archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
Kind in een andere tijd Joop Quint

1216BS MazelenknikkersOnlangs sprak ik een goede vriend die is opgegroeid in Nijkerk. Ik kom uit Nunspeet, even verderop. We zijn even oud: 73. We probeerden onze jongensjaren te vergelijken met wat kinderen nu meemaken. Al snel was de conclusie dat deze dingen eigenlijk onvergelijkbaar zijn. Niets is wat het was, behalve ouders en eventuele broertjes en zusjes. Geen tv, twee zenders op de radio die om 12 uur ’s nachts afsloten met het Wilhelmus, geen Facebook, geen telefoon (wij hadden er wel een, maar die mocht ik niet gebruiken, hij was voor het werk van mijn vader), nooit een nieuwe fiets, vaak een fiets met blokken.

Dit gaat natuurlijk over twee oude mannen, die alles vroeger beter vonden. Maar ik werd helemaal warm van binnen toen ik nadacht over hoe het vroeger was. Eindeloos in het bos spelen, hutten bouwen, eikels zoeken om voor een cent per kilo aan de boeren te verkopen (voor de varkens). Beukennootjes om te poffen op de kachel. (We hadden natuurlijk geen centrale verwarming.) Cantharellen, die brachten een behoorlijke prijs op, maar het liefst nam ik ze mee naar huis. Dan bakte mijn moeder ze met een uitje, de absolute traktatie.

En fietstochten maken. We namen brood en drinken mee. En dan maakten we een tocht van 50 kilometer, langs Epe en Heerde, daar hadden ze een echt zwembad. We waren een jaar of tien. Mijn oude vriend en ik kwamen tot de conclusie (alles was vroeger beter) dat wij veel meer mochten en deden dan onze kleinkinderen. Ouders, onze kinderen, maken zich zo veel zorgen om de veiligheid en de gezondheid.
En wat maakt het uit? Wij zijn toch ook oud geworden? Er is toch geen sprake van survival-of-the-fittest? Er is nog geen generatie zo oud geworden als wij. En onze kleinkinderen moeten het nog maar zien, met de zure regen en zonder die ozonlaag.

Waar leidt dit toe? Was alles vroeger beter? Natuurlijk niet. Zouden onze ouders, geboren rond 1910, ook zo over hun jeugd hebben gedacht? Ik denk het niet. Wij zijn, op het platteland, in en kort na de oorlog opgegroeid. Heel veel was er niet. Maar wij hebben geen echte armoede of honger gekend.

De uiteindelijke vraag is natuurlijk: zijn kinderen nu gelukkiger, dan wij waren? Daar is denk ik geen duidelijk antwoord op te geven. Wij hadden knikkers en mazelen, zij hebben facebook en ADHD.

-------------------------------------------------
Het plaatje is gemaakt door Henk Klaren
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2015 Joop Quint meer Joop Quint - meer "Het leven zelf" -
Beschouwingen > Het leven zelf
Kind in een andere tijd Joop Quint
1216BS MazelenknikkersOnlangs sprak ik een goede vriend die is opgegroeid in Nijkerk. Ik kom uit Nunspeet, even verderop. We zijn even oud: 73. We probeerden onze jongensjaren te vergelijken met wat kinderen nu meemaken. Al snel was de conclusie dat deze dingen eigenlijk onvergelijkbaar zijn. Niets is wat het was, behalve ouders en eventuele broertjes en zusjes. Geen tv, twee zenders op de radio die om 12 uur ’s nachts afsloten met het Wilhelmus, geen Facebook, geen telefoon (wij hadden er wel een, maar die mocht ik niet gebruiken, hij was voor het werk van mijn vader), nooit een nieuwe fiets, vaak een fiets met blokken.

Dit gaat natuurlijk over twee oude mannen, die alles vroeger beter vonden. Maar ik werd helemaal warm van binnen toen ik nadacht over hoe het vroeger was. Eindeloos in het bos spelen, hutten bouwen, eikels zoeken om voor een cent per kilo aan de boeren te verkopen (voor de varkens). Beukennootjes om te poffen op de kachel. (We hadden natuurlijk geen centrale verwarming.) Cantharellen, die brachten een behoorlijke prijs op, maar het liefst nam ik ze mee naar huis. Dan bakte mijn moeder ze met een uitje, de absolute traktatie.

En fietstochten maken. We namen brood en drinken mee. En dan maakten we een tocht van 50 kilometer, langs Epe en Heerde, daar hadden ze een echt zwembad. We waren een jaar of tien. Mijn oude vriend en ik kwamen tot de conclusie (alles was vroeger beter) dat wij veel meer mochten en deden dan onze kleinkinderen. Ouders, onze kinderen, maken zich zo veel zorgen om de veiligheid en de gezondheid.
En wat maakt het uit? Wij zijn toch ook oud geworden? Er is toch geen sprake van survival-of-the-fittest? Er is nog geen generatie zo oud geworden als wij. En onze kleinkinderen moeten het nog maar zien, met de zure regen en zonder die ozonlaag.

Waar leidt dit toe? Was alles vroeger beter? Natuurlijk niet. Zouden onze ouders, geboren rond 1910, ook zo over hun jeugd hebben gedacht? Ik denk het niet. Wij zijn, op het platteland, in en kort na de oorlog opgegroeid. Heel veel was er niet. Maar wij hebben geen echte armoede of honger gekend.

De uiteindelijke vraag is natuurlijk: zijn kinderen nu gelukkiger, dan wij waren? Daar is denk ik geen duidelijk antwoord op te geven. Wij hadden knikkers en mazelen, zij hebben facebook en ADHD.

-------------------------------------------------
Het plaatje is gemaakt door Henk Klaren
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2015 Joop Quint
powered by CJ2