archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
Toch weer trek! | Maeve van der Steen | |||
Helemaal niet erg om buikgriep te hebben. Je gaat er niet aan dood, het is hooguit een beetje lastig. Een nachtje niet kunnen slapen omdat je zes keer naar de badkamer moet, ach daar is wel overheen te komen. Beetje uitkijken natuurlijk omdat je niet weet of het vomeren of defeceren wordt, blij zijn dat er genoeg papier is en genoeg handdoeken, en je vooral niet generen als je de volgende dag het kamermeisje op de gang tegenkomt. Het voordeel van ziek zijn als je op vakantie bent in Italië is dat er op elke straathoek een farmacia is. Het groene kruis knippert je al van verre tegemoet. Als je de apotheek binnenloopt, staan vriendelijke mannen en vrouwen, in witte jassen en op geruisloze witte gympen, klaar om je te voorzien van allerhande medicijnen waar je in Nederland met moeite van je huisarts een recept voor meekrijgt: pillen tegen misselijkheid, pillen tegen diarree en oh, neemt u vooral ook dit poeder met proactieve bacteriën erbij, om het evenwicht te herstellen. Als je daar met knikkende knieën bij de toonbank staat en je kijkt in die vertrouwenwekkende ogen, terwijl je weet dat je straks een treinreis moet maken ? waarbij het nog maar af te wachten is of er een toilet in zit dat niet is afgesloten met een bordje ‘out of use’ erop ? ben je maar wat blij met je doosje immodium. Een paradijs voor junken, zo’n apotheek in een zuidelijk land. (Overigens las ik later op mijn telefoontje dat het beter is helemaal niks te gebruiken zodat de boosdoeners snel worden afgevoerd, maar nood breekt wet.) Hoera, ik kan gewoon met de trein en verder op pad. Over de markt lopen. Leuk, die glanzende vissen! Prachtig, die etablissementen met minigebakjes, gesuikerde croissants, de lekkerste koffie ter wereld, de mooiste flessen likeur en kruidenbitter. Helaas heb ik helemaal geen trek. Een vreemde gewaarwording voor iemand die volledig op eten gefixeerd is. Op een terras drinkt iemand een glas bier en ik vraag me af of zo’n fris schuimend glas me nog ooit zal smaken. Onmiddellijk spreek ik mezelf bestraffend toe: denk aan Pieter Steinz, de onvolprezen literatuurcriticus en schrijver, die helemaal nooit meer kan eten en drinken. Hij schreef nuchtere en daardoor ontroerende columns over zijn ziekte en over de mooie boeken waarvan hij nog kan genieten. En over glazen koel helder bier die hij nooit meer zal kunnen drinken. (Deze columns zijn nu gebundeld onder de titel Lezen met ALS.) Ik ben weer genezen en gisteren smaakte alles weer gewoon, ook de rode wijn – ach, wat had ik die gemist zonder ernaar te talen! Dus de teleurstellingen van een slechts half genoten vakantie wegslikken – niet gezellig hoor, in een restaurant zitten achter een bord bouillon waarvan het nog maar de vraag is of het zal beklijven – en thuis een fijn gezond, maar graag eenvoudig maaltje bereiden. Want de tijd dat men dacht dat je, zodra je honger kreeg, alleen maar toastjes en slappe thee moest nuttigen, ligt ver achter ons. We moeten juist vezelrijk voedsel eten, altijd, maar zeker na een buikgriep. Om de boel aan de gang te houden. Bonen en aardappels behoren tot de meest vezelrijke etenswaren die er zijn, dus kom maar op met die makkelijke herfstschotel. Voor twee mensen die weer een beetje op krachten willen komen. Kidneybeans in salsa Fruit zacht een uitje en een teentje knoflook in een klein scheutje olijfolie, doe er wat gekneusde komijnzaadjes bij (goed voor de spijsvertering!) dan ruim paprikapoeder, een snufje kerriepoeder en een glaasje water met een kwart bouillonblokje, goed roeren. Afgespoelde kidneybeans uit blik erbij en een paar aardappels die je in de magnetron – net aan – gaar hebt gemaakt en in blokjes hebt gesneden. Dan een drupje sojasaus en een eetlepel tomatenketchup toevoegen en een theelepeltje sambal. Alles even goed door laten warmen. Tot slot een paar druppels citroensap erbij en als je nog puf hebt, wat fijngesneden peterselie of koriander. Ernaast een salade, bijvoorbeeld rauwe witlofsla. Ouderwets met partjes mandarijn, maar dan wel verse mandarijn. De vleesliefhebber vindt het natuurlijk nog niet compleet en blieft nog wel een worstje erbij, heb je geen zin om dat ook nog eens te bereiden, neem dan een stuk gekookte worst en warm dat in magnetron of koekenpan. Je kan de worst ook in stukjes door de bonen roeren. Het geheel lijkt een beetje op een studentenhapje, lekker, makkelijk en goedkoop. Een voorzichtig glaasje rode wijn zal er prima bij smaken, een Valpolicella bijvoorbeeld. ----------------------------- De tekening is van Elène Klaren -------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
© 2015 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |