Wij kregen regelmatig de vraag naar andere Indische en Oosterse producten. Gelukkig hadden wij goede relaties met verschillende groothandels en importeurs. Zo konden wij dan die producten meestal leveren.

Ik reageerde met: ‘U heeft nu de alleenverkoop maar weet u dat sesamzaad als gras groeit in China. Als ze dat op de markt gaan brengen dan prijzen ze u uit de markt (het was allemaal bluf wat ik vertelde). Meneer was even stil. Ik zat op het puntje van de stoel, benieuwd hoe hij zou reageren, hij keek mij aan en zei: ‘Kom maar op met je voorstel’. Beduusd antwoordde ik: ‘Wij willen een redelijke marge en verkopen voor de prijs die u aan uw klanten berekent. En ik beloof u dat wij niet aan uw vaste klanten zullen verkopen’. Daar ging hij uiteindelijk mee akkoord. Ik heb toen gelijk een grote order geplaatst. Zo snel mogelijk lieten we onze klanten weten dat wij Teng Teng Widjen konden leveren.

Dat bleek een groot succes. We stuurden het het hele land door. Het gebeurde regelmatig dat we gebeld werden of we konden leveren en dan vroegen wij: ‘Bij wie heeft u het eerder gekocht?’Als het antwoord was: ‘Bij de firma Polaree’. Dan reageerden wij met: Het spijt ons maar wij kunnen U niet helpen’.

Het contact met meneer Polaree werd steeds persoonlijker. Ik stelde hem voor om de sesamkrokant zelf rechtstreeks uit Polen te importeren. Hij kocht het al jaren in van een Duitse firma. De fabriek zat in Polen. Een paar weken later kwam ik weer langs bij Polaree en vroeg of ik de baas mocht spreken: ‘Nee die is er niet, die zit in Polen’.

De partij stond er al veel te lang en hij wilde er vanaf voor een schappelijke prijs. De deal was gauw gesloten. Ik heb de auto vol geladen met Teng Teng Katjan het was zoveel dat ik de achterdeur niet goed dicht kon doen. ‘Zo kan je echt niet rijden’, zei meneer Polaree. ‘Geen probleem antwoordde ik: ‘Mijn eerste klant zit hier 100 meter vandaan!’ Nou je had zijn gezicht moeten zien, wat een gotspe. Die handel staat me al jaren aan te staren en zijn eerste klant zit 100 meter van mij vandaan!

Een jaar later vroeg hij mij of ik langs wilde komen voor een serieus gesprek. Hij had heel veel meegemaakt in het verleden en op advies van zijn hulpverlener en dokter moest hij het rustiger aan gaan doen. Hij stelde mij voor om compagnon te worden, dan moest ik zijn grootste klanten bezoeken, o.a. de Bijenkorf, Vroom & Dreesman en nog meer van die grote concerns. Of ik daar rustig over na wilde denken.

Dat heb ik gedaan en kwam tot de de conclusie dat ik er niet de juiste man voor was om waar te maken waar hij vertrouwen in had. Ik heb hem dat ook eerlijk verteld. Hij vond het heel jammer maar had hij er wel begrip voor. Niet lang hierna ben ik vrijwilligerswerk gaan doen in het buitenland. Af en toe schreven we elkaar. Helaas stopte de correspondentie. Jaren later, toen ik weer terug was in Nederland, hoorde ik via via dat hij zelf een einde aan zijn leven had gemaakt. Daar ben ik toen heel erg van geschrokken. Ik moet nog vaak aan hem denken als ik in de buurt ben van zijn zaak of als ik ergens Teng Teng Widjen tegen kom.

----------

Han Busstra weet hoe het er uit zag als vriend van Rob.