 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 12
Jaargang 22
13 maart 2025
Nummer 13 verschijnt op
27 maart 2025 |  |
|
| Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Honderd jaar eenzaamheid |
Katharina Kouwenhoven |
|
|
 Ik heb zoveel boeken dat ik moet besluiten een boekenkast bij bouwen of boeken wegdoen. Een nieuwe boekenkast is alleen maar aanleiding voor meer boeken, dus dat is de oplossing niet. Er moeten boeken weg. Daarvoor zijn verschillende oplossingen: de papierbak, de buurtbibliotheek om de hoek of weggeven aan anderen die ook al te veel boeken hebben.
De papierbak kan ik niet over mijn hart verkrijgen en met de buurtbibliotheek loop je het risico daarvandaan weer boeken mee naar huis te nemen. Ik koos een andere oplossing: herlezen. Ik heb die boeken niet voor niets bewaard, maar als na herlezing blijkt dat ze niet de moeite waard zijn, kunnen ze alsnog naar de buurtbibliotheek of zelfs in de versnipperaar.
Ik begon met Honderd Jaar Eenzaamheid van de Colombiaan Gabriel Garcia Màrquez. Dat boek heb ik al een paar maal gelezen, maar de aanleiding was nu de Tv-serie die van het boek gemaakt wordt. Ik zag de 1e aflevering en dacht 'daar klopt niets van; zo begint dat boek helemaal niet'. Dus stortte ik me weer op dit epos en constateerde dat het boek precies zo begon als de serie. Tja, wat onthoud je van een dik boek?
Honderd Jaar Eenzaamheid verscheen in 1967 en daarin wordt verhaald over de familie Buendia, de nakomelingen van de stamvader en -moeder José Arcadio Buendia en Ursula Iguarán, die het dorp Macondo stichtten op een onbedoelde plek. Zij krijgen 3 kinderen, de zoon Aureliano, de zoon José Arcadio en de dochter Amaranta. De zoons van Aureliano dragen allemaal de naam Aureliano en lijken sprekend op hun vader, zoals de zoons van José Arcadio op hun vader lijken en zijn naam krijgen. Er ontstaan hiermee pas problemen bij de tweeling Aureliano Segundo en José Arcadio Segundo, die steeds verwisseld worden zodat niemand meer weet wie wie is.
De leptosome Aureliano zit de hele dag in zijn ateliers waar hij gouden visjes maakt, tot hij betrokken raakt bij de burgeroorlog in Colombia als kolonel Aureliano Buendia. (Zie ook het boek De Kolonel Krijgt Nooit Post.) De stammoeder Ursula is de enige die alles meemaakt, want ze wordt 100 jaar.
Naast een familiegeschiedenis is het tevens de geschiedenis van Colombia vóór de heerschappij van de drugsmaffia, waarin menige ramp heeft plaats gevonden.
Ik heb het boek nu weer uit, maar zal het zeker nog een keer lezen, dus dit boek blijft behouden.
----------
De tekening is van de auteur.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept |
| Honderd jaar eenzaamheid |
Katharina Kouwenhoven |
Ik heb zoveel boeken dat ik moet besluiten een boekenkast bij bouwen of boeken wegdoen. Een nieuwe boekenkast is alleen maar aanleiding voor meer boeken, dus dat is de oplossing niet. Er moeten boeken weg. Daarvoor zijn verschillende oplossingen: de papierbak, de buurtbibliotheek om de hoek of weggeven aan anderen die ook al te veel boeken hebben.
De papierbak kan ik niet over mijn hart verkrijgen en met de buurtbibliotheek loop je het risico daarvandaan weer boeken mee naar huis te nemen. Ik koos een andere oplossing: herlezen. Ik heb die boeken niet voor niets bewaard, maar als na herlezing blijkt dat ze niet de moeite waard zijn, kunnen ze alsnog naar de buurtbibliotheek of zelfs in de versnipperaar.
Ik begon met Honderd Jaar Eenzaamheid van de Colombiaan Gabriel Garcia Màrquez. Dat boek heb ik al een paar maal gelezen, maar de aanleiding was nu de Tv-serie die van het boek gemaakt wordt. Ik zag de 1e aflevering en dacht 'daar klopt niets van; zo begint dat boek helemaal niet'. Dus stortte ik me weer op dit epos en constateerde dat het boek precies zo begon als de serie. Tja, wat onthoud je van een dik boek?
Honderd Jaar Eenzaamheid verscheen in 1967 en daarin wordt verhaald over de familie Buendia, de nakomelingen van de stamvader en -moeder José Arcadio Buendia en Ursula Iguarán, die het dorp Macondo stichtten op een onbedoelde plek. Zij krijgen 3 kinderen, de zoon Aureliano, de zoon José Arcadio en de dochter Amaranta. De zoons van Aureliano dragen allemaal de naam Aureliano en lijken sprekend op hun vader, zoals de zoons van José Arcadio op hun vader lijken en zijn naam krijgen. Er ontstaan hiermee pas problemen bij de tweeling Aureliano Segundo en José Arcadio Segundo, die steeds verwisseld worden zodat niemand meer weet wie wie is.
De leptosome Aureliano zit de hele dag in zijn ateliers waar hij gouden visjes maakt, tot hij betrokken raakt bij de burgeroorlog in Colombia als kolonel Aureliano Buendia. (Zie ook het boek De Kolonel Krijgt Nooit Post.) De stammoeder Ursula is de enige die alles meemaakt, want ze wordt 100 jaar.
Naast een familiegeschiedenis is het tevens de geschiedenis van Colombia vóór de heerschappij van de drugsmaffia, waarin menige ramp heeft plaats gevonden.
Ik heb het boek nu weer uit, maar zal het zeker nog een keer lezen, dus dit boek blijft behouden.
----------
De tekening is van de auteur. |
| © 2025 Katharina Kouwenhoven |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|