archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Lopen delen printen terug
Als een kind, maar niet blij Frits Hoorweg

1101BZ Terschelling1
De voorbereidingen van ons uitje naar Terschelling vielen samen met de Algemene Beschouwingen in de Tweede Kamer. Vandaar dat ik droomde van een bustocht waarin mijn vriendenclubje gezelschap had gekregen van de heer Buma, fractieleider van het CDA. Hij zat vol met plannen. ‘Op Terschelling moet je in ieder geval …….. .’ Het argument dat wij zelf andere plannen hadden legde bij hem geen enkel gewicht in de schaal. Halverwege hebben wij hem eruit gezet. Ik vond hem niet meer dan vermoeiend, maar zijn optreden viel vooral slecht bij de twee leden van ons gezelschap die zichzelf als Terschellingdeskundige beschouwen. ‘Wij zullen niet weten waar je heen moet op het eiland’, dat was zo’n beetje de teneur van hun reactie.

Hoewel dit mijn droom was leek het wel of zij op Terschelling gedreven werden door de ambitie te bewijzen dat wij Buma niet nodig hadden voor een verantwoord programma. Vanuit ons onderkomen in Lies, dat ongeveer midden op het eiland ligt, maakten we lange wandelingen naar Heartbreak Hotel en naar West-Terschelling. Onderweg werden we gewezen op allerlei grappige bijzonderheden en vooral op dingen die ‘je gezien moet hebben’. Over triviale vragen als moeten we hier links of rechts hoefden de anderen zich het hoofd niet te breken.

Prachtig, maar misschien is de angst om te verdwalen wel een essentieel onderdeel van het echte wandelgevoel. Als alles voor je geregeld wordt treedt er een zekere infantilisering op. Zo had ik het op een gegeven moment in mijn hoofd gezet, bij gebrek aan iets anders om mij druk over te maken, dat ik de tapuit met eigen ogen wilde aanschouwen. In een boekje had ik gelezen dat dit vogeltje weer teruggekeerd was op de Landerumer Heide, dankzij intelligente ingrepen van Staatsbosbeheer. Mij was toegezegd dat1101BZ Terschelling2 we de betreffende percelen zouden bezoeken, maar alles wat ik zag: geen tapuit. Het leek wel of er een samenzwering gaande was om mij dat genoegen te ontzeggen. Mijn ergernis groeide en groeide. Het werd zo erg dat de anderen ertoe over zijn gegaan de eerste de beste vogel die opvloog tot tapuit te benoemen.
Daar heb ik mij bij neergelegd, de zelf gecreëerde opwinding begon mij te vervelen.

Bij terugkomst van het uitje bleek mij dat Buma zich terug had getrokken uit de onderhandelingen over de begroting. Hij wilde lastenverlichting en daar was geen ruimte voor. Jammer, volgens mij was het voor zijn onderhandelingspartners best mogelijk geweest een of andere vlieger op te laten en daar het etiket lastenverlichting op te plakken.
Leerzaam wel, zo’n uitje.

Ook leerzaam
Van radiomaker Mathijs Deen is net een aardig boek uit over de geschiedenis van de wadden: ‘De wadden. Een geschiedenis.’ (Thomas Rap). Op zondagen wordt een vierdelige rapportage, geïnspireerd op het boek, uitgezonden op Radio 1, van 11.25-12.00 uur. Als aflevering 1101 van De Leunstoel uitkomt zijn er twee afleveringen geweest.
Iets minder recent maar zeer de moeite waard vond ik van Marcel Metze: ‘De Veerbootoorlog.’ (Van Wijnen, Franeker). Het gaat over de –nog altijd– voortgaande pogingen om een volwaardige concurrerende veerdienst in het leven te roepen en vooral types zoals ik, die genieten van in de soep lopende bestuurlijke processen, komen aan hun trekken! Vanmorgen (16/10) lees ik in de krant dat Staatssecretaris Mansveld nu aan de oorlog een eind heeft gemaakt. Wij zullen zien.
 
