 |
| Vermaak en Genot > Een omweg waard |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
De Gelderse vallei |
Katharina Kouwenhoven |
|
|
 Het plan was een weekend door te brengen in Arnhem en Nijmegen, Nijmegen voor de botanische tuin en Arnhem voor de tentoonstelling van Jan Mankes. In Nijmegen belandden we in een B&B met bed, maar zonder ontbijt, maar op loopafstand van de Waalkade met de benodigde horeca. De volgende dag bleek de Hortus nog gesloten, terwijl de lente toch al zijn intrede had gedaan. We besloten voor de Flora door te rijden naar Wageningen. Daar zijn hortussen en arboreta.
Op de Wageningse Berg, aan de rand van de Gelderse Vallei, bevindt zich een van de twee hortussen (N.B. Het meervoud van hortus is natuurlijk horti, maar dat begrijpt niemand dus gebruik ik het maar niet) en het Belmonte Arboretum.
Aan die Hortus viel me niets speciaals op, maar het Belmonte Arboretum is iets bijzonders. Het is heel groot en was ooit de tuin van het landgoed Belmonte. Pas in 1951 komt het door de oorlog beschadigde landgoed in bezit van de Landbouwhogeschool Wageningen. De tuin bevat niet alleen bomen maar ook struiken en is beroemd vanwege zijn grote rododendron collectie. Ik ben niet zo'n liefhebber van rododendrons, maar hier kun je zien dat er nog vele aantrekkelijker soorten bestaan dan die grote monsters die wij in onze plantsoenen planten. Er zijn ook rozen en de bijzondere sierappel, die door het hele jaar heen verkleurt van grijsgroen tot purperbrons.
Dit arboretum heeft inmiddels ook de functie van stadspark, waarin je kunt wandelen en picknicken ook als je niks met bomen hebt en genieten van het uitzicht op de Nederrijn.
Het tweede arboretum, de Dreijen, hebben we bewaard voor een volgende keer. Je moet jezelf niet overladen met bomen, want dan zie je niks meer.
De volgende dag naar Arnhem en het museum. Jan Mankes, waarvan de nodige schilderijen in museum More te zien zijn, wordt nu ook gefêteerd met twee tentoonstellingen, een in museum Arnhem en een in museum Belvedère in Heerenveen. Van die realisten ben ik ook niet zo gecharmeerd, maar Mankes is hier en daar bijna een magisch realist. De tentoonstelling in Arnhem was niet erg groot, één zaaltje, en bevatte ook niet zijn beste werk. Om een indruk van Mankes te krijgen moet je verder op pad. Maar dit museum is ook heel aantrekkelijk vanwege zijn ligging. Je hebt er een prachtig uitzicht op de Nederrijn en kunt daarvan genieten onder het genot van een ontbijt of lunch en later op de dag een borrel.
Een heel goed gevoel hielden we aan dit weekend over.
1) Strikt gesproken ligt alleen Wageningen in de Gelderse Vallei, maar Arnhem en Nijmegen liggen aan de twee rivieren die er doorheen stromen en die een prachtig landschap vormen.
---------
De tekening is van de auteur zelf.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Vermaak en Genot > Een omweg waard |
| De Gelderse vallei |
Katharina Kouwenhoven |
Het plan was een weekend door te brengen in Arnhem en Nijmegen, Nijmegen voor de botanische tuin en Arnhem voor de tentoonstelling van Jan Mankes. In Nijmegen belandden we in een B&B met bed, maar zonder ontbijt, maar op loopafstand van de Waalkade met de benodigde horeca. De volgende dag bleek de Hortus nog gesloten, terwijl de lente toch al zijn intrede had gedaan. We besloten voor de Flora door te rijden naar Wageningen. Daar zijn hortussen en arboreta.
Op de Wageningse Berg, aan de rand van de Gelderse Vallei, bevindt zich een van de twee hortussen (N.B. Het meervoud van hortus is natuurlijk horti, maar dat begrijpt niemand dus gebruik ik het maar niet) en het Belmonte Arboretum.
Aan die Hortus viel me niets speciaals op, maar het Belmonte Arboretum is iets bijzonders. Het is heel groot en was ooit de tuin van het landgoed Belmonte. Pas in 1951 komt het door de oorlog beschadigde landgoed in bezit van de Landbouwhogeschool Wageningen. De tuin bevat niet alleen bomen maar ook struiken en is beroemd vanwege zijn grote rododendron collectie. Ik ben niet zo'n liefhebber van rododendrons, maar hier kun je zien dat er nog vele aantrekkelijker soorten bestaan dan die grote monsters die wij in onze plantsoenen planten. Er zijn ook rozen en de bijzondere sierappel, die door het hele jaar heen verkleurt van grijsgroen tot purperbrons.
Dit arboretum heeft inmiddels ook de functie van stadspark, waarin je kunt wandelen en picknicken ook als je niks met bomen hebt en genieten van het uitzicht op de Nederrijn.
Het tweede arboretum, de Dreijen, hebben we bewaard voor een volgende keer. Je moet jezelf niet overladen met bomen, want dan zie je niks meer.
De volgende dag naar Arnhem en het museum. Jan Mankes, waarvan de nodige schilderijen in museum More te zien zijn, wordt nu ook gefêteerd met twee tentoonstellingen, een in museum Arnhem en een in museum Belvedère in Heerenveen. Van die realisten ben ik ook niet zo gecharmeerd, maar Mankes is hier en daar bijna een magisch realist. De tentoonstelling in Arnhem was niet erg groot, één zaaltje, en bevatte ook niet zijn beste werk. Om een indruk van Mankes te krijgen moet je verder op pad. Maar dit museum is ook heel aantrekkelijk vanwege zijn ligging. Je hebt er een prachtig uitzicht op de Nederrijn en kunt daarvan genieten onder het genot van een ontbijt of lunch en later op de dag een borrel.
Een heel goed gevoel hielden we aan dit weekend over.
1) Strikt gesproken ligt alleen Wageningen in de Gelderse Vallei, maar Arnhem en Nijmegen liggen aan de twee rivieren die er doorheen stromen en die een prachtig landschap vormen.
---------
De tekening is van de auteur zelf. |
| © 2025 Katharina Kouwenhoven |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|
