archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Het leven zelf | ||||
Tantalus en Tante Lies | Willem Minderhout | |||
‘Ja daar! Iets meer naar links alsjeblieft. Lager. Ahhhh, dat is ‘m. Niet zo lang, nu is het weer ergens anders. Ja, ja, ahh. Iets harder. Nee, niet zo hard! Dat is ‘m. Dankjewel.’ ‘Tsjonge, het lijkt wel of je hier meer van geniet dan van seks.’ ‘Uhmm, begrijp me niet verkeerd, seks met jou vind ik geweldig, maar desnoods kan ik dat ook zelf. Dit is echter iets … eehhm, hoe zal ik het zeggen. Hierbij heb ik jou echt nodig. Ik kan er namelijk net niet bij. Het is een Tantaluskwelling. Je weet wel. Tantalus was opgesloten in de onderwereld en alles wat hij verlangde was vlakbij, maar onbereikbaar. Water en voedsel bevonden zich bij zijn lippen, maar toch zou hij eeuwig dorst en honger lijden. Net als dit. Kijk, zover kan ik komen, maar daar kan ik net niet bij.’ ‘Ik zal je Tantaluskwelling nog even onder handen nemen.’ ‘Dit is echt fantastisch. Ik vraag me af hoe alleenstaanden dat doen.’ ‘Nou, je kunt allerlei hulpmiddelen kopen tegenwoordig. Je hoeft er zelfs niet voor naar de gespecialiseerde erotiekwinkel. Gewoon bij de drogist vind je ze in alle vormen en maten.’ ‘Ik ken die spullen. Matig hoor. Dat is niks vergeleken met het eerlijke handwerk.’ ‘Heb je dat verlangen altijd al gehad?’ ‘Als kind had ik een oude tante die dat graag bij me deed. Gewoon in het openbaar. Ze heette tante Lies. Mijn Tantaluskwelling werd door tante Lies teniet gedaan, terwijl ik in mijn pyjamaatje op de bank naar de TV zat te kijken. Een geaccepteerde vorm van incest, zou je kunnen zeggen. Geen houten harkje, harde borstel of sisal-dinges kon daar tegenop.’ ‘Vooruit dan maar. Ik zal nog even je rug krabben. Als je me maar geen tante Lies noemt.’ ---------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven ---------- Bestel uw boeken en wat al niet bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
© 2016 Willem Minderhout | ||||
powered by CJ2 |