**************************************************
De foto's zijn gemaakt door de schrijver (1x) en Henk Klaren (2x)


© 2013 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Als een kind, maar niet blij Frits Hoorweg
1101BZ Terschelling1
De voorbereidingen van ons uitje naar Terschelling vielen samen met de Algemene Beschouwingen in de Tweede Kamer. Vandaar dat ik droomde van een bustocht waarin mijn vriendenclubje gezelschap had gekregen van de heer Buma, fractieleider van het CDA. Hij zat vol met plannen. ‘Op Terschelling moet je in ieder geval …….. .’ Het argument dat wij zelf andere plannen hadden legde bij hem geen enkel gewicht in de schaal. Halverwege hebben wij hem eruit gezet. Ik vond hem niet meer dan vermoeiend, maar zijn optreden viel vooral slecht bij de twee leden van ons gezelschap die zichzelf als Terschellingdeskundige beschouwen. ‘Wij zullen niet weten waar je heen moet op het eiland’, dat was zo’n beetje de teneur van hun reactie.

Hoewel dit mijn droom was leek het wel of zij op Terschelling gedreven werden door de ambitie te bewijzen dat wij Buma niet nodig hadden voor een verantwoord programma. Vanuit ons onderkomen in Lies, dat ongeveer midden op het eiland ligt, maakten we lange wandelingen naar Heartbreak Hotel en naar West-Terschelling. Onderweg werden we gewezen op allerlei grappige bijzonderheden en vooral op dingen die ‘je gezien moet hebben’. Over triviale vragen als moeten we hier links of rechts hoefden de anderen zich het hoofd niet te breken.

Prachtig, maar misschien is de angst om te verdwalen wel een essentieel onderdeel van het echte wandelgevoel. Als alles voor je geregeld wordt treedt er een zekere infantilisering op. Zo had ik het op een gegeven moment in mijn hoofd gezet, bij gebrek aan iets anders om mij druk over te maken, dat ik de tapuit met eigen ogen wilde aanschouwen. In een boekje had ik gelezen dat dit vogeltje weer teruggekeerd was op de Landerumer Heide, dankzij intelligente ingrepen van Staatsbosbeheer. Mij was toegezegd dat1101BZ Terschelling2 we de betreffende percelen zouden bezoeken, maar alles wat ik zag: geen tapuit. Het leek wel of er een samenzwering gaande was om mij dat genoegen te ontzeggen. Mijn ergernis groeide en groeide. Het werd zo erg dat de anderen ertoe over zijn gegaan de eerste de beste vogel die opvloog tot tapuit te benoemen.
Daar heb ik mij bij neergelegd, de zelf gecreëerde opwinding begon mij te vervelen.

Bij terugkomst van het uitje bleek mij dat Buma zich terug had getrokken uit de onderhandelingen over de begroting. Hij wilde lastenverlichting en daar was geen ruimte voor. Jammer, volgens mij was het voor zijn onderhandelingspartners best mogelijk geweest een of andere vlieger op te laten en daar het etiket lastenverlichting op te plakken.
Leerzaam wel, zo’n uitje.

Ook leerzaam
Van radiomaker Mathijs Deen is net een aardig boek uit over de geschiedenis van de wadden: ‘De wadden. Een geschiedenis.’ (Thomas Rap). Op zondagen wordt een vierdelige rapportage, geïnspireerd op het boek, uitgezonden op Radio 1, van 11.25-12.00 uur. Als aflevering 1101 van De Leunstoel uitkomt zijn er twee afleveringen geweest.
Iets minder recent maar zeer de moeite waard vond ik van Marcel Metze: ‘De Veerbootoorlog.’ (Van Wijnen, Franeker). Het gaat over de –nog altijd– voortgaande pogingen om een volwaardige concurrerende veerdienst in het leven te roepen en vooral types zoals ik, die genieten van in de soep lopende bestuurlijke processen, komen aan hun trekken! Vanmorgen (16/10) lees ik in de krant dat Staatssecretaris Mansveld nu aan de oorlog een eind heeft gemaakt. Wij zullen zien.
 
**************************************************
De foto's zijn gemaakt door de schrijver (1x) en Henk Klaren (2x)
© 2013 Frits Hoorweg
powered by CJ2