archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Lopen delen printen terug
Geen ordinaire nieuwsjager Frits Hoorweg

0716BZ Nieuwsjager
De Achterhoek is natuurlijk veel meer dan zuipen&motorrijden, maar toch is dat wel het eerste waar ik aan denk; een knap staaltje regiomarketing. Het verbaasde me dan ook niet, nog maar net aan de wandel, er een openluchtmuseum aan te treffen dat Erve Kots heet. Maar het bleek niet wat ik eerst dacht. Samen met Boerderij Weenink vormt Erve Kots een complex dat model kan staan voor wat misschien wel de toekomst is voor ons platteland: laten zien hoe vroeger landbouwproducten werden geproduceerd.

Alles was er keurig aangeharkt, net als trouwens in de rest van De Achterhoek. Ik was gestart op het station Lichtenvoorde-Groenlo, dat ergens tussen die beide plaatsen in ligt. Van daar liep ik via Eefsele naar Groenlo. Het prettige van de streek is dat je er zonder veel moeite – achteraf en binnendoor – paadjes vindt, ook als je geen beschreven route volgt.

Groenlo was een paar jaar geleden in het nieuws omdat het gemeentebestuur de bomen op de stadswal wilde rooien. De logica achter dit plan was onverbiddelijk. Over die stadswal moesten de verdedigers vroeger vrij zicht hebben op de naderende vijand. En omdat die stadswal de voornaamste toeristische trekpleister is, of moet worden, dient hij in oude ‘luister’ te worden hersteld. De goede burgers van Groenlo, althans een deel van hen, waren ‘not amused’ over dit voornemen. Ze spraken vol liefde over de prachtige bomen en de vogels die er een onderkomen in hebben.

Een ordinaire nieuwsjager was onmiddellijk afgereisd naar het Oosten om verslag te doen van de hoog oplopende emoties. Zo niet uw verslaggever van De Leunstoel, die er eerst maar eens wat tijd overheen heeft laten gaan. Groenlo heeft even op ons moeten wachten, maar dat zijn ze daar gewend. Prins Maurits haastte zich indertijd ook niet.

Aangekomen bij het meest prominente restje van de stadswal, het Mussenberg Bolwerk, zag ik tot mijn genoegen dat de bomen nog steeds fier overeind staan. Aan een man die de prullenbakken aan het legen was vroeg ik hoe dat toch zat met die plannen van het gemeentebestuur. Hij lachte besmuikt en zei: ‘Ik geloof dat die op sterk water staan.’ Prima, zo zie je hoe goed het is om zo’n kwestie rustig de tijd te geven. Misschien heeft het stadsbestuur geen ander oogmerk gehad dan te laten zien dat zij enerzijds bereid is om ingrijpende maatregelen te overwegen, maar anderzijds ook heel goed naar de burgers luistert. Als ik de baas was in Groenlo zou ik het niet anders doen, met als resultaat dat bijna alles bij het oude blijft.

Missie volbracht. Om nog wat kilometers te maken (15) liep ik vervolgens een fietsroute langs de knooppunten 1,2,3,7 en 14, door Zwolle (het dorp, niet de stad) en Meddo. Via een kerkepad, dat Karkpad heet, liep ik tenslotte Winterswijk binnen. Daar nam ik de trein naar Arnhem, wat een vergissing bleek want die hield er bij Aalten mee op. Aan de reacties van het publiek was te merken dat dat niet voor het eerst was. Ik meende ergens gelezen te hebben dat Synthus, die de treindienst daar verzorgt, zijn zaakjes goed voor elkaar heeft, maar dat is dus waarschijnlijk het resultaat van misinformatie die door de afdeling Voorlichting wordt verspreid. Ik moest terug naar Winterswijk om daar de trein naar Zutphen te nemen; die reed wel.
 
