 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 4
Jaargang 22
31 oktober 2024
Nummer 5 verschijnt op
14 november 2024 |  |
|
| Bezigheden > Koken |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Niet bij te houden |
Maeve van der Steen |
|
|
 Er wordt zoveel verbouwd in mijn buurt dat je je afvraagt wie er zoveel geld heeft.
Meestal komt er weer een nieuw uitheems eettentje: Hawaiiaanse hapjes en cocktails, de zoveelste authentieke Italiaanse ijssalon, de Sojubar – Korean Fried Chicken & Beer– waar ze met plastic handschoentjes aan aan kippenpootjes kluiven en er iedere avond een rij jongelui voor de deur staat. Poke bowls verkrijgbaar aan de overkant.
Je hebt nog niet met je ogen geknipperd of er is alweer een nieuwe sushibar gekomen met ernaast een Italiaan met uitsluitend pasta’s, als tegenwicht voor de zoveelste pizzeria. Om niet te spreken van de hippe Italianen ‘Gigi’ en ‘Bellini’, voornamelijk bezocht door jonge mooie mensen die aan witte wijn nippend elkaar bewonderen.
Oh, en koffietentjes, als je denkt, nu hebben we er zoveel dat we aan een cafeïnevergiftiging gaan bezwijken, is er weer een nieuwe – waar je tegenwoordig natuurlijk ook matcha kan krijgen, en dat is dan weer thee. Matcha latte drinken de meisjes graag, lichtgroene warme melk, sorry maar ik sla even over. Wist je trouwens dat er naast sojamelk, amandelmelk en havermelk ook erwtenmelk bestaat?
Al een tijdje is er een restaurant waar iedereen een schort aanheeft en stukjes groente en vlees in een grote pan bouillon laat garen, het schijnt lekker te zijn en niet duur. Er zitten altijd veel Aziaten. Waarom ben ik er nooit geweest?
Naast mij iedere dag een lange rij om te ontbijten bij Bakers and Roasters, ze hebben er heerlijke Eggs Benedict, stapels pannenkoekjes, toast met zalm, cream cheese en avocado – maar dat kan je overal krijgen – en talloze muffins en cakes. Amerikanen nemen hun ontbijt serieus. Beetje duur maar je krijgt er wel een potje echte thee, niet zo’n liefdeloos glaasje met een zakje erin bungelend.
Op de ene hoek van mijn straat zit Caron, met net zo’n Frans accent als zijn naamgever, tv-kok Alain Caron. Een fijne plek waar je gelukkig niet meer twee maanden van tevoren hoeft te reserveren nu de hype een beetje over is. Op de andere hoek De Kaasbar, de naam zegt het al, je eet er kaas, met toastjes. Geen favoriet van mij maar het zit iedere avond stampvol mensen met blije gezichten. (Een paar jaar geleden nog was daar ‘De Taart van mijn Tante’, van de man die jarenlang het charmante televisieprogramma ‘Taarten van Abel’ presenteerde, hij voerde ontroerende gesprekken met kinderen).
Ook mateloos populair, bij mij om de hoek, is ‘Oeuf’ je raadt het al, je kan er eieren krijgen in allerlei vormen. Ook hiervan is eigenaar, Geza Weisz, een BN’er. Een kleine dan, letterlijk en figuurlijk. The Avocado Show is inmiddels failliet, ooit stonden daar de hele dag door rijen van hier tot gunter. En maar verbouwen jongens, alsof het niks kost en alsof je niet horendol wordt van het lawaai en de gebarricadeerde trottoirs. Bijna niet voor te stellen dat toen ik hier kwam wonen (in de jaren zeventig) er in al die straten slechts één restaurant was, Djokja, een van de eerste Indische restaurants in Amsterdam, en een hele goede ook. Heb er heerlijke herinneringen aan.
Waarom zou ik ooit nog koken met al die overdaad om mij heen? Het antwoord weet iedereen, uit eten gaan is schreeuwend duur de laatste tijd, vooral als je een liefhebber van goede wijnen bent.
Thuis zitten is ook fijn en je kunt tenminste precies maken wat je zelf lekker vindt.
We willen wel een beetje trendy zijn. Japans dan maar, al decennia populair in Nederland en er zijn ook genoeg Japanse winkels om de ingrediënten te kopen. Maar we wagen ons niet aan ramen, die heerlijke noedelsoep kan je beter buiten de deur genieten. Nee, we maken iets simpels met gemarineerde en gegrilde spiesjes kip.
