 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 12
Jaargang 22
13 maart 2025
Nummer 14 verschijnt op
10 april 2025 |  |
|
| Bezigheden > Op de fiets |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Terra Incognita |
Thomas van der Steen |
|
|
 Rob Kemps maakt er goede sier mee, met zijn liefde voor begraafplaatsen. Overal doet hij kond van die liefde: in tijdschriften, podcasts, op radio en laatst weer bij Eva op tv. Mooi Rob, maar ik was eerder.
Daarom was ik verbaasd toen ik een fotootje kreeg toegestuurd van mijn vrouw van een schattig, klein en mij onbekend grafveld. Ook nog om de hoek, hoe kan ik die gemist hebben?
Op de kaart (google maps bedoel ik daarmee) keek ik of er meer door mij onontdekte begraafplaatsen waren. Ja, drie maar liefst. Ik verbond ze met een denkbeeldige lijn en kwam op 27 kilometer. Een ideale afstand om mijn fietsseizoen af te trappen.
Algemene begraafplaats en Nieuwe RK begraafplaats, Bussum
Bussum ligt ten noorden van Hilversum en de weg ernaartoe loopt door onze sjieke wijk Trompenberg en verder door bos en over hei. Het is eind februari, 4 graden, maar hè, hè, eindelijk schijnt het zonnetje.
De twee aaneengesloten begraafplaatsen liggen aan de rand van de hei. De Algemene is degelijk, geen fratsen. Stemmige, sobere stenen. Ik ben altijd op zoek naar bijzondere namen of beroemde mensen maar verder dan Ruud Bos kom ik niet. Nou ja, Bos was niet zomaar een componist, zijn muziek van De Fabriek, De Fabeltjeskrant en Efteling-attracties hebben eeuwigheidswaarde.
Het katholieke deel is frivoler, veel engeltjes, Maria’s en kruisen. En de steeds terugkerende ankers, gitaren, blikjes bier en Ajax- of Feyenoord-sjaals. Het toppunt vormt een grafsteen in de vorm van een F1-bolide. Ach, de fan van snelle auto’s werd maar 15. Toe maar dan.
Sint Vitus, Blaricum
De Ceintuurbaan in Bussum richting Blaricum is eindeloos. Bij de grote oversteekplaats van de Rijksstraatweg merk ik dat ik in het rijke Gooi woon. Er zijn twee knopjes op de paal voor groen licht. Die voor mij als fietser en eentje, een meter hoger, voor overstekende ruiters. De route gaat verder langs huizen waarvan de eigenaars waarschijnlijk allemaal een paard hebben. Blaricum staat na Bloemendaal op de lijst van gemeenten met duurste huizen.
In een hoek van het dorp ligt de Sint-Vituskerk. Ervoor staat het beeld van een vroom naar de hemel starende Onze-Lieve-Vrouw van Fátima. Het kerkhof is klein en overzichtelijk en heeft een dorps karakter. De namen Calis en Rokebrand komen veel voor. Maar de Vossen spannen de kroon, er ligt zelfs een vrouw die Vos-Vos heet.
Kloosterbegraafplaats op de Monnikenberg, Hilversum
Op weg naar Hilversum fiets ik langs een basisschool. Hij gaat net uit. Dat ik in de biotoop van de Gooische Vrouwen ben, is overduidelijk. Maar dat de dames het er zo dik bovenop leggen is verbluffend. Met mobiel aan het oor stappen ze uit hun Range Rover of Tesla, de dakkoffers van die week Gstaad nog op het dak. De puffer coats reiken tot de enkels waardoor het lijkt of ze in hun slaapzak lopen. De wangen staan strak, de lippen zijn vol en prominent. Als Roderick en Anne Fleur op de achterbank zitten, vertrekken ze plankgas. Althans, laat ik bij deze de term plankvolt munten.
Een half uur fietsen verder bereik ik Landgoed Monnikenberg, vroeger lag hier klooster de Stad Gods. De Zusters Augustinessen van Sint Monica woonden en werkten er. In mijn vroege jeugd zag ik ze vaak; met wapperend habijt snelden ze op hun Solexen naar de markt of een hulpbehoevende.
Op een bordje aan het begin van het bospad staat dat dit de Weg naar het geluk is. Even verder rusten de nonnen voor eeuwig op een bescheiden veldje. Ik kan hier mijn hart ophalen want aan sacrale namen geen gebrek. Perpetua, Fulgentia, Simpliciana, Possidia, Werenfrida, Prospera, het kan niet op.
IJverig zoek ik naar:
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet ‘s avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
toch goed dat er een God is.*
Maar die ligt er niet.
* Roeping, Gerard Reve.
