Van mijn voornemen een logboek van mijn volkstuin bij te houden is niets terechtgekomen. Heel het jaar 2008 zou ik mijn belevenissen noteren, maar verder dan zondag 24 februari ben ik niet gekomen ('Zonnetje. Verder gegaan met harken. Kluiten nu zo'n beetje weg'). Erg is het niet, maar veel erger is dat ik ook mijn plantenlijst niet heb bijgehouden. De oorspronkelijke plattegrond bleek al snel te klein om alles in te tekenen, maar ook op de vergrote plattegrond van de bloemenborder heb ik verzuimd de laatste aankopen aan te geven. Nu is het maar de vraag hoe alle rozenstruiken heten die her en der in de tuin staan. Het zijn er inmiddels vijftien, want tellen kan ik wel. Dat denk ik tenminste.

Het begon in de struikenborder met de gele Arthur Bell en Frisia en een witte waarvan ik hoopte dat het naametiket er nog aan zat. In de bloemenborder staat onder meer de Rhapsody in Blue. Niet genoteerd, maar een naam die je makkelijk onthoudt en bovendien zijn de bloemen paarsblauw, zoals de naam al aangeeft. Maar verderop staan twee struiken van een andere roos die ik net als de Rhapsody in Blue in het rosarium van het Haagse Westbroekpark zag staan en waarvan ik misschien met veel moeite de naam uit mijn geheugen kan halen. Simpeler is het om weer een keer naar het rosarium te gaan, wat helemaal geen straf is.

De vier klimrozen die als eerste aan de voet van de pijlers van de pergola zijn geplant, noteerde ik wel. Maar bij nadere beschouwing lijk ik op de plattegrond de Veilchenblau en Adelaide d'Orléans te hebben verwisseld. Ze staan er in hun eerste jaar en hebben nog niet gebloeid. Zo blijft er een aarzeling bestaan, maar over de Veilchenblau las ik dat die praktisch doornloos is. Dat klopt voor degene die ik ervoor aanzie. Aan de andere kun je je gemeen schrammen.

De Veilchenblau – naar ik dus aanneem – heeft stevige stengels en groeit recht omhoog met korte zijtakken, terwijl Adelaïde veel dunnere takken heeft en alle kanten tegelijk opwoekert. Ze is wel bezig een voorsprong in de hoogte te nemen op de Veilchenblau. De andere twee klimrozen zijn veel minder ver. Die hebben alle energie nodig om eerst een bossig struikje te vormen.

Van alle planten lijken de rozen in de meerderheid en zo is er ook een overdosis van informatie over de roos te vinden. Ook hier geldt dat ik zaken had moeten noteren. Dan had ik de website waarop de vele tientallen nakomelingen staan van de Veilchenblau – of was het de Crimson rambler – weer terug kunnen vinden.

Ik weet nu wel dat de Veilchenblau uit 1909 stamt en uit Saksen afkomstig is, dat in die tijd een gebied was dat voor vele rozensoorten heeft gezorgd, net als verderop in het Duitse keizerrijk de Elzas. Kweker Schmidt kruiste de Crimson rambler met Erinnerung an Brod.

Vooral die eerste soort was indertijd razend populair. De rambler heette volledigheidshalve Turner's Crimson rambler, naar de kweker die de roos tot grote populariteit bracht. De roos kwam uit Japan. Een Engelse professor aldaar in de werktuigbouw stuurde hem naar vrienden thuis. Zo heette de roos eerst nog even The Engineer.

De herkomst van de andere ouder is onduidelijk. Brod is een stad op de Balkan in Kroatië, die indertijd deel uitmaakte van de Oostenrijkse-Hongaarse dubbelmonarchie en nu Slavonski Brod heet. Wie of wat aan de stad herinnerde, durf ik niet te zeggen. Misschien de brug over de rivier de Savi, die indertijd de verbinding met Bosnië-Herzegowina vormde?

De pergola heeft vele palen, waarvan er nu nog maar enkele begroeid zijn. Het blijft verder zoeken naar klimplanten. Er is meer op de wereld dan klimrozen. Van achter uit de tuin komen lange uitlopers van een wilde roos aanslingeren. Ze dringen zich door een rijtje guldenroede en het zal niet lang duren voordat ze de palen van de pergola hebben ontdekt. Zou het nuttig zijn om maar snel bijvoorbeeld een blauweregen aan te planten. voordat de pergola in het kasteel van Doornroosje verandert? Terwijl ik daar een beetje voor me uit suffend over zit te denken, valt mijn oog op Lady Hillingdon. Deze roos staat tegen de achterwand van mijn huisje. Had ik die nu al mee genomen bij de telling van de rozen in de mijn tuin? En hoe heette eigenlijk die klimroos die het kasteel van Doornroosje in haar greep nam? Het was niet de Crimson rambler, want de gebroeders Grimm tekenden het sprookje al veel eerder in de negentiende eeuw op. Het kan geen kwaad om het maken van aantekeningen te hervatten.

 

*****************************

Literair cabaretprogramma bij u thuis?

Zie www.theovandenoever.nl