 Nederland kent een veelheid aan veerdiensten. Dat varieert van boten waar ook een aantal auto’s op past en waarmee je een rivier oversteekt tot handbediende pontjes in natuurgebieden. Maar geen veerdienst is zo bijzonder als het zonneveer.
Door een groep van ruim tien vrijwilligers wordt in de zomermaanden een veerdienst onderhouden tussen het dorp Noorden aan de Nieuwkoopse Plassen en een aanlegplaats aan de Hollandse Kade, tussen Woerdense Verlaat en het langgerekte dorp langs de Meije. De veerdienst wordt onderhouden met een op zonne-energie aangedreven boot en een tocht van een uur, nagenoeg geluidloos, voert door het natuurgebied aan de noordzijde van de Nieuwkoopse Plassen. Het kost niet veel (een oversteek is € 4,- per persoon, inclusief een fiets). Op het veer is er buiten de schipper plaats voor ten hoogste twaalf passagiers en acht fietsen. Als het slecht weer is, omdat het te veel regent en de wind minimaal windkracht 5 is, dan vaart de veerboot niet. Zoals de schipper meldde: ‘Dan komt er ook geen hond.’
De dienst wordt onderhouden in de zomermaanden en eindigt halverwege september, elke dag behalve op maandag. Reserveren kan niet, je moet op tijd aan de kant staan om op te stappen en als er veel mensen staan te wachten dan worden in de eerste plaats de passagiers die al waren mee geweest en nu terug willen er af gezet. Op een dag vaart de boot drie maal heen en drie maal terug. Wie het fijne wil weten kan dat terugvinden op het
zonneveer.
Terug met het veer
Op 6 september maakte ik een fietstocht vanaf Bodegraven waar ik mijn auto had neergezet. Het was mijn bedoeling om eerst via de weg langs de Meije en over de Hollandse Kade te fietsen tot Woerdense Verlaat en dan via Noorden en Nieuwkoop richting Zwammerdam en terug. Niet zo’n lange tocht, maar wel erg leuk. Aangekomen op de Hollandse Kade viel mijn oog op het bordje van het zonneveer en herinnerde ik me dat ik een jaar eerder de oversteek, met fiets, al eens had gedaan. Goed idee om het opnieuw te doen.
Het veer kwam aan en een stuk of vijf fietsende ouderen verlieten de boot. Twee oudere mannen bleven op het veer achter, buiten de schipper. Ik stapte met mijn fiets op de boot en net voor vertrek meldde zich nog een oudere heer op een elektrische fiets. Zo staken we van wal op een prachtige zonnige dag met vijf oudere heren op het veer. De oudste bleek 89, ik was met 71 de jongste. De schipper beschouwde zich als een jonkie met zijn 78 jaar. Onderweg bespraken we soms even wat er te zien was, soms gaven we onderling instemmend commentaar op wat er in de wereld gebeurt, maar meestal lieten we alles zwijgend over ons heen komen, heerlijk.
|
