 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 16
Jaargang 22
22 mei 2025
Nummer 17 verschijnt op
5 juni 2025 |  |
|
| Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Veni vidi vici |
Claude Aendenboom |
|
|
 Jawel, al jaren volg ik het populaire Duitse tv-feuilleton 'Sturm der Liebe'. Moeder had de serie 'ontdekt' in 2006 toen ze in een sportcentrum op een loopband stond te joggen. Er hingen vijf tv-schermen aan de muur en daar verscheen een reclamespot over de Duitse novelle. En dus keken wij vervolgens vijf avonden per week naar de intriges in dat ruime Hotel Fürstenhof. Het werd telkens weer een uurtje vol duivelse spanning en intens liefdesgenot.
De acteurs moeten soms diep gaan in hun filmrol, de hoofdpersonages worden immers ontvoerd, gemarteld of komen onschuldig in de cel te zitten. Ook in een diepe coma liggen en zelfs medicatie nemen en in een psychiatrie wegkwijnen, behoren tot de uitdagingen voor het lotsbestemde koppel. Maar de allerergste pijn ervaren zij ook: liefdesverdriet als hun tegenspeler de droompartner wegkaapt. Elk personage krijgt een liefje, of hij of zij nu de rol speelt van wijnsommelier of fitnesstrainer, kokkin of poetsdame. Er woedt in deze tv-serie ook altijd een strijd tussen 'Het Goede' en 'Het Kwade' waarbij de laatste schijnbaar aan het langst einde trekt, de kijker geraakt verontwaardigd, ontmoedigd en zelfs razend, ze vergeten dat het allemaal maar cinema is, de opzet van de makers van het feuilleton is dus na twintig seizoenen nog steeds geslaagd. Na veel drama en gevaar verzetten de helden zich, vechten als leeuwen en trouwen met opgeheven hoofd met de liefde van hun leven, het wordt één groot feest van gelukwensen en champagne. En dan komen er weer twee nieuwe prille toekomstige geliefden de hoofdrol vervullen, de ene maakt pralines of werkt in de rozentuin van dat mooie grote hotel, de ander experimenteert met parfum. Ook het geloof in een 'Hoger Wezen' komt vaak aan bod, alsook 'het spirituele'. Maar een glaasje whisky om te ontspannen tussen de spanningen door mag zeker niet ontbreken. Ach, de sterren lusten er wel meer dan eentje aan de bar waar de serveuse naar hun lovestories luistert en hen troost. Het interieur van de kamers is ook pico bello.
Onlangs wilden moeder en ik zich via een tijdschrift inschrijven voor een autobusreis, om zo naar de set van Sturm der Liebe te reizen. Toen wij contact opnamen met de organisator bleek alles volzet. We waren teleurgesteld, moeder wilde hem zo graag zien: de mooie blonde jongeman met de felblauwe ogen, Martin Walde alias Vincent de veearts, die vaak in beeld komt in de paardenstallen. We noemen hem Julius Caesar vanwege zijn keizerlijke allures.
Ach ja, vandaag was weer een heel speciale dag in mijn bizarre leven. Ik wilde mijn dichtbundel 'Veni vidi vici' die ik tien jaar geleden had laten drukken, afgeven aan een boekhandel in het Waasland Shoppingcenter. Van bij mij thuis is dat niet zo ver, tien minuutjes stappen, onder de brug en dan twee rijbanen oversteken.
Er was veel volk bij de boekhandel en dus maakte ik aanstalten om andere dingen te gaan kopen. Ik begon mij echter af te vragen waarom het zo druk was. Ik hoorde plots een hevig gekrijs van jonge dames. Ik probeerde dit geluid te lokaliseren.
Drie minuten later had ik een foto van de acteur Martin Walde, zijn handtekening op mijn dichtbundel, een kort gesprek en zelfs een handdruk.
Inderdaad, tot mijn grote verrassing waren er vandaag vier recente Sturm der Liebe-acteurs afgereisd naar het Shopping Center. Ja, de mooie blonde keizer zat op zijn troon en straalde als de zon, zijn honderden aanbidders stonden in de rij met smekende blik voor een selfie met hem. Ik had Martin meteen in het vizier en met veel tactiek en strategie slaagde ik erin om sneller mijn doel te bereiken.
Jawel, de acteur kwam, zag en overwon.
