archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
Clautist? Claude Aendenboom

1120BS ClautismeToen ik vijf was en aan het lager onderwijs begon, werd er van elke leerling een portretfoto gemaakt. Ik was echter een verlegen jongetje, strubbelde tegen en nam met veel tegenzin plaats voor de fotograaf. De schooljuf excuseerde zich bij de man voor mijn gedrag en zei spottend dat ik een 'autist' was. Thuis vroeg ik aan mijn ouders wat dat woord precies betekende. Ze zeiden dat het een synoniem was voor 'slimmerik'. Later tijdens dat schooljaar werd ik inderdaad de primus van de klas ... tot ieders verbazing.

Lange tijd heb ik het voorval met de fotograaf en de juf verdrongen.

Maar op mijn veertiende ontmoette ik in het buurtpark een breedgeschouderde Turkse jongen van mijn leeftijd, Rachid. Hij sprak wartaal en het was mij al gauw duidelijk dat er iets mis was met hem. Ik ontdekte even nadien dat hij lezen noch schrijven kon. Ik studeerde in die tijd Latijn en Grieks en wist perfect hoe je een taal kon aanleren. Toen de schoolvakantie begon, besloot ik dus om Rachid Nederlands te leren lezen en schrijven.

Aan het einde van de vakantie kon Rachid reeds woorden van zeven letters decoderen en korte zinnen. Een hele vooruitgang dus. Ik had hem en passant ook geleerd hoe je een uurwerk afleest. De ouders waren echter ongerust over heel die toestand en zeiden dat ik hun autistische zoon met rust moest laten. Enkele weken later verhuisde het Turkse gezin naar een andere stad.

Tot ik Rachid twintig jaar later weer ontmoette in een shoppingcenter. Verrast vroeg ik wat hij zoal deed in het leven. Bleek dat hij vertaler Nederlands-Engels was geworden!

En ik bedacht: wat is het heerlijk om Clautist te zijn!

---------------------------------
Claude Aendenbooms Blog:
www.bloggen.be/tout

---------------------------------------------------
De tekening is van Renée van den Kerkhof
Illustratrice in opleiding: http://www.neetje.nl


© 2014 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Het leven zelf" -
Beschouwingen > Het leven zelf
Clautist? Claude Aendenboom
1120BS ClautismeToen ik vijf was en aan het lager onderwijs begon, werd er van elke leerling een portretfoto gemaakt. Ik was echter een verlegen jongetje, strubbelde tegen en nam met veel tegenzin plaats voor de fotograaf. De schooljuf excuseerde zich bij de man voor mijn gedrag en zei spottend dat ik een 'autist' was. Thuis vroeg ik aan mijn ouders wat dat woord precies betekende. Ze zeiden dat het een synoniem was voor 'slimmerik'. Later tijdens dat schooljaar werd ik inderdaad de primus van de klas ... tot ieders verbazing.

Lange tijd heb ik het voorval met de fotograaf en de juf verdrongen.

Maar op mijn veertiende ontmoette ik in het buurtpark een breedgeschouderde Turkse jongen van mijn leeftijd, Rachid. Hij sprak wartaal en het was mij al gauw duidelijk dat er iets mis was met hem. Ik ontdekte even nadien dat hij lezen noch schrijven kon. Ik studeerde in die tijd Latijn en Grieks en wist perfect hoe je een taal kon aanleren. Toen de schoolvakantie begon, besloot ik dus om Rachid Nederlands te leren lezen en schrijven.

Aan het einde van de vakantie kon Rachid reeds woorden van zeven letters decoderen en korte zinnen. Een hele vooruitgang dus. Ik had hem en passant ook geleerd hoe je een uurwerk afleest. De ouders waren echter ongerust over heel die toestand en zeiden dat ik hun autistische zoon met rust moest laten. Enkele weken later verhuisde het Turkse gezin naar een andere stad.

Tot ik Rachid twintig jaar later weer ontmoette in een shoppingcenter. Verrast vroeg ik wat hij zoal deed in het leven. Bleek dat hij vertaler Nederlands-Engels was geworden!

En ik bedacht: wat is het heerlijk om Clautist te zijn!

---------------------------------
Claude Aendenbooms Blog:
www.bloggen.be/tout

---------------------------------------------------
De tekening is van Renée van den Kerkhof
Illustratrice in opleiding: http://www.neetje.nl
© 2014 Claude Aendenboom
powered by CJ2