****************************************
Meer over LoolsArt op www.loolsart.blogspot.com


© 2010 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Geen ordinaire nieuwsjager Frits Hoorweg
0716BZ Nieuwsjager
De Achterhoek is natuurlijk veel meer dan zuipen&motorrijden, maar toch is dat wel het eerste waar ik aan denk; een knap staaltje regiomarketing. Het verbaasde me dan ook niet, nog maar net aan de wandel, er een openluchtmuseum aan te treffen dat Erve Kots heet. Maar het bleek niet wat ik eerst dacht. Samen met Boerderij Weenink vormt Erve Kots een complex dat model kan staan voor wat misschien wel de toekomst is voor ons platteland: laten zien hoe vroeger landbouwproducten werden geproduceerd.

Alles was er keurig aangeharkt, net als trouwens in de rest van De Achterhoek. Ik was gestart op het station Lichtenvoorde-Groenlo, dat ergens tussen die beide plaatsen in ligt. Van daar liep ik via Eefsele naar Groenlo. Het prettige van de streek is dat je er zonder veel moeite – achteraf en binnendoor – paadjes vindt, ook als je geen beschreven route volgt.

Groenlo was een paar jaar geleden in het nieuws omdat het gemeentebestuur de bomen op de stadswal wilde rooien. De logica achter dit plan was onverbiddelijk. Over die stadswal moesten de verdedigers vroeger vrij zicht hebben op de naderende vijand. En omdat die stadswal de voornaamste toeristische trekpleister is, of moet worden, dient hij in oude ‘luister’ te worden hersteld. De goede burgers van Groenlo, althans een deel van hen, waren ‘not amused’ over dit voornemen. Ze spraken vol liefde over de prachtige bomen en de vogels die er een onderkomen in hebben.

Een ordinaire nieuwsjager was onmiddellijk afgereisd naar het Oosten om verslag te doen van de hoog oplopende emoties. Zo niet uw verslaggever van De Leunstoel, die er eerst maar eens wat tijd overheen heeft laten gaan. Groenlo heeft even op ons moeten wachten, maar dat zijn ze daar gewend. Prins Maurits haastte zich indertijd ook niet.

Aangekomen bij het meest prominente restje van de stadswal, het Mussenberg Bolwerk, zag ik tot mijn genoegen dat de bomen nog steeds fier overeind staan. Aan een man die de prullenbakken aan het legen was vroeg ik hoe dat toch zat met die plannen van het gemeentebestuur. Hij lachte besmuikt en zei: ‘Ik geloof dat die op sterk water staan.’ Prima, zo zie je hoe goed het is om zo’n kwestie rustig de tijd te geven. Misschien heeft het stadsbestuur geen ander oogmerk gehad dan te laten zien dat zij enerzijds bereid is om ingrijpende maatregelen te overwegen, maar anderzijds ook heel goed naar de burgers luistert. Als ik de baas was in Groenlo zou ik het niet anders doen, met als resultaat dat bijna alles bij het oude blijft.

Missie volbracht. Om nog wat kilometers te maken (15) liep ik vervolgens een fietsroute langs de knooppunten 1,2,3,7 en 14, door Zwolle (het dorp, niet de stad) en Meddo. Via een kerkepad, dat Karkpad heet, liep ik tenslotte Winterswijk binnen. Daar nam ik de trein naar Arnhem, wat een vergissing bleek want die hield er bij Aalten mee op. Aan de reacties van het publiek was te merken dat dat niet voor het eerst was. Ik meende ergens gelezen te hebben dat Synthus, die de treindienst daar verzorgt, zijn zaakjes goed voor elkaar heeft, maar dat is dus waarschijnlijk het resultaat van misinformatie die door de afdeling Voorlichting wordt verspreid. Ik moest terug naar Winterswijk om daar de trein naar Zutphen te nemen; die reed wel.
 
****************************************
Meer over LoolsArt op www.loolsart.blogspot.com
© 2010 Frits Hoorweg
powered by CJ2