archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Zest* Maeve van der Steen

1919BZ Zest1919BS Dreesrechtsgroen
De rillingen liepen over mijn rug toen ik van een bezorgde grootmoeder hoorde dat haar kleindochter gepest werd om haar donkere huidskleur. Wat, in deze tijd, waar in Amsterdam een derde van de mensen niet van Hollandse komaf is? Helaas deed een bezorgde grootvader ook een duit in het zakje: ja, mijn kleinkind heeft Surinaams-Hindoestaans bloed en wordt ook gepest, het gevolg is dat hij zich terugtrekt in zijn eigen groep.
Hels kan ik worden van dit soort verhalen. Zich terugtrekken, heel begrijpelijk maar zo komen we niet verder jongens. Racisme schijnt menselijk te zijn maar heel kleine kinderen zien het verschil niet tussen zwart en wit, dus wanneer begint die ellende dan precies?

Ik voel me geheel machteloos bij deze kwestie en richt me dan liever op de heerlijkheden van de fusion in de keuken, die wel lukt. Mixen maar die politieke tegenstanders zoals Palestijnen en Israëliërs, dankzij de onvolprezen Ottolenghi, de man van de citroenrasp. Zest, zoals het in het Engels heet, prachtig woord toch, zest? Betekent ook levenslust, animo, schwung, pit!

Over het vermengen van culturen gesproken, we weten dat citrusvruchten uit China komen maar beseft de man van de gestampte pot wel dat aardappels uit Zuid-Amerika komen en dat andijvie uit het Midden-Oosten geïmporteerd is – zoals de meeste ‘Hollandse’ bladgroenten trouwens?

Citroenrasp gebruikte men vroeger alleen in zoete gerechten zoals cake en boterkoek.
Gesuikerde citroenrasp kon ik jaren geleden nog net lezen op een muur in zeer verbleekte letters, als ik met de trein Amsterdam Centraal inrolde. Met nog net te veel vaart, want ik probeerde er eens een foto van te maken maar die is mislukt. Vond uiteindelijk ergens een foto uit 1980.
Zie boven het stukje.

Sinds een jaar of tien is het hip om citroenrasp te gebruiken in hartige gerechten. Tot dan kende ik het alleen van de gremolata, een mengsel van knoflook, citroenrasp en peterselie, door de Italianen geserveerd bij de beroemde Ossobuco Milanese, gestoofde kalfsschenkel.
Inmiddels weten we wat een zest die zest aan allerlei gerechten kan geven!

Vandaag maken we het nog exotischer, en gebruiken we limoenrasp, een nog meer uitgesproken smaak. En limoensap natuurlijk. Wat zuurder dan citroensap, maar tegelijkertijd iets zoeter.
Ja dat kan. De schil is zeer aromatisch, en combineert goed met de kip en koriander.
Makkelijk receptje, zeker als je gewoon kippenborstfilet neemt, dat is in enkele minuten gaar, maar ik prefereer toch de ontbeende poot (tegenwoordig aangeduid als filet van kippendij)

Voor twee personen

300 gram filet van kippendij of gewoon kipfilet
scheutje olijfolie
beetje bloem om de kip in te rollen
snufje zout, peper uit de molen

rasp van een schoongeboend limoentje
sap van een limoen, gezeefd door een theezeefje.
deciliter water
5 gram suiker (volle theelepel)
eetlepel sojasaus
10 gram maizena (volle eetlepel)
paar takjes koriander, gesneden

Rasp de schil van de limoen, alleen het groene deel, het witte is bitter.
Pers de limoen uit
Zet de maizena klaar in een kommetje.

Snijd ongerechtigheden zoals vet van de kip, snijd de kip dan in nette gelijke blokjes.
Weinig zout en peper erover en dan luchtig door de bloem rollen.
In een koekenpan wat olie heet laten worden en de kipstukjes om en om bakken, niet te hard.
De borst is in een paar minuten klaar, de dij moet wat langer.
Intussen het water door de maizena roeren, sojasaus en suiker toevoegen en dan het limoensap.
Dit mengsel verwarmen in een pannetje.
Even laten doorkoken tot het bindt en dan bij de kip in de koekenpan gieten, weer een paar minuten heel zachtjes laten pruttelen. Tot slot de limoenrasp en de gesneden koriander eroverheen strooien. Subtiel en apart deze schotel!
Lekker over mie, ik had toevallig volkoren mie.
Een niet te heftige groente erbij, gebakken little gem (sla) is lekker zacht van smaak.
Aubergineschijfjes uit de oven met wat olie, op 200 graden in een half uurtje gegaard, zijn er ook heerlijk bij.

