|
|
|
|
|
|
|
archiefvorig nr.lopend nr. |
|
|
|
Nummer 6
Jaargang 22
28 november 2024 Nummer 7 verschijnt op 19 december 2024 | |
|
Bezigheden > Koken |
delen printen
terug
|
|
|
|
|
|
|
Franks Red Hot Sauce |
Rob van Olphen |
|
|
In de jaren zestig verkocht mijn vader flesjes Franks Red Hot Sauce uit Louisiana. Om de paar weken kwam meneer Leonie langs om de bestelling op te nemen en de display schoon te maken of veranderen. Een paar dagen later leverde hij de bestelling weer bij ons af. Helaas kwam hij op een moment niet meer langs en moesten wij telefonisch de bestelling door geven. Wat bleek: meneer Leonie was ziek en de persoon die het voor hem regelde die maakte er een zooitje van. Totdat we bericht ontvingen dat meneer Leonie helaas was overleden. Een paar maanden later heb ik de weduwe gebeld en die deelde me mee dat ze gestopt was met de verkoop, wat ik heel jammer vond, want het was een goed product en haar man had zoveel moeite gedaan om Franks Red Hot Sauce te promoten. Ik heb haar gevraagd of ik langs mocht komen voor een gesprek waar ze akkoord mee ging.
Mijn voorstel was: overname van de laatste voorraad, het klantenbestand en dat de fabriek in Louisiana akkoord zou gaan dat ik de alleenverkoop zou krijgen. Twee weken later kwam de directeur over uit de USA om mij te ontmoeten in het Hilton Hotel in Rotterdam. Tijdens de lunch werd alles besproken. Van de zenuwen kon ik geen hap door mijn keel krijgen. Ik was nog maar een groentje van 21 jaar. Gelukkig ging hij akkoord met mijn voorstel: de alleenverkoop in Nederland en alles onder de zelfde condities als van meneer Leonie. Al mijn spaargeld opgenomen; laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel; met de bank alles geregeld voor het importgebeuren. Een heel gedoe allemaal voor een leek.
Eigen import
Na een paar weken kon ik de zending Franks Red Hot Sauce ophalen in de Rotterdamse haven, heel spannend allemaal. Gelukkig kon ik net op tijd een garagebox huren. De afnemers waren enthousiast dat de flesjes weer leverbaar waren. De verkoop ging naar wens en ik heb met veel moeite nieuwe klanten kunnen werven. Er was een oude klant van de officiersmess die regelmatig bestelde. Wat heel apart was dat 1 à 2 keer per jaar een keurmeester van defensie langs kwam om mijn garagebox te controleren en de inhoud van de Red Hot Sauce te analyseren. Toen ik weer een bestelling kwam afleveren bij de officiersmess vroeg een van de medewerkers of ik ook kroepoek, ketjap en sambal in grootverpakking kon leveren. Dat was geen probleem voor mij, want mijn vader had heel veel contacten in die wereld.
Het moest wel onder een bepaalde voorwaarde; ze bestellen 50 kg Kroepoek Sidoardjo a 10 gulden per kg. dat is 500 gulden, dan moest ik 30 kilo afleveren en een factuur sturen naar defensie voor 500 gulden en de 200 gulden moest ik zwart uit betalen aan de medewerkers. Ik kon mijn oren niet geloven, natuurlijk ging ik daarmee niet akkoord. Daarna hebben ze nooit meer mijn Franks Red Hot Sauce besteld.
Een paar jaar ging het goed met de verkoop, totdat de fabriek in de USA werd overgenomen door een andere firma. De inkoopprijs ging omhoog, maar wat erger was de kwaliteit ging naar beneden. Er kwamen klachten binnen van trouwe klanten, dat Franks Red Hot Sauce lang niet meer zo goed was als vroeger. Heel jammer en in dezelfde tijd kwamen er hot sausen uit Indonesië, Suriname en andere landen.
