Sinds een viertal maanden zorg ik voor een ekster die tijdens een hete zomerdag plots op mijn terras kwam aangevlogen, zijn zwarte oogjes bedelend om een kommetje koel water.

Hij geniet nu elke ochtend van een lekker ontbijt dat ik de avond tevoren buiten op mijn vensterbank klaarleg. Zo smulde hij reeds van een English breakfast, beschuiten met confituur en zelfs croissants. Ik gaf hem de naam 'Kruimeldiefje'.

Mijn familie noemt mij een ware 'dierenvriend'. Dat kan kloppen want eergisteren bood ik een dierenrechtenmagazine een nogal mensonvriendelijk gedicht aan.

Rest mij nog één vraag: Is onze Goede God wel een dierenvriend? Ik heb twijfels want bij een kerkhofbezoek vorige week zag ik ineens hoe een piepjong konijntje op een grafzerk in de nek werd doodgebeten door een grote rosse wilde kat. Jawel, in de jungle is het blijkbaar niet eenvoudig om een dierenvriend te zijn.

En terwijl ik dit verhaal neerschrijf zie ik dat mijn maatje weer komt aangevlogen. Maar deze keer is hij niet alleen. Ik zie hem de restjes brood delen met een fel blauwgevederd wijfje, zijn vriendinnetje, zijn ... kruimelliefje.

----------

De illustratie is een product van Linda Hulshof.

Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com