archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
Vanity* | Maeve van der Steen | |||
Vanity, zo’n prachtig woord in het Engels. Kan je je voorstellen dat wij een glossy zouden hebben die ‘Kermis der IJdelheden’ heet? Vanity Fair klinkt veel mooier. IJdel zijn we allemaal, maar er zijn gradaties. Even lekker in algemeenheden gesproken, vrouwen zijn ijdeler dan mannen, mooie jonge mensen zijn ijdeler dan ouderen. Ik spreek uit ervaring, ik ben zelf een stuk minder ijdel geworden bij het klimmen der jaren. Wel relaxt eigenlijk. Vroeger werd er naar je gekeken, nu wordt er als het ware door je heen gekeken, je moet als oudere vrouw uitkijken dat ze je niet omverlopen, die haastige jongelui, dus waarom zou je nog moeite doen? Een klein voorbeeldje: toen ik jong was verloor ik eens een sjaal in de supermarkt, er kwam een man achter me aanrennen om die mij te overhandigen met de woorden: ‘Je had je sjaal laten vallen, en nog wel zo’n mooie sjaal!’ dit alles met een warme glimlach. Als ik nu een handschoen verlies roept er iemand: ‘Hé, je verliest je handschoen!’ Als je geluk hebt. Ooit zond de BBC een keihard confronterend filmpje uit. Oude, enigszins krom lopende vrouw komt modewinkel binnen en vraagt aan de koele beauty’s achter de toonbank of ze haar portemonnee misschien gevonden hadden. Op onverschillige toon antwoordden ze dat ze niks gevonden hadden en gingen vervolgens verder met hun geklets. Even later komt een mooie rijzige vrouw binnen en vraagt hetzelfde. De meisjes antwoordden dat ze helaas niks gevonden hadden maar gingen toch zoeken onder het uitroepen van meelevende woorden als: wat vervelend voor u, wanneer was dat, ik zal nog even achter kijken etc. etc. Benieuwd hoe de verkoopsters hebben gereageerd toen ze het filmpje terugzagen. Het leven is hard, en de verleiding is groot om je ijdelheid maar helemaal te laten varen op zekere leeftijd. Wat zal je je nog vermoeien met naar de juiste kleur lippenstift te zoeken en de meest flatteuze, elegantste schoenen? Kijk uit mensen, slonzigheid ligt op de loer, dat moeten we nou ook weer niet hebben. Die schoenen, tja, hoge hakken zijn wel erg lastig als je niet meer zo soepel bent maar lippenstift… een frisse kleur rood kan je gezicht juist opfleuren als je haar en je huid steeds kleurlozer worden. Dus blijf je best doen maar pas je aan. Intussen benijd ik de mannen niet want die worden vaak kaal. Lijkt me ook geen pretje, afscheid te moeten nemen van je mooie krullen. Ik ga nu even niet in op alle methodes om dit akelige verval tegen te gaan zoals haarimplantaties, faceliften en wat niet al. Zelf houd ik het voorlopig bij een beetje verf hier en daar, wat aquajoggen en veel wandelen. En niet te veel eten, jammer, jammer. Oh, en laten we het minderen met alcohol vooral niet vergeten, het is niet anders. IJdelheid bij het koken Zelfs bij het koken kan je ijdel zijn. Citaat uit een interview met de populaire kookboekenschrijfster Meera Sodha, als ze het heeft over koken: ‘Het ging erom andere mensen te imponeren Heel veel in deze wereld draait om indruk maken, waarom zou je anders nieuwe recepten verzinnen? Maar ik hou juist van eenvoudig eten.’ Helemaal mee eens, maar in haar laatste boek ‘Bij Meera aan tafel’ (Dinner is de oorspronkelijke titel) zijn de recepten weliswaar niet al te ingewikkeld maar nog steeds zie ik ingrediënten waar ik nauwelijks van gehoord heb, laat staan dat ik ze in huis heb. Dus ik heb het eenvoudigste uitgezocht. In mijn vorige stukje beloofde ik een vegetarisch recept, dus hier gaan we. Zonder pompoen of tofu, en zelfs zonder biet (waarom de vega’s zo dol zijn op biet weet ik niet, ‘Biet Wellington’ zie ik overal, de beef vervangen door biet, het lijkt mij geen goed plan). Lekker simpel dus. Waarschijnlijk heb je de benodigdheden al in de kast staan. Wat mij betreft kan je ook een andere soort noedels dan ramen noedels gebruiken. Gochujang kende ik nog niet, dat moeten we gaan kopen. Of vervangen door iets anders pikants zoals crispy chili oil met een theelepeltje suiker. Noodles van Meera Sodha. (voor twee personen) Voor de dressing: - 3 eetlepels pindakaas - 2 cm verse gember, geschild en geraspt - 2 eetlepels gochujang - 2 tenen knoflook, fijngehakt - 2 eetlepels rijstazijn - 3 theelepels sojasaus - 2 theelepels sesamolie Meng deze ingrediënten in een kom en roer er een eetlepel raapzaadolie doorheen (zonnebloem- of arachideolie mag ook), zet opzij. Voor de noedels: - 125 gram lente-uitjes – dat is een bosje – - 180 gram ramen noedels (Meera vindt Saitaku’s de beste) - 200 gram fijngesneden witte kool (Maeve vindt spitskool het lekkerst) - 50 gram gebrande pinda’s, grof gehakt Was de lente-uitjes onder de kraan. Snijd ze heel fijn, ook het groene gedeelte. Kook de noedels een minuut korter dan op het pak staat, af en toe roeren zodat ze niet aan elkaar gaan plakken. Een kopje van het hete water eruit halen. De noodles afgieten en even afspoelen, en er dan een beetje olie overheen sprenkelen. Giet drie eetlepels olie in een grote koekenpan en bak de uitjes drie minuten op hoog vuur. Voeg de kool toe en roerbak een minuut of acht (spitskool vijf minuten). Voeg de noedels toe en dan de dressing mix, goed mengen en een paar minuten laten doorwarmen. Meng eventueel het kopje water erdoor. Schep op twee borden en strooi de pinda’s eroverheen. Ik zou zeggen, biertje erbij. --------- De schotel is zichtbaar gemaakt door Petra Busstra. Meer
informatie: http://www.petrabusstra.com
|
||||
© 2024 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |