archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 10
Jaargang 22
13 februari 2025
Nummer 11 verschijnt op
27 februari 2025
Beschouwingen > Een rustig mens delen printen terug
Studio Loos sluit zijn deuren Willem Minderhout

2209BS Van Bergen1
2023 en 2024 waren twee fantastische jaren voor componist, rietblazer en onvermoeibaar organisator Peter van Bergen. Niet alleen kan hij terugkijken op tal van prachtige producties, hij promoveerde in 2023 in artistiek onderzoek (Doctor in de Kunsten) en werd tijdens de viering van het twintigjarig bestaan van zijn thuisbasis ‘Studio Loos’ (2024) geridderd door de Haagse burgemeester Van Zanen. (Die daarbij rijkelijk citeerde uit mijn interview met Peter in De Leunstoel.) Speech van burgemeester Jan van Zanen.

2024 was tegelijkertijd een beslissend jaar voor organisator Peter van Bergen. Na twintig jaar dag en nacht in touw te zijn geweest voor zijn creatie ‘Studio LOOS' als fysieke plek in de DCR (een 'broedplaats' naast de oude electriciteitsfabriek in de Haagse De Constant Rebecquestraat) heeft hij besloten het project te beëindigen. Hij bleek toch niet zo onvermoeibaar te zijn als menigeen dacht. Hij had geen zin meer in de administratieve poespas en adviseerde het bestuur van de ‘Stichting LOOS’ om geen gemeentelijke subsidie meer aan te vragen.

‘LOOS gaat gewoon door, maar Studio LOOS in de DCR sluit helaas zijn deuren', zegt Peter. 'Al die subsidievoorwaarden zorgen ervoor dat ik me zo langzamerhand geen kunstenaar meer voel, maar een administratiekantoor. Daarnaast deed ik bij Studio LOOS vaak ook nog de kassa en de bar. Dat werd te veel. Ik wil me weer aan de muziek wijden.’

‘Klagen mag ik niet. Studio Loos heeft twintig jaar gemeentelijke subsidie ontvangen’, zegt Peter. ‘Een heel intensieve periode die consequenties had voor mijn concertpraktijk en werk als componist. Maar het is dubbel. Zo eindigden we afgelopen jaar met een zeer geslaagde cross-over-avond met en in Museum Beelden aan Zee en het tweede Haagse Sound Art Festival in Zaal 3.‘

Administratieve voorwaarden

‘Studio LOOS was een belangrijke plek voor talentontwikkeling in interdisciplinaire nieuwe muziek. In de afgelopen jaren is het steeds duidelijker geworden dat het realiseren van onze doelen en wensen niet meer valt te combineren met de stringente, steeds veranderende voorwaarden die de gemeente aan onze organisatie stelt. Die voorwaarden hebben niets met de inhoud van het werk van LOOS te maken, maar ze vormen wel een verzwaring van alle2209BS Van Bergen2 administratieve toestanden om een instelling zoals LOOS te runnen. De aanvraag- en verantwoordingsmodellen veranderen constant en worden steeds complexer. Voor een kleine organisatie als LOOS is dat niet te doen. Elke inspanning die wordt gevraagd om aan de voorwaarden te voldoen, gaat daardoor ten koste van de artistieke prestatie, begeleiding en facilitering van de makers, de kern van het bestaansrecht van LOOS.’

‘Natuurlijk moeten we ons verantwoorden’, zegt Peter. ‘En dat kunnen we ook! We hebben fantastische prestaties geleverd. De omvang waarin die verantwoording geëist wordt, zowel bij de aanvraag als bij de verantwoording en tussentijds, vind ik echter niet billijk, niet redelijk en niet in verhouding tot de omvang van de organisatie. Ons werk wordt gefrustreerd door gebrek aan tijd, door de vrijwel dagelijkse administratieve verplichtingen in het kader van die verantwoording.’

‘Kleine organisaties als Studio LOOS hebben niet de menskracht om aan al die administratieve voorwaarden te voldoen. We hebben daar eigenlijk een ‘zakelijk leider’ voor nodig, maar dat kost geld. Om aan de subsidievoorwaarden te kunnen voldoen hebben we dus eigenlijk behoefte aan meer subsidie. Maar LOOS is een kleine organisatie die zich geen uitbreiding van het aantal medewerkers kan veroorloven, door gebrek aan eigen middelen en onvoldoende inkomsten.

Fair Pay

‘Een complicerende factor is de eis van ‘fair pay’.  De gemeente eist terecht van de door haar gesubsidieerde instellingen dat de kunstenaars/makers een maatschappelijk verantwoorde vergoeding ontvangen voor hun werk. Het is alleen wel wrang dat wij ‘fair pay’ moeten realiseren met hetzelfde subsidiebedrag in het toegekende subsidiebedrag. Een kleine organisatie als LOOS heeft onvoldoende middelen om aan die eis gehoor te geven.’
Maar fair pay is toch geen onredelijke eis? ‘LOOS betaalt artiesten conform de Fair Pay code, maar dat leidt, omdat de subsidie daar niet op wordt afgesteld, dan weer tot een tekort bij de jaarafrekening.’

Is het einde van Studio LOOS het einde van LOOS? ‘Zwei Seelen wohnen, ach! in meiner Brust. Ik vind het dramatisch dat alles wat ik in twintig jaar in Studio LOOS heb opgebouwd wordt afgebroken. Anderzijds heb ik nu weer alle tijd om me aan de muziek te wijden. Zolang ik leef zal LOOS bestaan.‘

---------

De foto's komen van de schrijver.