----------
De foto komt van de auteur.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? |
| Veni vidi vici |
Claude Aendenboom |
Jawel, al jaren volg ik het populaire Duitse tv-feuilleton 'Sturm der Liebe'. Moeder had de serie 'ontdekt' in 2006 toen ze in een sportcentrum op een loopband stond te joggen. Er hingen vijf tv-schermen aan de muur en daar verscheen een reclamespot over de Duitse novelle. En dus keken wij vervolgens vijf avonden per week naar de intriges in dat ruime Hotel Fürstenhof. Het werd telkens weer een uurtje vol duivelse spanning en intens liefdesgenot.
De acteurs moeten soms diep gaan in hun filmrol, de hoofdpersonages worden immers ontvoerd, gemarteld of komen onschuldig in de cel te zitten. Ook in een diepe coma liggen en zelfs medicatie nemen en in een psychiatrie wegkwijnen, behoren tot de uitdagingen voor het lotsbestemde koppel. Maar de allerergste pijn ervaren zij ook: liefdesverdriet als hun tegenspeler de droompartner wegkaapt. Elk personage krijgt een liefje, of hij of zij nu de rol speelt van wijnsommelier of fitnesstrainer, kokkin of poetsdame. Er woedt in deze tv-serie ook altijd een strijd tussen 'Het Goede' en 'Het Kwade' waarbij de laatste schijnbaar aan het langst einde trekt, de kijker geraakt verontwaardigd, ontmoedigd en zelfs razend, ze vergeten dat het allemaal maar cinema is, de opzet van de makers van het feuilleton is dus na twintig seizoenen nog steeds geslaagd. Na veel drama en gevaar verzetten de helden zich, vechten als leeuwen en trouwen met opgeheven hoofd met de liefde van hun leven, het wordt één groot feest van gelukwensen en champagne. En dan komen er weer twee nieuwe prille toekomstige geliefden de hoofdrol vervullen, de ene maakt pralines of werkt in de rozentuin van dat mooie grote hotel, de ander experimenteert met parfum. Ook het geloof in een 'Hoger Wezen' komt vaak aan bod, alsook 'het spirituele'. Maar een glaasje whisky om te ontspannen tussen de spanningen door mag zeker niet ontbreken. Ach, de sterren lusten er wel meer dan eentje aan de bar waar de serveuse naar hun lovestories luistert en hen troost. Het interieur van de kamers is ook pico bello.
Onlangs wilden moeder en ik zich via een tijdschrift inschrijven voor een autobusreis, om zo naar de set van Sturm der Liebe te reizen. Toen wij contact opnamen met de organisator bleek alles volzet. We waren teleurgesteld, moeder wilde hem zo graag zien: de mooie blonde jongeman met de felblauwe ogen, Martin Walde alias Vincent de veearts, die vaak in beeld komt in de paardenstallen. We noemen hem Julius Caesar vanwege zijn keizerlijke allures.
Ach ja, vandaag was weer een heel speciale dag in mijn bizarre leven. Ik wilde mijn dichtbundel 'Veni vidi vici' die ik tien jaar geleden had laten drukken, afgeven aan een boekhandel in het Waasland Shoppingcenter. Van bij mij thuis is dat niet zo ver, tien minuutjes stappen, onder de brug en dan twee rijbanen oversteken.
Er was veel volk bij de boekhandel en dus maakte ik aanstalten om andere dingen te gaan kopen. Ik begon mij echter af te vragen waarom het zo druk was. Ik hoorde plots een hevig gekrijs van jonge dames. Ik probeerde dit geluid te lokaliseren.
Drie minuten later had ik een foto van de acteur Martin Walde, zijn handtekening op mijn dichtbundel, een kort gesprek en zelfs een handdruk.
Inderdaad, tot mijn grote verrassing waren er vandaag vier recente Sturm der Liebe-acteurs afgereisd naar het Shopping Center. Ja, de mooie blonde keizer zat op zijn troon en straalde als de zon, zijn honderden aanbidders stonden in de rij met smekende blik voor een selfie met hem. Ik had Martin meteen in het vizier en met veel tactiek en strategie slaagde ik erin om sneller mijn doel te bereiken.
Jawel, de acteur kwam, zag en overwon.
----------
De foto komt van de auteur. |
| © 2025 Claude Aendenboom |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|