----------
De foto is van de auteur.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Bezigheden > Op de fiets |
| Terra Incognita |
Thomas van der Steen |
Rob Kemps maakt er goede sier mee, met zijn liefde voor begraafplaatsen. Overal doet hij kond van die liefde: in tijdschriften, podcasts, op radio en laatst weer bij Eva op tv. Mooi Rob, maar ik was eerder.
Daarom was ik verbaasd toen ik een fotootje kreeg toegestuurd van mijn vrouw van een schattig, klein en mij onbekend grafveld. Ook nog om de hoek, hoe kan ik die gemist hebben?
Op de kaart (google maps bedoel ik daarmee) keek ik of er meer door mij onontdekte begraafplaatsen waren. Ja, drie maar liefst. Ik verbond ze met een denkbeeldige lijn en kwam op 27 kilometer. Een ideale afstand om mijn fietsseizoen af te trappen.
Algemene begraafplaats en Nieuwe RK begraafplaats, Bussum
Bussum ligt ten noorden van Hilversum en de weg ernaartoe loopt door onze sjieke wijk Trompenberg en verder door bos en over hei. Het is eind februari, 4 graden, maar hè, hè, eindelijk schijnt het zonnetje.
De twee aaneengesloten begraafplaatsen liggen aan de rand van de hei. De Algemene is degelijk, geen fratsen. Stemmige, sobere stenen. Ik ben altijd op zoek naar bijzondere namen of beroemde mensen maar verder dan Ruud Bos kom ik niet. Nou ja, Bos was niet zomaar een componist, zijn muziek van De Fabriek, De Fabeltjeskrant en Efteling-attracties hebben eeuwigheidswaarde.
Het katholieke deel is frivoler, veel engeltjes, Maria’s en kruisen. En de steeds terugkerende ankers, gitaren, blikjes bier en Ajax- of Feyenoord-sjaals. Het toppunt vormt een grafsteen in de vorm van een F1-bolide. Ach, de fan van snelle auto’s werd maar 15. Toe maar dan.
Sint Vitus, Blaricum
De Ceintuurbaan in Bussum richting Blaricum is eindeloos. Bij de grote oversteekplaats van de Rijksstraatweg merk ik dat ik in het rijke Gooi woon. Er zijn twee knopjes op de paal voor groen licht. Die voor mij als fietser en eentje, een meter hoger, voor overstekende ruiters. De route gaat verder langs huizen waarvan de eigenaars waarschijnlijk allemaal een paard hebben. Blaricum staat na Bloemendaal op de lijst van gemeenten met duurste huizen.
In een hoek van het dorp ligt de Sint-Vituskerk. Ervoor staat het beeld van een vroom naar de hemel starende Onze-Lieve-Vrouw van Fátima. Het kerkhof is klein en overzichtelijk en heeft een dorps karakter. De namen Calis en Rokebrand komen veel voor. Maar de Vossen spannen de kroon, er ligt zelfs een vrouw die Vos-Vos heet.
Kloosterbegraafplaats op de Monnikenberg, Hilversum
Op weg naar Hilversum fiets ik langs een basisschool. Hij gaat net uit. Dat ik in de biotoop van de Gooische Vrouwen ben, is overduidelijk. Maar dat de dames het er zo dik bovenop leggen is verbluffend. Met mobiel aan het oor stappen ze uit hun Range Rover of Tesla, de dakkoffers van die week Gstaad nog op het dak. De puffer coats reiken tot de enkels waardoor het lijkt of ze in hun slaapzak lopen. De wangen staan strak, de lippen zijn vol en prominent. Als Roderick en Anne Fleur op de achterbank zitten, vertrekken ze plankgas. Althans, laat ik bij deze de term plankvolt munten.
Een half uur fietsen verder bereik ik Landgoed Monnikenberg, vroeger lag hier klooster de Stad Gods. De Zusters Augustinessen van Sint Monica woonden en werkten er. In mijn vroege jeugd zag ik ze vaak; met wapperend habijt snelden ze op hun Solexen naar de markt of een hulpbehoevende.
Op een bordje aan het begin van het bospad staat dat dit de Weg naar het geluk is. Even verder rusten de nonnen voor eeuwig op een bescheiden veldje. Ik kan hier mijn hart ophalen want aan sacrale namen geen gebrek. Perpetua, Fulgentia, Simpliciana, Possidia, Werenfrida, Prospera, het kan niet op.
IJverig zoek ik naar:
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet ‘s avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
toch goed dat er een God is.*
Maar die ligt er niet.
* Roeping, Gerard Reve.
----------
De foto is van de auteur. |
| © 2025 Thomas van der Steen |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|