat geheel bestond uit muzikanten die in Nederland hun domicilie gevonden hebben: Federico Calcagno – klarinet, basklarinet, Adrian Moncada – piano, Pedro Ivo Ferreira –2008VG Magie2 contrabas en  Nick Thessalonikefs – drums.

De Spaanse Maripepa Contreras was het middelpunt van de band. Ze speelde achtereenvolgens op althobo (Engelse hoorn), hobo en ‘duduk’, een kleine dubbelrieter uit Armenië.  En ze blies me van mijn sokken. Zij liet haar hobo’s net zo soepel klinken als een sopraansax. Wel met dat typische hobo-geluid, natuurlijk, maar deze lenige hobo zal zich vast niet door de wolf laten verschalken.

Omdat ik nog nooit een hoboïst jazz had horen spelen heb ik bij thuiskomst wat gegoogled. Ik kwam de doctoraalscriptie ‘A History and Discography of the Oboe in Jazz’ van Kimberly Everett Ganong tegen. Haar onderzoek had inderdaad niet erg veel hoboïsten opgeleverd, maar genoeg voor een nader onderzoek.

Om de marginale positie van de hobo in de jazz te illustreren begint ze haar scriptie met dit citaat:

Top 10 reasons oboes don't play jazz:

10. Where's the conductor?

9. It's out of tune

8. I can't read the music

7. What! Improvise?

6. Charlie Parker? Is he good?

5. It's not Mozart

4. The guitar won't take my "A"

3. I'm white...

2. Because I'm not a soprano sax!

1. What's jazz?

Maripepa Contreras is het levende bewijs dat de getalenteerde hoboïst deze vooroordelen kan overwinnen.  

De begeleidende band onder leiding van Adrian Moncada, een pianist die mij aan McCoy Tyner deed denken, was overigens op zich al een genot om naar te luisteren. Ik denk altijd dat ik goed op de hoogte ben van de laatste ontwikkelingen in de jazzwereld, maar ik had nog nooit van ze gehoord. Van hem, van Maripepa en van de Braziliaanse bassist Pedro Ivo Ferreira vond ik drie prachtige albums op Bandcamp. Ik zou die aanschaffen als ik u was!

Maripepa Contreras bij Mike Boddé

Maripepa Contreras en Pedro Ivo Ferreira op Bandcamp

 Adrian Moncada op Bandcamp

Pedro Ivo Ferreiro op Bandcamp

---------

De foto's zijn van de schrijver.


© 2023 Willem Minderhout
powered by CJ2