Dat was het einde van de Franks Red Hot Sauce in Nederland.
---------
De illustratie is van Coc van Duijn.
|
|
|
|
|
|
|
|
Bezigheden > Koken |
Franks Red Hot Sauce |
Rob van Olphen |
In de jaren zestig verkocht mijn vader flesjes Franks Red Hot Sauce uit Louisiana. Om de paar weken kwam meneer Leonie langs om de bestelling op te nemen en de display schoon te maken of veranderen. Een paar dagen later leverde hij de bestelling weer bij ons af. Helaas kwam hij op een moment niet meer langs en moesten wij telefonisch de bestelling door geven. Wat bleek: meneer Leonie was ziek en de persoon die het voor hem regelde die maakte er een zooitje van. Totdat we bericht ontvingen dat meneer Leonie helaas was overleden. Een paar maanden later heb ik de weduwe gebeld en die deelde me mee dat ze gestopt was met de verkoop, wat ik heel jammer vond, want het was een goed product en haar man had zoveel moeite gedaan om Franks Red Hot Sauce te promoten. Ik heb haar gevraagd of ik langs mocht komen voor een gesprek waar ze akkoord mee ging.
Mijn voorstel was: overname van de laatste voorraad, het klantenbestand en dat de fabriek in Louisiana akkoord zou gaan dat ik de alleenverkoop zou krijgen. Twee weken later kwam de directeur over uit de USA om mij te ontmoeten in het Hilton Hotel in Rotterdam. Tijdens de lunch werd alles besproken. Van de zenuwen kon ik geen hap door mijn keel krijgen. Ik was nog maar een groentje van 21 jaar. Gelukkig ging hij akkoord met mijn voorstel: de alleenverkoop in Nederland en alles onder de zelfde condities als van meneer Leonie. Al mijn spaargeld opgenomen; laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel; met de bank alles geregeld voor het importgebeuren. Een heel gedoe allemaal voor een leek.
Eigen import
Na een paar weken kon ik de zending Franks Red Hot Sauce ophalen in de Rotterdamse haven, heel spannend allemaal. Gelukkig kon ik net op tijd een garagebox huren. De afnemers waren enthousiast dat de flesjes weer leverbaar waren. De verkoop ging naar wens en ik heb met veel moeite nieuwe klanten kunnen werven. Er was een oude klant van de officiersmess die regelmatig bestelde. Wat heel apart was dat 1 à 2 keer per jaar een keurmeester van defensie langs kwam om mijn garagebox te controleren en de inhoud van de Red Hot Sauce te analyseren. Toen ik weer een bestelling kwam afleveren bij de officiersmess vroeg een van de medewerkers of ik ook kroepoek, ketjap en sambal in grootverpakking kon leveren. Dat was geen probleem voor mij, want mijn vader had heel veel contacten in die wereld.
Het moest wel onder een bepaalde voorwaarde; ze bestellen 50 kg Kroepoek Sidoardjo a 10 gulden per kg. dat is 500 gulden, dan moest ik 30 kilo afleveren en een factuur sturen naar defensie voor 500 gulden en de 200 gulden moest ik zwart uit betalen aan de medewerkers. Ik kon mijn oren niet geloven, natuurlijk ging ik daarmee niet akkoord. Daarna hebben ze nooit meer mijn Franks Red Hot Sauce besteld.
Een paar jaar ging het goed met de verkoop, totdat de fabriek in de USA werd overgenomen door een andere firma. De inkoopprijs ging omhoog, maar wat erger was de kwaliteit ging naar beneden. Er kwamen klachten binnen van trouwe klanten, dat Franks Red Hot Sauce lang niet meer zo goed was als vroeger. Heel jammer en in dezelfde tijd kwamen er hot sausen uit Indonesië, Suriname en andere landen.
Dat was het einde van de Franks Red Hot Sauce in Nederland.
---------
De illustratie is van Coc van Duijn.
|
© 2024 Rob van Olphen |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|