archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
Ups en downs Nienke Nieuwenhuizen

2119BS Ups en downsHet leven bestaat uit ups and downs. Dat heb ik in die acht decennia van leven wel geleerd!
Mijn zoon kwam welgemoed naar Portugal voor een hoognodige ontspannende vakantie. Die vrije tijd zou hij verdelen bij zijn moeder in het Oosten en bij zijn zuster in het Westen van de Algarve. Het eerste lange weekend brengen we samen in Barão de São João door.

Mijn dochter en haar echtgenoot traden 10 jaar geleden in deze plaats in het huwelijk. Ook nu werd het weer een uitbundige viering met een etentje hier, een toost daar, een uitgebreide BBQ in de Mata en een gezamenlijk ontbijt aan het strand. Bij mijn schoonzoon kan je om een feestje komen. Het Santafeest van São João (Sint Jan) dat op dezelfde datum in hun dorp plaats vindt, met een baile en artesenato, geeft extra cachet aan deze in Portugal gevierde verbintenis.

Heel fijn was het om zo de oude kennissen uit Nederland en uit mijn vroegere woonplaats in Portugal weer eens te zien. De nieuwe aanwinst in de familie, acht maanden oud, steelt met haar glimlach van oor tot oor, de show!

Na de drukte van het feest was het ook weer heerlijk om terug te keren in mijn rustige, huidige woonplaats Guerreiros. Daar lieten op dat moment de papa-figo's (wielewalen) hun aangename dudeljo, weer veelvuldig horen. Maar tegelijkertijd drongen zich ook de donkere geluiden des levens zich aan ons op.

De vrouw van een vriendenstel van mij uit Nederland, al meer dan zestig jaar getrouwd, overleed een paar maanden terug. Ineens kondigt de mannelijke helft van het stel zich aan. Hij is in Portugal. ‘Is het goed dat ik langskom?’ Bij onze ontmoeting is hij, begrijpelijk, nog vol van het nare gebeuren. Hij wil eigenlijk het liefst naar huis. Ik boek een vlucht voor hem. Maar ook met die vlucht zal hij niet vinden wat hij zoekt. Dat moet slijten.

Dan komt er bericht van mijn dochter. Een lieve vrolijke vriendin van haar, die de jaarlijkse eindejaar musical van de Internationale School aan elkaar zou praten, zit na een repetitie van de jaarlijkse musical, met de toneelkleding nog aan, de volgende dag dood op de bank. Mijn dochter vindt haar. Het dorp rouwt. Ze was een graag geziene medebewoonster in het dorp en pas achtenvijftig jaar. Barão rouwt.

De zoon van een goede vriendin van mij, die drie weken terug nog bezig was met een grote verbouwing aan zijn vakantiehuis, krijgt op dezelfde dag een hersenbloeding en belandt in het ziekenhuis. Hij zal moeten revalideren.

Het is dinsdag en Nederland speelt tegen Roemenië.
Samen met mijn zoon zit ik op een terras in Tavira. Hij kijkt naar de wedstrijd en is blij met de 3-0 overwinning. Op het terras naast het onze worden door een Argentijn met zoetgevooisde stem en kundig gitaarspel Braziliaanse samba's ten gehore gebracht. Zo laat het leven zich in al zijn facetten zien!

----------

De tekening is van Marcia Meerum Terwogt.
Meer informatie: marciamt72@gmail.com



© 2024 Nienke Nieuwenhuizen meer Nienke Nieuwenhuizen - meer "Het leven zelf"
Beschouwingen > Het leven zelf
Ups en downs Nienke Nieuwenhuizen
2119BS Ups en downsHet leven bestaat uit ups and downs. Dat heb ik in die acht decennia van leven wel geleerd!
Mijn zoon kwam welgemoed naar Portugal voor een hoognodige ontspannende vakantie. Die vrije tijd zou hij verdelen bij zijn moeder in het Oosten en bij zijn zuster in het Westen van de Algarve. Het eerste lange weekend brengen we samen in Barão de São João door.

Mijn dochter en haar echtgenoot traden 10 jaar geleden in deze plaats in het huwelijk. Ook nu werd het weer een uitbundige viering met een etentje hier, een toost daar, een uitgebreide BBQ in de Mata en een gezamenlijk ontbijt aan het strand. Bij mijn schoonzoon kan je om een feestje komen. Het Santafeest van São João (Sint Jan) dat op dezelfde datum in hun dorp plaats vindt, met een baile en artesenato, geeft extra cachet aan deze in Portugal gevierde verbintenis.

Heel fijn was het om zo de oude kennissen uit Nederland en uit mijn vroegere woonplaats in Portugal weer eens te zien. De nieuwe aanwinst in de familie, acht maanden oud, steelt met haar glimlach van oor tot oor, de show!

Na de drukte van het feest was het ook weer heerlijk om terug te keren in mijn rustige, huidige woonplaats Guerreiros. Daar lieten op dat moment de papa-figo's (wielewalen) hun aangename dudeljo, weer veelvuldig horen. Maar tegelijkertijd drongen zich ook de donkere geluiden des levens zich aan ons op.

De vrouw van een vriendenstel van mij uit Nederland, al meer dan zestig jaar getrouwd, overleed een paar maanden terug. Ineens kondigt de mannelijke helft van het stel zich aan. Hij is in Portugal. ‘Is het goed dat ik langskom?’ Bij onze ontmoeting is hij, begrijpelijk, nog vol van het nare gebeuren. Hij wil eigenlijk het liefst naar huis. Ik boek een vlucht voor hem. Maar ook met die vlucht zal hij niet vinden wat hij zoekt. Dat moet slijten.

Dan komt er bericht van mijn dochter. Een lieve vrolijke vriendin van haar, die de jaarlijkse eindejaar musical van de Internationale School aan elkaar zou praten, zit na een repetitie van de jaarlijkse musical, met de toneelkleding nog aan, de volgende dag dood op de bank. Mijn dochter vindt haar. Het dorp rouwt. Ze was een graag geziene medebewoonster in het dorp en pas achtenvijftig jaar. Barão rouwt.

De zoon van een goede vriendin van mij, die drie weken terug nog bezig was met een grote verbouwing aan zijn vakantiehuis, krijgt op dezelfde dag een hersenbloeding en belandt in het ziekenhuis. Hij zal moeten revalideren.

Het is dinsdag en Nederland speelt tegen Roemenië.
Samen met mijn zoon zit ik op een terras in Tavira. Hij kijkt naar de wedstrijd en is blij met de 3-0 overwinning. Op het terras naast het onze worden door een Argentijn met zoetgevooisde stem en kundig gitaarspel Braziliaanse samba's ten gehore gebracht. Zo laat het leven zich in al zijn facetten zien!

----------

De tekening is van Marcia Meerum Terwogt.
Meer informatie: marciamt72@gmail.com

© 2024 Nienke Nieuwenhuizen
powered by CJ2