Vanuit Duitsland kon ik moeilijk boeken naar de gretige lezers versturen, het postkantoor is ver van Wacholder. Hier in Zutphen loopt het juist heel prettig, ik krijg steeds aanvragen voor mijn laatste boek ‘Schoonvader van Poetins geheim agent’ en langs zonnige kronkelstraatjes wandel ik met m’n rugzakje naar de Primera. Het carillon van de Wijnhuistoren speelt, mensen lachen en in de winkel zegt een vriendelijke vrouw dat het zo gezellig is dat ik almaar blijf komen om boeken te verzenden. ’Was u werkelijk met een Russin getrouwd?’ vraagt ze. Ze weet waar het over gaat en we zijn het erover eens dat Poetin een groter gevaar is dan de asielzoekers. Wat ik zeggen wil: jullie kunnen het boek dus nog steeds bij me bestellen en ik schrijf er graag iets voor je in. Geef me een seintje!

Goedroen en ik waren teruggereden vanuit het jeneverbessendorp Wacholder, richting De Lutte, in bosrijk Twente. Waar was de grens? De bomen en huizen konden evengoed Duits als Nederlands zijn. Maar het is de laatste maal geweest, dat de grensovergang zo ideaal was. Er verschijnen controleposten aan beide kanten van de grens, met bijbehorende files.

Zullen ze nu de illegale en vooral misdadige vreemdelingen er werkelijk uitzeven? Ik betwijfel het, allereerst komen er aan de Oost-Duitse grens veel meer illegalen het verlangde land binnen. Belarus doet z’n best om door het sturen van illegalen naar Europa een handje te helpen bij het luider maken van het kabaal tegen vluchtelingen, zodat de extreemrechtse partijen harder groeien. Bovendien kun je vanuit Nederland gemakkelijk via sluipweggetjes Duitsland binnenkomen en omgekeerd. Waarom zouden misdadigers een route kiezen via grote grensovergangen waar ze de kans lopen gepakt te worden? Mij lijkt dat het meer effect heeft om de buitengrens van de EU beter te beveiligen, zodat ongewenste types al direct buiten Europa worden gehouden en Europese landen niet onderling met de binnendringers heen en weer hoeven te schuiven. Nederland en Duitsland kunnen hun marechaussées beter uitlenen aan de organisaties die de buitengrens bewaken.

Nog minder geloof ik in de asielcrisiswet, nota bene via het noodrecht, alsof het land in brand staat. We zijn een welvarend land en het gaat ons goed. Welke goede reden hebben we om een noodtoestand op dit gebied uit te roepen?

Als de EU dit zou toestaan, dan zou elk EU-land redenen kunnen aanvoeren om het ook te doen. ‘Asielcrisis’. Dat zou betekenen dat we ons niet meer hoeven te houden aan de afspraken en het Europees recht. Kortom, dan zou de EU geen vreemdelingenbeleid meer kunnen voeren, wat toch echt een belangrijke taak is van de EU.

Oekraïne huilt, aan het front en in de steden vallen doden en de Russen trekken verder het land in. Poprovsk, een Oekraïens bolwerk in de Donbas, zit in de val. In het door Oekraïne nog vers veroverde deel van Koersk, in Rusland zelf, moeten de soldaten van Zelenski zich alweer terugtrekken. ‘Het is erop of eronder’, meende ik toen Oekraïne nog maar net dit Russische gebied stoutmoedig veroverd had. Ik begreep wel dat deze operatie uiterst riskant was, omdat de soldaten die het huzarenstukje leverden eigenlijk in de Donbas voor de verdediging nodig waren. Dus is het nu eronder geworden voor het Leger van de Vrijheid?

Ik heb steeds, in mijn boek, beargumenteerd waarom de inzet van atoombommen voor Poetin zelf levensgevaarlijk is en ik weet dat die argumenten ook nu gelden. Wel kan hij naar andere vormen van escalatie grijpen in de hybride oorlog die hij al langere tijd tegen ons voert. Heftiger aanvallen op onze computers, sabotage van elektriciteitsvoorziening, waterleiding, transport. Of, zoals Rob de Wijk oppert (in de podcast met Arend-Jan Boekestijn die ik dagelijks probeer te volgen), door Iran de raketten te leveren waarmee zij de Amerikaanse bolwerken in Irak kunnen vernietigen. Dat laatste zou betekenen dat de oorlogen in Oekraïne en het Midden-Oosten zich sterker met elkaar gaan verstrengelen. En dat de rechtstreekse confrontatie tussen enerzijds Rusland en Iran en anderzijds de NATO met zijn lastige partner Israël weer een stap dichterbij komt.

Toch hoop ik dat Biden Oekraïne zal toestaan Rusland in de diepte te treffen. Als de Russen in reactie daarop hun vliegtuigen en raketbases verder terugtrekken, achter de Oeral, dan nog is het Leger van de Vrijheid in staat om treinverbindingen, bruggen, wegen en andere strategische punten voor het Russische leger buiten werking te stellen.

Voel ik me daar lekker mee? Nee, maar toch hoop ik erop omdat ik hoop op vrede. Vrede met Poetin kan alleen door hem te dwingen tot vrede. Vrijwillig zal hij daar nooit toe besluiten, omdat hij eenvoudigweg door wil met zijn plan voor een veel grotere opmars naar het Westen om in z’n laatste jaren zijn heldenrol voor de Vaderlandse geschiedenisboeken te kunnen spelen. Alleen door de dreiging van het gebruik van de langeafstandsraketten zijn vredesonderhandelingen af te dwingen. Zonder de angst voor die wapens denkt Poetin daar niet aan en kunnen we fluiten naar het soort vredesakkoord dat NIET hetzelfde als een nederlaag voor Oekraïne is en spoedig weer tot het verleden zal behoren omdat Poetin daarna opnieuw de tent zal opblazen.

Er zijn nu berichten dat hij akkoord gaat met een ‘6-punten plan’ van China voor een staakt-het-vuren, maar dat lijkt me een propagandistische coproductie. Ondertussen regent het raketten en drones op Oekraïne, nu aangevuld met een storm van granaten van Noord-Koreaanse makelij. Dat is de werkelijkheid.

Zal Biden de Engelse premier Starmer toestaan om op zijn beurt de Oekraïners toe te staan Rusland diep in het land met zijn lange afstandsraketten te treffen? Om daarmee vredesonderhandelingen af te dwingen?

Wordt vervolgd!

----------

FOTO: Roel brengt bestelde exemplaren van ‘Schoonvader van Poetins geheim agent’ naar de Primera, op de achtergrond de rode Wijnhuistoren op de markt van Zutphen.