 |
 Met een map rondlopen.
Dat lijkt mij ook wel iets.
Ik zag het een vrouw doen.
En ik dacht meteen:
Dat wil ik ook.
Maak niet uit waar.
Deze vrouw deed het toevallig in een supermarkt.
Maar je kan natuurlijk overal met een map rondlopen.
Op kantoor.
Op het station.
Door een museum.
Maar waarom niet gewoon op straat.
In een willekeurig dorp.
Of welke stad dan ook.
Zolang je maar met die map mag lopen.
En dan dingen noteren.
Vragen stellen.
Aan wildvreemden.
Zo, meneertje.
Of mevrouwtje.
Wat denken wij dat we hier aan het doen zijn.
Daar zal ik eens even een notitie van maken.
Uw naam alstublieft!
Lachen lijkt mij dat.
Heerlijk.
Nietsvermoedende mensen.
Die met hun goeie gedrag de deur uit zijn gegaan.
Eigenlijk hadden ze geen zin.
Ze zaten net de The Bold and the Beautiful te kijken.
Schat!
Zegt iemand dan tegen haar of zijn partner.
Haal jij nog effe een pak yoghurt!
Die ben ik vergeten vanmiddag
Dus diegene de straat op.
Hij of zij lag net lekker met een dekentje op de bank.
En dan kom ik aanlopen.
Met die map onder mijn arm.
Als een duveltje uit een doosje.
Mijn finest moment.
Iets waar ik de hele dag naar heb uitgekeken.
Zo!!
Zeg ik dan.
En dan sla ik die map open.
Trek daarbij zo’n gezicht.
Zoals alleen mensen kunnen die de hele dag met zo’n map rondlopen.
Die ervoor geboren lijken te zijn.
Wiens vader of moeder ook al met zo’n map rondliep.
Die niet beter weten.
Zo kijk ik dan.
Zolang ik maar met een map mag lopen.
De hele dag met zo’n map in de weer.
Denken binnen de lijntjes.
Hier tekenen graag alstublieft dank u wel.
En dan de mensen de stuipen op het lijf jagen.
Heerlijk lijkt mij dat!
Lopen met zo’n map.
---------
Illustratie: Katharina Kouwenhoven.
|
|
