Wat zijn zoal mijn ervaringen?

Heel wisselend. De exemplaren van Hoogvliet blijven vaak meer dan een week hard en zijn daarna nog steeds niet rijp. Ze zien er prachtig uit in de winkel. Mooi rond en glimmend. De inkopers zijn vooral geïnteresseerd in wat je ziet, niet wat je eet. Albert Heijn verkoopt ze zowel los als in een netje. Los is soms niet beschikbaar of er liggen alleen wat overgebleven exemplaren. De grapefruits in een netje voelen goed aan. Ze zijn meestal al rijp, zitten soms vol pitten en van elke vijf er is een die je kunt weggooien, omdat er binnenin al een schimmel zit.

Moeilijk volk. Ze rijpen snel als je ze niet half gekoeld kunt bewaren. Ideaal voor mensen met een kelder, waar het een graad of 8 is. In de koelkast gaat niet, dan worden ze bruin en vies. Het maakt niet uit in welke winkel je ze koopt. Een keer had ik groene gekocht bij Dirk in de hoop dat ze na een paar dagen rijp zouden zijn. Ze werden het nooit, veel te vroeg geplukt dus.

Elke keer een raadsel hoe ze zullen zijn. Soms een net met redelijk goede. Die zijn dan goed van smaak en goed te pellen. Maar te vaak een net vol met te droog en niet zo lekker. Het vervelende is dat je dat nimmer al aan de buitenkant kunt zien. Als ze schimmel krijgen is het opmerkelijk hoe snel ze blauw en groen wegtrekken.

Hetzelfde verhaal als bij de sinaasappels. Extra vervelend als ze vellerig en vol pitten zijn.

Ze doen bij supermarkten hun best om appels mooi te presenteren. Keurig in rijtjes naast elkaar met het kroontje omlaag. Alles voor het oog. Thuis blijken de appels meestal nog verder te moeten rijpen en te vaak is dat na weken nog niet gelukt. Soms smaken ze heel goed, soms erg vlak en weinig zoetig of zurig. Het komt nogal eens voor dat een mooi uitziende appel van binnen een grote bruine plek laat zien of, wat ik ook verafschuw als je ze schilt allemaal bruine spikkels toont en oneetbaar is. Ben je net van plan een appeltaart te bakken, blijk je de meeste goudrenetten voor de vogels te moeten gooien.

Kwetsbaar product. Niet laten vallen, want dan kun je hele stukken wegsnijden. Moeten altijd een paar dagen rijpen, maar dan moet je ze weer wel binnen een dag of drie eten, want anders druipen ze tussen je vingers door. In die korte periode smaken ze meestal goed. Koop er altijd maar een paar, want anders moet je de vogels plezieren.

Men probeert ze het hele jaar aan te bieden, maar of dat erg wijs is weet ik zo net niet. Elke week is het weer een verrassing hoe ze smaken. Soms goed van smaak en met een goed knappend velletje. Soms waterig van smaak, een andere keer is het velletje onaangenaam. Voordeel is dat je ze direct na aankoop kunt eten, maar ze moeten dan wel in een dag of drie op, want anders blijf je plekjes wegsnijden.

Af en toe laat ik me verleiden tot een mango. Aan de buitenkant kun je slecht zien wanneer die optimaal is. Ben je te vroeg met openmaken, dan is ie nog te hard en niet op smaak. Ben je te laat, dan druipt ie en kun je rotte plekken wegsnijden. Helaas, als je eenmaal begint te schillen, dan moet ie gegeten worden.

Duur spul, dus mag je hoge eisen stellen. Ziet er meestal goed uit in de winkel. Thuis blijken er te vaak al snel exemplaren met een schimmel. Erg kwetsbaar.

In de winkels gaat het vooral om wat het oog ziet, want daarmee verkoop je. Het vervelende is dat het bij fruit juist gaat om hoe het smaakt. Dan blijkt het vaak tegen te vallen. Te onrijp geplukt, weinig smaak, soms rot van binnen, vellerig en vol pitten. 

Tijd voor smaakpolitie?

---------

De plaat is van Coc van Duijn.