 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Koken | ||||
| Eten voor twee kun je ook in je eentje | Maeve van der Steen | |||
 De zomer is nu helaas
echt voorbij, en hoewel ik in september nog in Spanje geweest ben,
in het gebied van de paella en al zijn varianten nog wel (vlak onder
de Franse grens aan de Middellandse zee, het heet al Costa Brava)
heb ik deze heerlijke gele rijstschotel geen één keer
mogen eten omdat op de kaart stond: alleen vanaf twee personen. Dan
heb je net besloten dat je het helemaal niet erg vindt om als vrouw
alleen in een restaurant te zitten, krijg je dat. En ik had zo graag
ook de zwarte rijst willen proeven: Arroz Negro, die moet zo heerlijk
zijn hoewel het er tamelijk dreigend uitzag, zwart van de inkt van
de inktvis. Die zag ik op een andere tafel in een restaurant in Figueres.
Bij het afrekenen, bleek in een gesprekje met de aardige serveerster-ze
sprak Frans- dat ze het graag voor mij alleen hadden willen maken!
Moraal van dit verhaal: in zuidelijke landen nooit schromen om iets
te vragen, daar houden ze namelijk echt van eten en zijn ze nog echt
gastvrij.Dit is mijn persoonlijke vereenvoudigde versie van de officiële Paella, heel lekker, feestelijk om te zien en vooral... niet moeilijk klaar te maken. De ingrediënten luisteren niet zo heel nauw, je kan het aanpassen aan je eigen smaak, als je dol bent op garnalen, dan doe je er wat meer garnalen in. Als je op de markt kokkels ziet, dan koop je daar natuurlijk wat van om erdoor te doen. Als je wat mosselen in de diepvries hebt is dat handig, anders kan je met een beetje geluk wel een kleine hoeveelheid rauwe mosselen op de markt kopen. We gebruiken natuurlijk wel echte saffraan, hoe bedoel je duur, als je nagaat dat die crokusjes met de hand geoogst worden, ik zou die paarse velden wel eens willen zien, in februari in Spanje. De Spaanse producten zijn in Amsterdam o.a. te krijgen bij Casa Molera, Gerard Doustraat vlak bij de Albert Cuypmarkt. En als je er niet tegen opziet je gasten een merkwaardig donkergrijze schotel voor te zetten, kan je in plaats van de inktvis in pikante saus, inktvis in zijn eigen inkt gebruiken. Voor vier personen: 250 gram rijst. Arboriorijst is heel goed want die neemt veel vocht op, wordt wel “risottorijst” genoemd een flinke scheut –1,5 dl.- olijfolie 1 grote of twee kleine rode paprika’s 2 uien 2 tenen knoflook 150 gram doperwten uit de diepvries of sperziebonen paar tomaten of enkele eetlepels tomatenpuree 1 Spaans pepertje 1 visbouillonblokje (desnoods kippenbouillonblokje) enkele draadjes saffraan, even geweekt in een beetje lauw water een eetlepel paprikapoeder 8 gamba’s of andere grote garnalen 12 mosselen 2 blikjes inktvis in pikante saus –Miau is een goed merk 150 gram chorizo of andere pikante worst voor de decoratie: citroen, peterselie, zwart olijven. Giet in een grote koekenpan (als er een is huis is uiteraard in een paellapan) de olie en laat die (niet te) heet worden, gooi daarin de gesneden ui, even omroeren, dan de in mooi gelijke delen gesneden paprika, dan de fijngesneden knoflook en het pepertje, dan de rijst en de paprikapoeder Roeren, daarna zoveel water opgieten dat het geheel als het ware verzuipt, bouillonblokje en tomaten of tomatenpuree toevoegen en het vuur wat lager (medium) draaien. Na ongeveer een kwartier de erwtjes of bonen erbij en de saffraan. Weer een kwartiertje later de gamba’s en de mosselen toevoegen (als ze rauw zijn, anders later) en eventueel andere schelpen. Dreigt het geheel al droog te worden, water toevoegen. Als de rijst gaar is en het geheel smeuïg maar niet te vochtig, de inhoud van de blikjes inktvis in saus en de chorizo in niet al te dunne plakken toevoegen. Roeren en alles goed door laten warmen Versieren met parten citroen, fijngesneden peterselie en zwarte olijven en de pan op tafel zetten. Erbij wat groene sla, bijvoorbeeld Romaine gemengd met andijvie of good old kropsla, wat tegenwoordig ‘botersla’ wordt genoemd. En een Spaanse wijn natuurlijk, bijvoorbeeld een witte Rueda of een een niet te zware rode Rioja. Geen al te verfijnde dure wijnen, daar is het geheel te pittig voor. Een niet pretentieus warmbloedig gerecht, een paar glazen (wat mij betreft rode) wijn erbij, wat wil een mens nog meer op een kille herfstavond? |
||||
| © 2004 Maeve van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||