De filmindustrie ging aan de haal met James Bond. Er werden zoveel films gemaakt, dat de boekjes van Fleming allemaal waren benut en er geheel nieuwe verhalen bedacht moesten worden. De films waren zo succesvol, dat telkens nieuwe acteurs gevonden moesten worden om James Bond te spelen. Je kon immers niet een bejaarde die rol laten spelen. En trouwens, ook kon de acteur niet te jong zijn, want hij moest immers een ervaren geheim agent lijken.

Ik liet de films aan me voorbijgaan. Wel ging ik, met mijn zoon, naar de tentoonstelling in de Kunsthal in Rotterdam waar van alles en nog wat uit de films met James Bond werd getoond. Bijzondere auto’s, die zogenaamd ook konden vliegen of over het water racen, rekwisieten uit de films, kledij, noem maar op. En druk dat het was! Bijna alleen mannen, vaak vaders met zoons, en veel bezoekers die normaal nooit in een museum komen. Een schot in de roos.

Enige scenes verder ziet Bond kans om een gebouw binnen te komen, zwaar bewaakt is dat gebouw, maar Bond staat voor niets en schakelt zonder moeite figuren uit die hem in de weg staan. In dat gebouw zijn wat goedgeklede schurken aan het vergaderen, maar eerst rekenen ze af met een exemplaar dat niet meer vertrouwd wordt. Dan gaat het er niet zichtzinnig aan toe! Bond ziet dat allemaal vanaf het balkon, totdat hij ontdekt wordt en moet vluchten. Dat lukt. Helaas weet hij nog altijd niet precies hoe de vork in de steel zit, maar gelukkig krijgt hij een onduidelijke aanwijzing die hem leidt naar een oude bekende die in de krochten van weer een ander gebouw huist en daar op het punt staat te overlijden. Bond krijgt van hem een volgende aanwijzing en verlaat de man die zich eerst voor het hoofd heeft geschoten.

Kortom, voor de kijker is er nog geen touw aan vast te knopen. Zeker niet, als Bond in Londen wordt geconfronteerd met de mededeling van een gluiperige bureaucraat dat de tak van de geheime dienst (MI6) waar Bond aan verbonden is wordt opgeheven en dat Bond is ontslagen. Gelukkig heeft Bond twee vrienden in de dienst, een geniale uitvinder die hem voorziet van hulpmateriaal en een secretaresse die hem informatie verschaft.

De uitvinder verschaft hem het nieuwste product, een auto die nagenoeg alles kan en waar zelfs een machinegeweer uit kan komen steken. Dat blijkt nadat Bond met die auto naar Rome is gereden en er in de nachtelijke uren een onwaarschijnlijke achtervolging is van Bond in die auto door een gemene schurk die overigens ook over een snelle bolide beschikt. Ze racen door smalle stegen, denderen bekende trappen naast een fontein af, scheuren langs de boorden van de Tiber. De auto is na die achtervolging total loss, maar Bond niet, die ontkomt.

Zoals dat hoort in een film van Bond heeft hij inmiddels een leuke vrouw opgeduikeld, de dochter van zijn informant over wat er loos is en die hij ergens in Zwitserland opduikelt. Gaandeweg wordt duidelijk welke vijand Bond aan het bestrijden is: een complot van enige lieden die beschikken over de technologie om werkelijk alles af te luisteren en te bekijken om de wereld te beheersen op een wijze die ontleend is aan de Big Brother van Orwell. Helaas blijft in het midden met welk doel dit complot samenwerkt en hoe men dat allemaal zo stiekem heeft weten te ontwikkelen.

Wie nu denkt dat dit toch wel een warrige en onwaarschijnlijke film is, moet weten dat ik meer dan de helft van de gebeurtenissen niet eens heb beschreven.