archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
De Aannemerij (2) Bram Schilperoord

1920BZ Aannemerij2
De hele gang van zaken was natuurlijk strafbaar, zeker als het om overheidsgebouwen ging. Fraude zou je het kunnen noemen. Niettemin gebruikelijk om niet te zeggen héél gewoon in de wereld van de aannemerij. Als calculator bij het bedrijf was ik uiteraard op de hoogte van deze frauduleuze bedoening en ik ben vele keren aanwezig geweest bij wat genoemd werd 'voor-aanbesteding' van grote projecten. 'Partner in crime', wat mij op mijn beurt tamelijk onschendbaar maakte. Ondanks de voorrechten die de baan mij bood, zoals meer tijd besteden aan mijn studie dan aan het calculatie-werk, kreeg ik niet zozeer gewetenswroeging maar wel schoon genoeg van wat ik maar zag als een soort oplichterij, met alle kwalijke gevolgen van dien. 

Enkele hooggeplaatste ambtenaren van de Rijksgebouwendienst pikten op hun beurt ook een graantje mee van wat er plaatsvond in de suspecte bouwwereld. Werd er een project aangenomen voor een bepaald bedrag, al spoedig bleek dat de bouwer daar niet mee uit kwam. De oplossing was 'extra werk' in rekening te brengen. Werk dat weliswaar verricht werd maar dat tot de aanbestedingsvoorwaarden behoorde. Dat ‘extra werk’ moest goedgekeurd worden door een toezichthoudende ambtenaar die op zijn beurt vaak daarvoor weer een bescheiden bedrag of een dienst terug wilde. 

Zo werd ik een tijdje opgescheept met een ambtenaar die op kosten van de bouwonderneming een auto wilde huren voor zijn zes weken durende zomervakantie. Voorts ging hij graag naar een bordeel en had een voorkeur voor copieuze diners, alles uiteraard op de kosten van het bedrijf waarvoor ik werkte. Toen zijn eisen alsmaar groter werden werd het het bedrijf waarvoor ik werkte te gortig en deed het aangifte van oplichting. De ‘arme man’ werd voor het gerecht gesleept, wat hem zijn baan kostte plus een voorwaardelijke straf. Ik moest getuigen, dat heb ik ook gedaan maar gelijk mijn ontslag genomen. Ik voelde me nog iets te jong voor dit soort malafide praktijken.

----------

Het plaatje is vervaardigd door Katharina Kouwenhoven.



© 2022 Bram Schilperoord meer Bram Schilperoord - meer "Ergernissen"
Bezigheden > Ergernissen
De Aannemerij (2) Bram Schilperoord
1920BZ Aannemerij2
De hele gang van zaken was natuurlijk strafbaar, zeker als het om overheidsgebouwen ging. Fraude zou je het kunnen noemen. Niettemin gebruikelijk om niet te zeggen héél gewoon in de wereld van de aannemerij. Als calculator bij het bedrijf was ik uiteraard op de hoogte van deze frauduleuze bedoening en ik ben vele keren aanwezig geweest bij wat genoemd werd 'voor-aanbesteding' van grote projecten. 'Partner in crime', wat mij op mijn beurt tamelijk onschendbaar maakte. Ondanks de voorrechten die de baan mij bood, zoals meer tijd besteden aan mijn studie dan aan het calculatie-werk, kreeg ik niet zozeer gewetenswroeging maar wel schoon genoeg van wat ik maar zag als een soort oplichterij, met alle kwalijke gevolgen van dien. 

Enkele hooggeplaatste ambtenaren van de Rijksgebouwendienst pikten op hun beurt ook een graantje mee van wat er plaatsvond in de suspecte bouwwereld. Werd er een project aangenomen voor een bepaald bedrag, al spoedig bleek dat de bouwer daar niet mee uit kwam. De oplossing was 'extra werk' in rekening te brengen. Werk dat weliswaar verricht werd maar dat tot de aanbestedingsvoorwaarden behoorde. Dat ‘extra werk’ moest goedgekeurd worden door een toezichthoudende ambtenaar die op zijn beurt vaak daarvoor weer een bescheiden bedrag of een dienst terug wilde. 

Zo werd ik een tijdje opgescheept met een ambtenaar die op kosten van de bouwonderneming een auto wilde huren voor zijn zes weken durende zomervakantie. Voorts ging hij graag naar een bordeel en had een voorkeur voor copieuze diners, alles uiteraard op de kosten van het bedrijf waarvoor ik werkte. Toen zijn eisen alsmaar groter werden werd het het bedrijf waarvoor ik werkte te gortig en deed het aangifte van oplichting. De ‘arme man’ werd voor het gerecht gesleept, wat hem zijn baan kostte plus een voorwaardelijke straf. Ik moest getuigen, dat heb ik ook gedaan maar gelijk mijn ontslag genomen. Ik voelde me nog iets te jong voor dit soort malafide praktijken.

----------

Het plaatje is vervaardigd door Katharina Kouwenhoven.

© 2022 Bram Schilperoord
powered by CJ2