Vanmiddag een nieuwe regenjas gekocht, een gevoerde voor de winter. Dat was nodig geworden doordat ik de vorige heb weggegooid. Met tegenzin, want ik had iets met die jas. Hij reikte tot aan m’n knieën en er zaten flinke zakken in. Heel belangrijk is dat voor in de winter. Je moet niet alleen je sleutels erin kwijt kunnen, maar ook een muts en handschoenen.

Het probleem is dat zulke zakken op een gegeven moment kapot gaan. Ze waren al een keer gerepareerd en ik durfde het niet weer te vragen. Hij was inmiddels vaalbruin geworden en dat werd steeds erger. Mijn vaste adresje voor dat soort dingen gruwde ervan. Blijkbaar vond ze hem niet meer bij mijn energieke persoonlijkheid passen.

Nu heb ik dus een nieuwe met een hard blauwe kleur. Niet schrikken als u mij ergens ziet opduiken. Bekijk het met enige welwillendheid, maar bij uzelf mag u natuurlijk best denken:
‘Ach dat is hij van die sjofele, vaalbruine jas. Die paste eigenlijk beter bij hem.’