 Altijd had ik deadlines, plichten
Projectenreeksen zonder end
Mijn targets waren mij bekend
Ik had iets om me op te richten
Nu zijn er enkel vergezichten
Mijn deadlines zijn verleden tijd
Op weg naar de vergetelheid
Knarsen zeurend mijn gewrichten
Niks hoeft, niks moet, niks is urgent Het leven kent een naseizoen
Waarin je niks meer hoeft te doen
Maar ik was nooit aan niks gewend
Dus nu, met dit dreigend kabinet Ga ik actief in het verzet.
----------
De plaat is vann Coc van Duijn.
|