© 2025 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Een rustig mens" -
Beschouwingen > Een rustig mens
Studio Loos sluit zijn deuren Willem Minderhout
2209BS Van Bergen1
2023 en 2024 waren twee fantastische jaren voor componist, rietblazer en onvermoeibaar organisator Peter van Bergen. Niet alleen kan hij terugkijken op tal van prachtige producties, hij promoveerde in 2023 in artistiek onderzoek (Doctor in de Kunsten) en werd tijdens de viering van het twintigjarig bestaan van zijn thuisbasis ‘Studio Loos’ (2024) geridderd door de Haagse burgemeester Van Zanen. (Die daarbij rijkelijk citeerde uit mijn interview met Peter in De Leunstoel.) Speech van burgemeester Jan van Zanen.

2024 was tegelijkertijd een beslissend jaar voor organisator Peter van Bergen. Na twintig jaar dag en nacht in touw te zijn geweest voor zijn creatie ‘Studio LOOS' als fysieke plek in de DCR (een 'broedplaats' naast de oude electriciteitsfabriek in de Haagse De Constant Rebecquestraat) heeft hij besloten het project te beëindigen. Hij bleek toch niet zo onvermoeibaar te zijn als menigeen dacht. Hij had geen zin meer in de administratieve poespas en adviseerde het bestuur van de ‘Stichting LOOS’ om geen gemeentelijke subsidie meer aan te vragen.

‘LOOS gaat gewoon door, maar Studio LOOS in de DCR sluit helaas zijn deuren', zegt Peter. 'Al die subsidievoorwaarden zorgen ervoor dat ik me zo langzamerhand geen kunstenaar meer voel, maar een administratiekantoor. Daarnaast deed ik bij Studio LOOS vaak ook nog de kassa en de bar. Dat werd te veel. Ik wil me weer aan de muziek wijden.’

‘Klagen mag ik niet. Studio Loos heeft twintig jaar gemeentelijke subsidie ontvangen’, zegt Peter. ‘Een heel intensieve periode die consequenties had voor mijn concertpraktijk en werk als componist. Maar het is dubbel. Zo eindigden we afgelopen jaar met een zeer geslaagde cross-over-avond met en in Museum Beelden aan Zee en het tweede Haagse Sound Art Festival in Zaal 3.‘

Administratieve voorwaarden

‘Studio LOOS was een belangrijke plek voor talentontwikkeling in interdisciplinaire nieuwe muziek. In de afgelopen jaren is het steeds duidelijker geworden dat het realiseren van onze doelen en wensen niet meer valt te combineren met de stringente, steeds veranderende voorwaarden die de gemeente aan onze organisatie stelt. Die voorwaarden hebben niets met de inhoud van het werk van LOOS te maken, maar ze vormen wel een verzwaring van alle2209BS Van Bergen2 administratieve toestanden om een instelling zoals LOOS te runnen. De aanvraag- en verantwoordingsmodellen veranderen constant en worden steeds complexer. Voor een kleine organisatie als LOOS is dat niet te doen. Elke inspanning die wordt gevraagd om aan de voorwaarden te voldoen, gaat daardoor ten koste van de artistieke prestatie, begeleiding en facilitering van de makers, de kern van het bestaansrecht van LOOS.’

‘Natuurlijk moeten we ons verantwoorden’, zegt Peter. ‘En dat kunnen we ook! We hebben fantastische prestaties geleverd. De omvang waarin die verantwoording geëist wordt, zowel bij de aanvraag als bij de verantwoording en tussentijds, vind ik echter niet billijk, niet redelijk en niet in verhouding tot de omvang van de organisatie. Ons werk wordt gefrustreerd door gebrek aan tijd, door de vrijwel dagelijkse administratieve verplichtingen in het kader van die verantwoording.’

‘Kleine organisaties als Studio LOOS hebben niet de menskracht om aan al die administratieve voorwaarden te voldoen. We hebben daar eigenlijk een ‘zakelijk leider’ voor nodig, maar dat kost geld. Om aan de subsidievoorwaarden te kunnen voldoen hebben we dus eigenlijk behoefte aan meer subsidie. Maar LOOS is een kleine organisatie die zich geen uitbreiding van het aantal medewerkers kan veroorloven, door gebrek aan eigen middelen en onvoldoende inkomsten.

Fair Pay

‘Een complicerende factor is de eis van ‘fair pay’.  De gemeente eist terecht van de door haar gesubsidieerde instellingen dat de kunstenaars/makers een maatschappelijk verantwoorde vergoeding ontvangen voor hun werk. Het is alleen wel wrang dat wij ‘fair pay’ moeten realiseren met hetzelfde subsidiebedrag in het toegekende subsidiebedrag. Een kleine organisatie als LOOS heeft onvoldoende middelen om aan die eis gehoor te geven.’
Maar fair pay is toch geen onredelijke eis? ‘LOOS betaalt artiesten conform de Fair Pay code, maar dat leidt, omdat de subsidie daar niet op wordt afgesteld, dan weer tot een tekort bij de jaarafrekening.’

Is het einde van Studio LOOS het einde van LOOS? ‘Zwei Seelen wohnen, ach! in meiner Brust. Ik vind het dramatisch dat alles wat ik in twintig jaar in Studio LOOS heb opgebouwd wordt afgebroken. Anderzijds heb ik nu weer alle tijd om me aan de muziek te wijden. Zolang ik leef zal LOOS bestaan.‘

---------

De foto's komen van de schrijver.
© 2025 Willem Minderhout
powered by CJ2