archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Het leven zelf | ||||
In het zwembad | Carlo van Praag | |||
Kijk mij nou (4) Zonder bril zie ik niet veel. Ik heb hem dus altijd op, behalve als ik mij te slapen leg of als ik mijn baantjes trek in het zwembad. Dat doe ik samen met Peter Schröder, een vaste medewerker aan dit hoogstaande en veelgelezen blad. Een keer, toen Peter verhinderd was, heb ik mijn vrouw overgehaald om mee te gaan zwemmen. Wij begaven ons te water. Zoals ik zei, zonder bril zie ik niet veel, maar ik herkende haar aan haar witte badmuts. Baantjes trekken is een beetje saai. Ik zal zo’n tien keer heen en weer gezwommen hebben, toen ik behoefte kreeg aan wat conversatie. Ik haalde de witte badmuts in en tikte erop: ‘ga je lekker, schat’ vroeg ik. De badmuts draaide zich om en ik staarde in een wildvreemd gezicht dat, zelfs voor een bijziende, maar al te duidelijke tekenen van ontstemming vertoonde. ‘Ga iemand van je eigen leeftijd lastigvallen, man’ siste ze en vervolgde haar weg. Ik heb de rest van mijn baantjes onder water afgelegd. ------------------------- De tekening is van Elène Klaren |
||||
© 2016 Carlo van Praag | ||||
powered by CJ2 |