----------

De illustratie is geleverd door de auteur


© 2022 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Zest* Maeve van der Steen
1919BZ Zest1919BS Dreesrechtsgroen
De rillingen liepen over mijn rug toen ik van een bezorgde grootmoeder hoorde dat haar kleindochter gepest werd om haar donkere huidskleur. Wat, in deze tijd, waar in Amsterdam een derde van de mensen niet van Hollandse komaf is? Helaas deed een bezorgde grootvader ook een duit in het zakje: ja, mijn kleinkind heeft Surinaams-Hindoestaans bloed en wordt ook gepest, het gevolg is dat hij zich terugtrekt in zijn eigen groep.
Hels kan ik worden van dit soort verhalen. Zich terugtrekken, heel begrijpelijk maar zo komen we niet verder jongens. Racisme schijnt menselijk te zijn maar heel kleine kinderen zien het verschil niet tussen zwart en wit, dus wanneer begint die ellende dan precies?

Ik voel me geheel machteloos bij deze kwestie en richt me dan liever op de heerlijkheden van de fusion in de keuken, die wel lukt. Mixen maar die politieke tegenstanders zoals Palestijnen en Israëliërs, dankzij de onvolprezen Ottolenghi, de man van de citroenrasp. Zest, zoals het in het Engels heet, prachtig woord toch, zest? Betekent ook levenslust, animo, schwung, pit!

Over het vermengen van culturen gesproken, we weten dat citrusvruchten uit China komen maar beseft de man van de gestampte pot wel dat aardappels uit Zuid-Amerika komen en dat andijvie uit het Midden-Oosten geïmporteerd is – zoals de meeste ‘Hollandse’ bladgroenten trouwens?

Citroenrasp gebruikte men vroeger alleen in zoete gerechten zoals cake en boterkoek.
Gesuikerde citroenrasp kon ik jaren geleden nog net lezen op een muur in zeer verbleekte letters, als ik met de trein Amsterdam Centraal inrolde. Met nog net te veel vaart, want ik probeerde er eens een foto van te maken maar die is mislukt. Vond uiteindelijk ergens een foto uit 1980.
Zie boven het stukje.

Sinds een jaar of tien is het hip om citroenrasp te gebruiken in hartige gerechten. Tot dan kende ik het alleen van de gremolata, een mengsel van knoflook, citroenrasp en peterselie, door de Italianen geserveerd bij de beroemde Ossobuco Milanese, gestoofde kalfsschenkel.
Inmiddels weten we wat een zest die zest aan allerlei gerechten kan geven!

Vandaag maken we het nog exotischer, en gebruiken we limoenrasp, een nog meer uitgesproken smaak. En limoensap natuurlijk. Wat zuurder dan citroensap, maar tegelijkertijd iets zoeter.
Ja dat kan. De schil is zeer aromatisch, en combineert goed met de kip en koriander.
Makkelijk receptje, zeker als je gewoon kippenborstfilet neemt, dat is in enkele minuten gaar, maar ik prefereer toch de ontbeende poot (tegenwoordig aangeduid als filet van kippendij)

Voor twee personen

300 gram filet van kippendij of gewoon kipfilet
scheutje olijfolie
beetje bloem om de kip in te rollen
snufje zout, peper uit de molen

rasp van een schoongeboend limoentje
sap van een limoen, gezeefd door een theezeefje.
deciliter water
5 gram suiker (volle theelepel)
eetlepel sojasaus
10 gram maizena (volle eetlepel)
paar takjes koriander, gesneden

Rasp de schil van de limoen, alleen het groene deel, het witte is bitter.
Pers de limoen uit
Zet de maizena klaar in een kommetje.

Snijd ongerechtigheden zoals vet van de kip, snijd de kip dan in nette gelijke blokjes.
Weinig zout en peper erover en dan luchtig door de bloem rollen.
In een koekenpan wat olie heet laten worden en de kipstukjes om en om bakken, niet te hard.
De borst is in een paar minuten klaar, de dij moet wat langer.
Intussen het water door de maizena roeren, sojasaus en suiker toevoegen en dan het limoensap.
Dit mengsel verwarmen in een pannetje.
Even laten doorkoken tot het bindt en dan bij de kip in de koekenpan gieten, weer een paar minuten heel zachtjes laten pruttelen. Tot slot de limoenrasp en de gesneden koriander eroverheen strooien. Subtiel en apart deze schotel!
Lekker over mie, ik had toevallig volkoren mie.
Een niet te heftige groente erbij, gebakken little gem (sla) is lekker zacht van smaak.
Aubergineschijfjes uit de oven met wat olie, op 200 graden in een half uurtje gegaard, zijn er ook heerlijk bij.

----------

De illustratie is geleverd door de auteur
© 2022 Maeve van der Steen
powered by CJ2