Er zijn mensen die koken zoals ik, gewoon iedere dag, meestal zonder recept. Eigenlijk doe ik maar wat, de grondregels zijn bekend.

Er zijn ook mensen die koken af en toe, een enkele keer doen ze een old favourite, iets wat ze uit het hoofd kunnen maken, maar meestal gebruiken ze een recept.

En dan heb je nog de categorie ‘ik kan wel een ei bakken hoor, en iedereen vindt mijn spaghetti met room en zalm altijd heerlijk, maar verder kan ik echt niet koken!’

Voor hen hebben we Hello Fresh. De grap daarvan is dat je niet eens hoeft te bedenken wat je gaat eten. Laat staan dat je boodschappen moet doen. Ook voor morgen staat het menu al vast. Je krijgt de ingrediënten en de recepten thuisbezorgd. En de recepten zijn zo duidelijk, roept een enthousiasteling, gewoon stap één en dan stap twee enzovoort, kan niet misgaan.

Jammer genoeg moet ik op de ervaringen van deze fans afgaan want ik heb nooit een box durven bestellen, ik heb ooit gehoord dat je dan nooit meer van je abonnement af komt. Bovendien denk ik dat het niks voor mij is, zelfs als ik me laat verleiden door zo’n best leuke doos Thaise groente verspakket bij AH – meerdere supermarkten hebben trouwens dergelijke pakketten tegenwoordig – ga ik het thuis toch net even anders doen dan het volgens de gebruiksaanwijzing moet. Of ik bewaar die bleke tomaat voor een andere keer of zo.

Overigens zijn die zakjes curry pasta die je vaak aantreft in die pakketten erg lekker (waarschijnlijk zit er erg veel vet en zout in…)

Goed, dus meestal maak ik een lekker bordje warm eten uit mijn hoofd, met de Franse slag, uit de losse pols en dat bevalt heel goed, Bijvoorbeeld rul gehakt met veel ui, knoflook, kruiden en specerijen. Zilvervliesrijst of een gekookt aardappeltje erbij en lekker veel groenten.

Heerlijk.

Maar af en toe wil je iets fijns, iets subtiels, een klassieker die je een tijdje niet meer gemaakt hebt. Waarvan je even het recept moet opzoeken want straks vergeet je iets essentieels. Het wereldwijde web is heel handig voor dit soort gevallen, maar oh jee, dan zoek je die saltimbocca op en dan krijg je honderden versies.

Het beste is om voor dit Italiaanse recept meteen naar een Italiaanse site te gaan. Je komt al gauw terecht op giallozafferano.com. Gele saffraan, dat klinkt mooi. Zo geweldig is mijn Italiaans niet dus we roepen de hulp in van Google Translate. Mijn vriend zweert erbij, ik niet. Talloze Engelse woorden uit het boek The Corrections van Jonathan Franzen, geschreven in 2001, waren bij Google Translate niet bekend – aanrader dat boek trouwens!

Maar toch met behulp van Google Translate een perfecte saltimbocca op tafel gezet. Wat denk je, kom ik er later achter dat je hetzelfde recept ook in het Engels kunt lezen. En bekijken op een filmpje! Zie de link onderaan dit stukje.

Voor wie wil lezen, hier het supersnelle, eenvoudige recept van de enige echte Saltimbocca a la Romana.

We hebben nodig voor twee personen:

We moeten wel als een Pietje Precies te werk gaan maar het recept is oh zo simpel.

Vraag de slager de plakjes zo dun mogelijk te maken.

Haal alleen de onderkant van de plakjes vlees luchtig door de bloem, klop overtollige bloem eraf.

Als het goed is, is de boter nu bruin, voorzichtig, niet te heet laten worden.

Met een eetlepel wat vocht uit de pan over het vlees gieten.

Nu een klontje boter in de pan en roeren maar, algauw is het een heerlijke gebonden jus geworden. Klein scheutje water erbij, doorwarmen en over het vlees gieten.