archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
Ode aan de Peruaanse knol | Maeve van der Steen | |||
Voor de oorlog, of eigenlijk moet je tegenwoordig zeggen: voor de Tweede Wereldoorlog (nu het begin van de Eerste Wereldoorlog alom herdacht wordt en de Derde lijkt te dreigen), voor die Tweede Wereldoorlog dus, aten Nederlanders 130 kilo aardappels per jaar. Nu is dat nog maar 80 kilo per jaar en dat komt niet alleen door de opmars van spaghetti, rijst, couscous en quinoa en niet te vergeten malle koolhydraatarme diëten, maar ook omdat er domweg minder gegeten wordt. Bij de warme maaltijd dan. De borden worden minder vol geschept omdat er onmetelijk veel meer gesnoept wordt. En met snoepen bedoel ik alles wat niet onder ontbijt, lunch of diner valt. Dus brownies, chocoladerepen en zogenaamd gezonde mueslirepen, maar ook borrelnootjes, bitterballen en plakjes worst. Snaaien kan je het beter noemen. Als je leest wat er in De Avonden van Gerard Reve (1946) gegeten werd: bergen aardappels, vette jus erover en een bord pap toe! Toch was iedereen slank tot ver in de jaren vijftig, een dikkerdje was een uitzondering. Weg met de tussendoortjes dus, we gaan lekker aan de aardappel. Ik dacht dat ik de allerlekkerste aardappelschotels van de wereld wel kende – de pure Gratin Dauphinois zonder kaas, Pommes Périgourdine bereid met ganzevet, Italiaanse aardappels uit de oven met rozemarijn en knoflook, om maar niet te spreken van mijn eigen smeuïge, luchtige aardappelpuree. Vlaamse frites. Ah, die geur van patat als je langs een friteskraam komt… Blijkt dat ik toch iets gemist heb! OK, het is pas uitgevonden in de jaren tachtig, maar hoe heb ik ze kunnen missen, de Hasselback aardappels. Voor het eerst geserveerd in restaurant Hasselbacken in Stockholm, en inmiddels allang ingelijfd door Nigella en Jamie. Sorry beste lezers, dat ik zo achterloop. Ze zien er schitterend uit, deze aardappels die een soort waaiertjes worden in de oven en ze smaken heerlijk, knapperig van buiten, zacht van binnen. Als je ze zo lekker vindt dat je van plan bent ze eens in de week te maken, of als je een gadgetfanaat bent, koop dan vooral de speciaal voor dit gerecht ontworpen Scanwood Beechwood Swedish Hasselback Patatoe Cutting Board. Deze dus al snel klassiek geworden ovenschotel kent uiteraard vele variëteiten, met boter of olie, met alleen peper en zout of met chilipeper, met knoflook of kaas. Ik zou het de eerste keer maar simpel en puur houden, het is tenslotte een bijgerecht voor bij een fijne lamsbout of ouderwetse rosé gebraden rosbief. Hasselbackpotatisen. Voor vier personen 600 gram niet te grote, vastkokende aardappels 30 gram boter, eetlepel olie zout, peper paneermeel Zet de oven op 225º C. Schrob de aardappels schoon en snijd ze in dunne plakjes, tot de onderkant dus ze blijven wel heel. Dit gaat het makkelijkst in een grote lepel of tussen twee planken (zegt Jamie) of natuurlijk op de speciale holle plank – zie boven. Leg ze in een ingevette ovenschaal. Smelt de boter in een pannetje of in de magnetron, vermeng met de olie en vet daarmee de aardappels in. Zet in de oven. Na ongeveer 25 minuten uit de oven halen, checken of het nog vet genoeg is – desnoods wat boter of olie erbij – en strooi er zout, peper en zuinig paneermeel overheen. De oven ietsje lager zetten (ruim 200º) en nog tenminste 20 minuten laten bakken. Als het goed is zijn ze nu goudgeel, knapperig en gaar. Smaklig måltid! Voor wie toevallig binnenkort naar Zweden gaat, proef ze daar: http://www.restauranghasselbacken.com ---------- De tekening is van Annemiek Meijer |
||||
© 2014 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |