archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Het leven zelf | ||||
Total enlightenment (3) | Bram Schilperoord | |||
‘Morgen moet dat beter hoor!’ waarschuwde Jacco, ‘we zullen maar denken: het is de eerste dag’. Hij verdween naar de keuken. ‘Jezus, wat een gedoe’ zei iemand. ‘Ik ben doodop’, zei een ander. Daar was Jacco alweer. ‘Beste mensen’, sprak hij nu op ernstige toon, ‘we gaan nu eerst ontbijten. Daarna gaan we beginnen met de training waarvoor we hier bij elkaar zijn gekomen, de totel ‘enlijtment’. Vervolgens wassen, daarna Zen-wandelen. Dan is er een rustpauze waarbij we van een broodmaaltijd genieten en 's middags gaan we dan weer door met totel enlijtment’. Hij keek even rond om de koppen te tellen en vervolgde: ‘Helpt u nu allemaal even mee met het ontbijt klaarmaken’. Nu werd het zowaar wat gemoedelijker. Gezellig haast. Bordjes en kopjes werden neergezet. Stapels steenharde, met bruin pasta's en sesamzaad besmeerde sneden muesli- en limabrood vonden middels langdurig kauwen hun bestemming. ‘Wilt u een kopje eikeltjeskoffie?’, vroeg iemand. ‘Nou, liever gewone koffie’, antwoordde ik. ‘Dat is er niet hoor, maar er is wel drie-jaren thee’. Gelukkig dat ik de avond tevoren prima had gegeten, want dit ontbijt was niet aan mij besteed. Het leek wel alsof niemand veel zin had in de 'totale verlichting', zo werd er getreuzeld met het opruimen en afwassen van de bordjes. ‘Zoekt nu allen een partner en ga tegenover elkaar zitten’, zo maakte Jacco een einde aan het ontbijt. Ik keek eens om me heen naar een geschikt iemand, maar werd al op de schouder getikt door een van de douchedames. ‘Zullen wij?’, zei ze met een uitnodigend gebaar. Na wat geloop en gezoek en het veelvuldig stellen van de vraag: 'heeft u al iemand?' zat het hele gezelschap nog tamelijk snel op de houten vloer, ieder met iemand tegenover zich. ‘Reikt elkaar beide handen en kijk elkaar in de ogen’ instrueerde Jacco. ‘Zeg nu: Wie ben ik?' en beantwoordt die vraag zelf zo eerlijk mogelijk. Zeg: 'ik ben ...' en laat u helemaal gaan. Vertel alles over uzelf ... Wat u vindt dat u bent ..., wat u vindt dat u niet bent ... Wat denkt dat u bent ..., wat u gelooft dat u niet bent. Degene die tegenover u zit geeft géén antwoord maar luistert slechts’. Hier pauzeerde hij even om zijn relaas goed tot ons te laten doordringen. Hij vervolgde: ‘Na vijf minuten hoort u een belletje, dan krijgt uw partner de gelegenheid te vertellen wij híj of zíj is. Na wéér vijf minuten hoort u wederom het belletje en dan wisselt u weer’. ‘Tot uw partner, als ik bel, het weer overneemt. Dat doen we gedurende een half uur zodat u elk drie keer vijf minuten aan het woord bent geweest. Dan zoekt u een andere partner en als dàt halve uur om is een derde partner. Denk er om ... pas als het belletje gaat rinkelen wisselen we van rol. Is dat iedereen duidelijk?’ Hij keek rond of iedereen nog bij de les was en besloot: ‘En gaat u nu wat uit elkaar zitten zodat u niet meeluistert met de anderen. Dat leidt maar af’. Nadat iedereen opnieuw plaats had genomen deed hij het beloofde belletje rinkelen. (Wordt vervolgd) -------- Het plaatje is van Coc van Duijn Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/ |
||||
© 2021 Bram Schilperoord | ||||
powered by CJ2 |