archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Het leven zelf | ||||
ALS | Joop Quint | |||
Onze schoonzoon heeft ALS. Dat is nu een jaar bekend. In die tijd is hij duidelijk achteruitgegaan. Hij kan zich niet meer zelfstandig aankleden, hij kan niet meer auto rijden of fietsen, hij loopt moeilijk en hij zit alsof hij een beetje opgevouwen is. Hij werkt nog een of twee dagen in de week, maar dat is binnenkort ook afgelopen. En hij is opgewekt. Dat was hij altijd al. Over de verschijnselen en het proces van ALS is inmiddels vrij veel geschreven. Vooral op een zeer prijzenswaardige wijze door de mensen die aan ALS lijden. Daarbij gaat het vaak over de effecten van ALS op de patiënt. Hier gaat het vooral om de effecten van ALS op de omgeving. Onze schoonzoon heeft een vrouw, onze dochter, en drie kinderen. Het vreemde is dat in materieel opzicht hun omgeving is verbeterd. Ze zijn gelukkig niet armlastig. Er is inmiddels een nieuwe keuken geplaatst, er is een nieuwe tweedehands auto aangeschaft, de reparatie van het dak, waar geen haast mee leek te zijn, is gerealiseerd. Onze schoonzoon wil de boel kennelijk netjes achterlaten. Verder is de badkamer vrij ingrijpend aangepast en er is een traplift gekomen, maar dat heeft direct met die ALS te maken. Voor onze dochter is het natuurlijk allemaal afschuwelijk. Maar verbazend genoeg is en blijft zij ook behoorlijk opgewekt. Ze heeft haar baan van drie dagen in de week opgezegd. Er is zoveel te doen met de directe zorg voor haar man, het gezamenlijk bezoek aan verschillende artsen en hulpverleners, het regelen van het herstel van het dak en de keuken, het reguleren van het contact met familie en vrienden. En natuurlijk de dagelijkse zorg voor de kinderen (18,16 en 14). Maar ook voor haar heeft het nadeel zijn voordelen. Ze heeft nog nooit zo veel tijd samen met haar man doorgebracht. Hij was altijd weg voor zijn werk en belangrijke sociale verplichtingen. Ze maken kleine uitjes in de buurt en ze fietsen. De tandem die ze hadden is omgebouwd. Nu zit onze dochter voor. En de kinderen? Hoe gaat het met de kinderen? Eerlijk gezegd weet ik het niet goed. Als ik ze zie en spreek zijn ze, zoals altijd, vriendelijk en opgewekt. De twee jongsten hebben natuurlijk hun vertrouwde dagelijkse ritme: school, hockey en vriendjes en vriendinnetjes. De oudste heeft het nog drukker. Ze is met haar studie en studentenleven begonnen en ze heeft haar vaste vriendje. Maar ze probeert veel thuis te zijn en dingen met haar vader te doen. De familie is een hoofdstuk apart. Daar zijn de moeder en de twee zusjes van onze schoonzoon met hun kinderen. En wij tweeën plus onze oudste dochter met haar man en twee zoons. Ik heb de indruk dat dat nu allemaal een beetje onder controle is. Onze dochter werd bijna gek van alle telefoontjes en bezoek. Ik heb mijn twee telefoontjes per week omgezet in een brief per week. Dat wordt gewaardeerd en ze belt me als het haar uitkomt. Met de vrienden en vriendinnen is het geloof ik net zo. Er was sprake van een heel druk sociaal leven. Er was altijd wel een gezellig bezoekje, een feestje, een reünie of iets dergelijks. Ze concentreren zich nu op de beste vrienden, die bovendien vlak in de buurt wonen en waar ze veel aan hebben. We hebben zeer onlangs met de hele familie de vijftigste verjaardag van onze schoonzoon gevierd. Dat was uiteraard een bijzondere gebeurtenis. Gelukkig in hoofdzaak vrolijk en niet erg emotioneel. Het is de vraag of we nog een 51ste verjaardag vieren. -------------------------- Het plaatje is gemaakt door Henk Klaren --------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
© 2016 Joop Quint | ||||
powered by CJ2 |