Uit eten gaan in Amerika is een heel andere beleving dan het in Nederland is. Hoe bedoel je, even de lippen stiften en mooie hakjes aan voor we de deur uitgaan,  T-shirt en slippers zijn toch ook goed? Sfeermuziekje op de achtergrond? Ben je mal, minstens drie televisietoestellen boven de bar. Geluid aan terwijl niemand luistert of kijkt. Een glaasje bier bestaat hier niet. Het glas is groot en tot de rand toe gevuld met ijskoud bier. Voor we gaan eten wordt voor iedereen een knalroze beker met bijna een halve liter water en tien ijsblokken erin op tafel gezet.

Bij het ontcijferen van de menukaart had ik wel wat hulp nodig van mijn gezelschap dat hier in Florida woont. Jambalaya ken ik wel, rijst met specerijen en worst en garnalen erdoor, maar dat noemen ze hier Balaya. In een aantal schotels zit ‘andouille’ maar je kan mij niet wijsmaken dat Amerikanen Franse worst van pens eten. Het blijkt dan ook de Louisiana variant van andouille te zijn, een pittig gekruid en gerookt varkensworstje.

Ha, grit! Dat heb ik nooit gegeten, en dat wil ik graag proberen, deze korrels van maïs zijn hier erg populair en worden veel als ontbijt gegeten. ‘So sorry, the grits are out’ zegt de swingende zwarte Simeon met een big smile. Overigens weinig kleur hier, behalve bij het personeel. En niet te vergeten de elegante prachtig geklede dame die binnenkwam en extra opviel omdat ze wel op hoge hakken liep. Verder is iedereen bleek, ook qua kleding.

Verder bestellen we een salade met pecan noten (pecán in Louisiana uitgesproken met de klemtoon op de laatste lettergreep, een ‘péécan is something for under your bed) en een stukje blackened fish met broccoli en gekruide rijst.

Vooraf hadden we ‘Smoked fish dip’ met jalapenos ernaast. Eén voorafje om met zijn drieën te delen, leek ons genoeg. Het was een bolletje van een soort huzarensla die naar makreel smaakte, heerlijk. Bij wijze van stukje brood voor ieder twee in cellofaan verpakte toastjes.

De hoofdgerechten zijn enorm, maar inmiddels had ik niet anders verwacht. Gelukkig zit er een stevige man met een gezonde eetlust in ons midden, want na een paar happen hier en daar hebben de dames het wel weer gehad. De Mac and Cheese is heerlijk, romig met een knapperig korstje van broodkruimels bovenop. Zwaar, dat wel. Dus als er een paar hongerige tieners over de vloer komen die niks met groente hebben, weet je wat je te doen staat.

Als de bovenkant goudbruin is, uit de oven halen en even laten afkoelen.

Je kan er van alles bij serveren. Sla bijvoorbeeld. Maar je kan ook zeggen: 'wij gaan voor de koolhydraten!'

----------

De auteur heeft de illustratie geleverd.