Lekker bij een biertje, maar ook als hoofdmaaltijd, met rijst en gebakken groente. Als je geen mirin (zoete rijstwijn) hebt, gebruik je sake of witte wijn met een beetje suiker.
De stukjes kip moeten gemarineerd, dus tijdig beginnen met voorbereiden!
Yakitori
Voor de marinade:
- 75 ml sojasaus
- 60 ml water
- 1 eetlepel mirin
- 1 eetlepel rijstazijn
- 15 gram basterdsuiker
- 1 cm vers geraspte gember
- 1 teentje knoflook
- 2 en een halve theelepel maïzena
Verder:
- 400 gram kippendij, in kleine blokjes
- 4 satéstokjes, even geweekt in koud water
- 2 theelepels kippenbouillonpoeder (of half blokje kippenbouillon)
- snufje peper
- 1 eetlepel rijstolie of zonnebloemolie
Voor de garnering:
- 1 theelepel sesamzaad
- 1 lente-uitje
Bestrooi de stukjes kip met wat bouillonpoeder of zout en wat peper.
Spies ze op de satéstokjes en zet koel weg.
Doe in een kom: de sojasaus, het water, de mirin, rijstazijn, basterdsuiker, gember, knoflook en maïzena. Goed door elkaar roeren, in een sauspannetje schenken en op middelhoog vuur zetten. Na een minuutje koken, als het dik wordt, het vuur lager zetten, goed blijven roeren. Vuur uitzetten, even laten afkoelen.
Leg de spiesjes met kip in een platte schaal en overgiet met meer dan de helft van de marinade. Minstens anderhalf uur, maar liever vier uur laten staan.
Nu de grillpan heet laten worden op hoog vuur.
Wat olie over de kip smeren en in de pan leggen. Vier minuten per kant laten grillen.
Dan de rest van de marinade erover strijken met een kwast, nog een minuutje laten garen. Garneren met sesamzaad en fijne ringetjes lente-ui.
Genieten van exotische lekkernij zonder de deur uit te gaan.
----------
Henk Klaren heeft één stokje Yakitori getekend, maar mét saus.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Bezigheden > Koken |
| Niet bij te houden |
Maeve van der Steen |
Er wordt zoveel verbouwd in mijn buurt dat je je afvraagt wie er zoveel geld heeft.
Meestal komt er weer een nieuw uitheems eettentje: Hawaiiaanse hapjes en cocktails, de zoveelste authentieke Italiaanse ijssalon, de Sojubar – Korean Fried Chicken & Beer– waar ze met plastic handschoentjes aan aan kippenpootjes kluiven en er iedere avond een rij jongelui voor de deur staat. Poke bowls verkrijgbaar aan de overkant.
Je hebt nog niet met je ogen geknipperd of er is alweer een nieuwe sushibar gekomen met ernaast een Italiaan met uitsluitend pasta’s, als tegenwicht voor de zoveelste pizzeria. Om niet te spreken van de hippe Italianen ‘Gigi’ en ‘Bellini’, voornamelijk bezocht door jonge mooie mensen die aan witte wijn nippend elkaar bewonderen.
Oh, en koffietentjes, als je denkt, nu hebben we er zoveel dat we aan een cafeïnevergiftiging gaan bezwijken, is er weer een nieuwe – waar je tegenwoordig natuurlijk ook matcha kan krijgen, en dat is dan weer thee. Matcha latte drinken de meisjes graag, lichtgroene warme melk, sorry maar ik sla even over. Wist je trouwens dat er naast sojamelk, amandelmelk en havermelk ook erwtenmelk bestaat?
Al een tijdje is er een restaurant waar iedereen een schort aanheeft en stukjes groente en vlees in een grote pan bouillon laat garen, het schijnt lekker te zijn en niet duur. Er zitten altijd veel Aziaten. Waarom ben ik er nooit geweest?
Naast mij iedere dag een lange rij om te ontbijten bij Bakers and Roasters, ze hebben er heerlijke Eggs Benedict, stapels pannenkoekjes, toast met zalm, cream cheese en avocado – maar dat kan je overal krijgen – en talloze muffins en cakes. Amerikanen nemen hun ontbijt serieus. Beetje duur maar je krijgt er wel een potje echte thee, niet zo’n liefdeloos glaasje met een zakje erin bungelend.
Op de ene hoek van mijn straat zit Caron, met net zo’n Frans accent als zijn naamgever, tv-kok Alain Caron. Een fijne plek waar je gelukkig niet meer twee maanden van tevoren hoeft te reserveren nu de hype een beetje over is. Op de andere hoek De Kaasbar, de naam zegt het al, je eet er kaas, met toastjes. Geen favoriet van mij maar het zit iedere avond stampvol mensen met blije gezichten. (Een paar jaar geleden nog was daar ‘De Taart van mijn Tante’, van de man die jarenlang het charmante televisieprogramma ‘Taarten van Abel’ presenteerde, hij voerde ontroerende gesprekken met kinderen).
Ook mateloos populair, bij mij om de hoek, is ‘Oeuf’ je raadt het al, je kan er eieren krijgen in allerlei vormen. Ook hiervan is eigenaar, Geza Weisz, een BN’er. Een kleine dan, letterlijk en figuurlijk. The Avocado Show is inmiddels failliet, ooit stonden daar de hele dag door rijen van hier tot gunter. En maar verbouwen jongens, alsof het niks kost en alsof je niet horendol wordt van het lawaai en de gebarricadeerde trottoirs. Bijna niet voor te stellen dat toen ik hier kwam wonen (in de jaren zeventig) er in al die straten slechts één restaurant was, Djokja, een van de eerste Indische restaurants in Amsterdam, en een hele goede ook. Heb er heerlijke herinneringen aan.
Waarom zou ik ooit nog koken met al die overdaad om mij heen? Het antwoord weet iedereen, uit eten gaan is schreeuwend duur de laatste tijd, vooral als je een liefhebber van goede wijnen bent.
Thuis zitten is ook fijn en je kunt tenminste precies maken wat je zelf lekker vindt.
We willen wel een beetje trendy zijn. Japans dan maar, al decennia populair in Nederland en er zijn ook genoeg Japanse winkels om de ingrediënten te kopen. Maar we wagen ons niet aan ramen, die heerlijke noedelsoep kan je beter buiten de deur genieten. Nee, we maken iets simpels met gemarineerde en gegrilde spiesjes kip.
Lekker bij een biertje, maar ook als hoofdmaaltijd, met rijst en gebakken groente. Als je geen mirin (zoete rijstwijn) hebt, gebruik je sake of witte wijn met een beetje suiker.
De stukjes kip moeten gemarineerd, dus tijdig beginnen met voorbereiden!
Yakitori
Voor de marinade:
- 75 ml sojasaus
- 60 ml water
- 1 eetlepel mirin
- 1 eetlepel rijstazijn
- 15 gram basterdsuiker
- 1 cm vers geraspte gember
- 1 teentje knoflook
- 2 en een halve theelepel maïzena
Verder:
- 400 gram kippendij, in kleine blokjes
- 4 satéstokjes, even geweekt in koud water
- 2 theelepels kippenbouillonpoeder (of half blokje kippenbouillon)
- snufje peper
- 1 eetlepel rijstolie of zonnebloemolie
Voor de garnering:
- 1 theelepel sesamzaad
- 1 lente-uitje
Bestrooi de stukjes kip met wat bouillonpoeder of zout en wat peper.
Spies ze op de satéstokjes en zet koel weg.
Doe in een kom: de sojasaus, het water, de mirin, rijstazijn, basterdsuiker, gember, knoflook en maïzena. Goed door elkaar roeren, in een sauspannetje schenken en op middelhoog vuur zetten. Na een minuutje koken, als het dik wordt, het vuur lager zetten, goed blijven roeren. Vuur uitzetten, even laten afkoelen.
Leg de spiesjes met kip in een platte schaal en overgiet met meer dan de helft van de marinade. Minstens anderhalf uur, maar liever vier uur laten staan.
Nu de grillpan heet laten worden op hoog vuur.
Wat olie over de kip smeren en in de pan leggen. Vier minuten per kant laten grillen.
Dan de rest van de marinade erover strijken met een kwast, nog een minuutje laten garen. Garneren met sesamzaad en fijne ringetjes lente-ui.
Genieten van exotische lekkernij zonder de deur uit te gaan.
----------
Henk Klaren heeft één stokje Yakitori getekend, maar mét saus.
|
| © 2024 Maeve van der Steen |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|