 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 1
Jaargang 22
19 september 2024
Nummer 3 verschijnt op
17 oktober 2024 |  |
|
| Beschouwingen > Het leven zelf |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Koffie aan het water |
Nienke Nieuwenhuizen |
|
|
 Eindelijk een dag om een terrasje te pakken. Het was droog, de temperatuur was mild en de locatie kon niet beter.
Ik vind het Strandbad in Edam, gelegen aan het IJsselmeer, met één van de mooiste terrassen ter wereld, een ideale plek om te vertoeven. Ik kijk uit op het Hoornse Gat en de vroegere satanskerk van Egelsheim.
Prachtige, goed onderhouden, houten skûtsjes en tweemasters varen voorbij en steken elkaar de loef af voor bewondering vanuit je zitje aan het water.
Het koekje bij de koffie smaakt heerlijk. Maar sommige medebezoekers doen aan de lijn en gooien het koekje op het gras voor de vogels. Twee copulerende mussen op de boomtak boven ons vergeten zelfs waar ze mee bezig zijn en storten zich op het koekje. Waren het eerst twee vogels, die eerlijk delen, in een mum van tijd heeft de groep zich uitgebreid. De brutaalste steelt het koekje en begeeft zich ermee naar de waterrand, waar eenden zich te goed doen aan het mos tussen het basalt.
Maar ook die prefereren het koekje boven hun gezonde maaltijd en één van hen steelt het koekje weer van de mus.
Dan werpt de hele koppel zich met luid gesnater, samen met een jonge fuut, met aalachtige kop en nek, in de strijd en raak ik het spoor van de versnapering bijster. Het is waarschijnlijk verloren gegaan in de strijd.
Ik denk erover na.
Afgunst en hebberigheid lijken bij elke diersoort de boventoon te voeren boven samenwerken en delen. Zelfs als daardoor de waarde van het begeerde, dat eigenlijk slecht voor je is, verloren gaat.
----------
De musjes komen uit de pen van Coc van Duijn.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Beschouwingen > Het leven zelf |
| Koffie aan het water |
Nienke Nieuwenhuizen |
Eindelijk een dag om een terrasje te pakken. Het was droog, de temperatuur was mild en de locatie kon niet beter.
Ik vind het Strandbad in Edam, gelegen aan het IJsselmeer, met één van de mooiste terrassen ter wereld, een ideale plek om te vertoeven. Ik kijk uit op het Hoornse Gat en de vroegere satanskerk van Egelsheim.
Prachtige, goed onderhouden, houten skûtsjes en tweemasters varen voorbij en steken elkaar de loef af voor bewondering vanuit je zitje aan het water.
Het koekje bij de koffie smaakt heerlijk. Maar sommige medebezoekers doen aan de lijn en gooien het koekje op het gras voor de vogels. Twee copulerende mussen op de boomtak boven ons vergeten zelfs waar ze mee bezig zijn en storten zich op het koekje. Waren het eerst twee vogels, die eerlijk delen, in een mum van tijd heeft de groep zich uitgebreid. De brutaalste steelt het koekje en begeeft zich ermee naar de waterrand, waar eenden zich te goed doen aan het mos tussen het basalt.
Maar ook die prefereren het koekje boven hun gezonde maaltijd en één van hen steelt het koekje weer van de mus.
Dan werpt de hele koppel zich met luid gesnater, samen met een jonge fuut, met aalachtige kop en nek, in de strijd en raak ik het spoor van de versnapering bijster. Het is waarschijnlijk verloren gegaan in de strijd.
Ik denk erover na.
Afgunst en hebberigheid lijken bij elke diersoort de boventoon te voeren boven samenwerken en delen. Zelfs als daardoor de waarde van het begeerde, dat eigenlijk slecht voor je is, verloren gaat.
----------
De musjes komen uit de pen van Coc van Duijn.
|
| © 2024 Nienke Nieuwenhuizen |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|