Het is zover, ik ben gezwicht en heb een elektrische fiets gekocht. Nadat afgelopen vakantie bleek dat ik heuvelop zoek werd gefietst door Belinda moest ik er wel aan geloven. Zij wordt al jaren door watts ondersteund maar ondanks dat deed ik altijd het kopwerk. Ja, in het platte Nederland ging dat, in geaccidenteerd Frankrijk moest ik subiet lossen. Na die laatste vakantie bereidde ik mij langzaam geestelijk voor op het onvermijdelijke. 

Scrollend door oneindige hoeveelheden websites - geen VanMoof, nee, die niet! - kwam ik bij Cowboy terecht. Ik wikte en woog, drukte op send en een week later stond er een kartonnen doos voor de deur. Een half uur later was Cowboy Tommy rijklaar, ik fotografeerde het resultaat en stuurde de foto rond. De ene vriend zei: 'Daar moet je niet op gaan fietsen, die moet je aan de muur hangen', de andere: 'Is dat niet de fiets van Mad Max?' 

We zijn op reis in Denemarken en hebben inmiddels gefietst in en rond Aabenraa, Aarhus en Aalborg. Verder langs de schier eindeloze duinenrijen en stranden van Hvide Sande. Tot aan het echte einde van de wereld in Skagen, daar waar Oostzee en Noordzee op elkaar botsen. Niets is te dol, steile heuvels, 6 Beaufort (tegen), grote afstanden, mul zand, ik lach erom. Mijn Cowboy en ik zijn één, ik ben om. 

Thuis wacht de verwaarloosde Sensa eenzaam in de schuur, de fiets die ik jarenlang met mijn eigen wattages heb aangejaagd. Benieuwd of ik dat nog kan opbrengen.

----------

De foto is geleverd door de auteur.