archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
Sekssymbool | Maeve van der Steen | |||
Alleen Maarten van Rossem en Philip Freriks bleken een paar maanden geleden nog nooit gehoord te hebben van de speciale betekenis van de aubergine als emoji. De kandidaten van de quiz ‘De slimste mens’ gniffelden bij zoveel onwetendheid bij deze oude mannen. Wie weet had Maarten in zijn onschuld wel eens een aubergine-emoji opgestuurd naar zijn buurvrouw, omdat hij die avond gezellig moussaka ging maken voor haar en de buurman. Hoewel ik Maarten, als hij al zou koken, eerder gehaktballen zie braden. Goed, we weten het nu inmiddels allemaal, een aubergine is een dubbelzinnige emoji. Daar mag de prachtige paarse vrucht heel blij mee zijn, want het imago van de aubergine was in Nederland nooit zo sexy. Mannen moeten er vaak niks van hebben en vegetarische meisjes lopen er mee weg dus dan weet je het wel. Ik herinner me een foldertje uit de jaren zeventig met de kreet: ‘Tante Tine houdt van aubergine!’. Met de mededeling eronder dat de smaak wat aan bloemkool deed denken, dit alles in een poging om de groente wat bekender en geliefder te maken. Voor mij was dat niet nodig, want ik was altijd al gek op aubergine. Heb het voor het eerst gegeten in 1962 in Catalonië, opgediend in een rechthoekige aardewerken schaal, gegratineerd met kaas. Mooie herinneringen aan een toen nog tamelijk ongerepte Costa Brava. Door de invloeden van Turkse, Marokkaanse, Indiase en talloze andere keukens is aubergine nu doodgewoon, maar zoals gezegd nog niet alom geliefd. Ondanks mijn liefde voor de smaak heb ik toch ook een probleempje met de aubergine. Het is lastig plakjes aubergine te bakken zonder dat er liters olijfolie naar binnen worden gezogen. Waardoor je de plakjes daarna weer moet laten uitlekken. Eerst bestrooien met bloem helpt een beetje, maar je moet altijd enorm uitkijken voor aanbranden. Terwijl het onweerstaanbaar lekker is, gebakken aubergine, vooral met wat uitgeknepen knoflook erover. Hier een recept uit China, waarbij je dit probleem niet hebt. De Chinezen eten trouwens al duizenden jaren aubergine. Je hebt eigenlijk een stoommandje nodig, dat had ik toevallig niet maar het gaat ook met een stoompan. Handig ding, dat ik al jaren in huis heb, ik wist tot vandaag alleen niet dat het ding officieel een stoompan heet. Ik kon dus meteen aan de slag met dit heerlijke gerecht voor knoflookliefhebbers, geschikt bij of als vleesloze maaltijd. Het recept komt uit een kookboek van Fuchsia Dunlop, weet niet welk boek want ik heb het weer uit de tweede hand. Gestoomde aubergine een flinke aubergine (of twee kleinere) 2 eetlepels sojasaus 1 theelepel rijstazijn – desnoods een andere azijn ¼ theelepel suiker 1 eetlepel fijngehakte knoflook 1 eetlepel geraspte gember 1 fijngesneden bosui 2 eetlepels zonnebloemolie beetje fijngesneden peterselie of bieslook of koriander Snijd de aubergine in de lengte in plakken van 1 cm en snijd deze plakken weer in repen van 1 cm. Leg de reepjes in een stoommand, zet die op een pan met een laagje kokend water (of leg op de gaatjes in de stoompan). Het kokende water mag de groente niet raken. Stoom twintig minuten. Intussen in een kommetje mengen: soja, azijn en suiker. Leg de gestoomde aubergine op een schaal of bord. Verdeel de gember, bosui en knoflook eroverheen. Verhit de olie in een pannetje tot ze heet is en schenk deze voorzichtig over het geheel; pas op, het gaat heel hard sissen! Snel de inhoud van het kommetje met soja, suiker en azijn er doorheen scheppen en opdienen. Strooi wat groen naar keuze erover, puur voor de kleur omdat de schotel wat saai oogt. De smaak is daarentegen juist opwindend. Sexy! ------ Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven |
||||
© 2019 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |