archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
Een baan erbij Michiel Hoorweg

0816BS Muis
Als ik het me goed herinner was het mijn vader die me ooit vertelde dat de introductie van ICT eigenlijk helemaal niet geleid heeft tot een versnelling van het werk bij de overheid. Of dat ook echt zo is of waar hij dat dan vandaan haalde weet ik niet, maar het idee heeft me altijd gefascineerd. Tekstverwerkers en email hebben het overheidswerk toch een stuk gemakkelijker gemaakt zou je zeggen. De theorie was, of is, dat de nieuwe middelen vooral hebben geleid tot een vergroting van de ‘kwaliteit’ van het werk, maar niet echt tot productiviteit in de gebruikelijke zin van het woord. Ik zet ‘kwaliteit’ tussen aanhalingstekens omdat de kwaliteit van het overheidswerk natuurlijk een lastig begrip is.
 
Door internet en tekstverwerkingsprogramma’s is de dienstverlening en de besluitvorming van de overheid veel mooier geworden, opgepimpt als het ware. Door email kunnen we in dezelfde tijd veel meer mensen betrekken bij de besluitvorming (lang leve de cc) en ook heel eenvoudig een paar keer heen en weer mailen, maar de uiteindelijke besluitvorming gaat nog net zo snel. Ik heb nog even op internet gekeken of ik hier een genie bij kon vinden die het had bedacht, maar dat is me niet gelukt. Een probleem dat ik de laatste tijd overigens vaker heb als ik iets via Google wil opzoeken. Als je voorbij alle gesponsorde links gescrold bent, krijg je zoveel oninteressante links dat je het na een half uurtje op moet geven. Vroeger, ja vroeger, kon je dan nog meerdere trefwoorden invoeren zodat de zoekresultaten specifieker werden, maar nu wordt het dan alleen nog maar erger.

Het fenomeen doet me denken aan de volgens mij vrij algemeen als waarheid aangenomen theorie over de verbreding van snelwegen. Op korte termijn lost het de files op, maar op de langere termijn stimuleert het hele hordes nieuwe weggebruikers waardoor de snelwegen weer vollopen. Zo moet het ook met de ICT zijn. Er wordt iets nieuws bedacht waardoor het werk veel sneller en eenvoudiger gaat, maar dat nieuwtje brengt ook weer zoveel andere mogelijkheden met zich mee dat we het klusje in een mum van tijd zo ver opblazen
dat het nog net zo veel tijd kost. Een soort vicieuze cirkel, zeg maar.

Ondertussen is het leven niet meer te vergelijken met een jaar of twintig geleden. Ook thuis heeft veel ICT zijn intrede gedaan en de snelweg loopt snel vol. Een mailtje is sneller gestuurd dan een brief, maar dat geldt ook voor de mensen die mij iets willen sturen. De file ontstaat nu virtueel als een rij onbeantwoorde mailberichten in je postbus. Ik twijfel al geruime tijd over het aanmaken van een Facebook-account. Meerdere vrienden en familieleden hebben aangegeven graag via Facebook met me in contact te willen blijven, maar ik zie er tegenop om nog een communicatieroute in de gaten te moeten houden. Als de weg eenmaal open is, gaan mensen er ook op rijden.

Misschien is dat iets waar ook eens onderzoek naar gedaan moet worden. Noem het de levensproductiviteit of de vrijetijdsproductiviteit. Die moet de afgelopen jaar enorm zijn toegenomen, volgens de brede definitie dan. En wat betekent dat voor de mens? Wordt hij of zij daar gelukkiger van? Levert het hem of haar meer plezier op? Of meer sociale winst? Er moeten toch ook al een paar mensen aan onderdoor gegaan zijn? Ik voorzie een human-interestrubriek in een grote landelijke krant met een aantal mensen in slobbertruien op doorgezakte banken en vervolgens een half dozijn Kamervragen of misschien wel zelfs een klein spoeddebatje.

Beide termen hebben het internet nog niet veroverd. Google geeft maar één resultaat voor vrijetijdsproductiviteit en dat leidt naar een persiflage op de troonrede van 2003. Levensproductiviteit geeft iets meer resultaten, maar richt zich vooral op de waarde die we hechten aan onze consumptiedieren (hoe kunnen we in dezelfde tijd meer vlees uit een varken halen, zeg maar) en op de dagelijkse productiviteit van mensen met chronische aandoeningen. Ik denk dat hier een nog een snelweg open ligt voor nieuwe automobilisten. Ik ga er snel weer vanaf.
 
**************************************
Meer over Linda Hulshof op: www.lindahulshof.nl


© 2011 Michiel Hoorweg meer Michiel Hoorweg - meer "Het leven zelf"
Beschouwingen > Het leven zelf
Een baan erbij Michiel Hoorweg
0816BS Muis
Als ik het me goed herinner was het mijn vader die me ooit vertelde dat de introductie van ICT eigenlijk helemaal niet geleid heeft tot een versnelling van het werk bij de overheid. Of dat ook echt zo is of waar hij dat dan vandaan haalde weet ik niet, maar het idee heeft me altijd gefascineerd. Tekstverwerkers en email hebben het overheidswerk toch een stuk gemakkelijker gemaakt zou je zeggen. De theorie was, of is, dat de nieuwe middelen vooral hebben geleid tot een vergroting van de ‘kwaliteit’ van het werk, maar niet echt tot productiviteit in de gebruikelijke zin van het woord. Ik zet ‘kwaliteit’ tussen aanhalingstekens omdat de kwaliteit van het overheidswerk natuurlijk een lastig begrip is.
 
Door internet en tekstverwerkingsprogramma’s is de dienstverlening en de besluitvorming van de overheid veel mooier geworden, opgepimpt als het ware. Door email kunnen we in dezelfde tijd veel meer mensen betrekken bij de besluitvorming (lang leve de cc) en ook heel eenvoudig een paar keer heen en weer mailen, maar de uiteindelijke besluitvorming gaat nog net zo snel. Ik heb nog even op internet gekeken of ik hier een genie bij kon vinden die het had bedacht, maar dat is me niet gelukt. Een probleem dat ik de laatste tijd overigens vaker heb als ik iets via Google wil opzoeken. Als je voorbij alle gesponsorde links gescrold bent, krijg je zoveel oninteressante links dat je het na een half uurtje op moet geven. Vroeger, ja vroeger, kon je dan nog meerdere trefwoorden invoeren zodat de zoekresultaten specifieker werden, maar nu wordt het dan alleen nog maar erger.

Het fenomeen doet me denken aan de volgens mij vrij algemeen als waarheid aangenomen theorie over de verbreding van snelwegen. Op korte termijn lost het de files op, maar op de langere termijn stimuleert het hele hordes nieuwe weggebruikers waardoor de snelwegen weer vollopen. Zo moet het ook met de ICT zijn. Er wordt iets nieuws bedacht waardoor het werk veel sneller en eenvoudiger gaat, maar dat nieuwtje brengt ook weer zoveel andere mogelijkheden met zich mee dat we het klusje in een mum van tijd zo ver opblazen
dat het nog net zo veel tijd kost. Een soort vicieuze cirkel, zeg maar.

Ondertussen is het leven niet meer te vergelijken met een jaar of twintig geleden. Ook thuis heeft veel ICT zijn intrede gedaan en de snelweg loopt snel vol. Een mailtje is sneller gestuurd dan een brief, maar dat geldt ook voor de mensen die mij iets willen sturen. De file ontstaat nu virtueel als een rij onbeantwoorde mailberichten in je postbus. Ik twijfel al geruime tijd over het aanmaken van een Facebook-account. Meerdere vrienden en familieleden hebben aangegeven graag via Facebook met me in contact te willen blijven, maar ik zie er tegenop om nog een communicatieroute in de gaten te moeten houden. Als de weg eenmaal open is, gaan mensen er ook op rijden.

Misschien is dat iets waar ook eens onderzoek naar gedaan moet worden. Noem het de levensproductiviteit of de vrijetijdsproductiviteit. Die moet de afgelopen jaar enorm zijn toegenomen, volgens de brede definitie dan. En wat betekent dat voor de mens? Wordt hij of zij daar gelukkiger van? Levert het hem of haar meer plezier op? Of meer sociale winst? Er moeten toch ook al een paar mensen aan onderdoor gegaan zijn? Ik voorzie een human-interestrubriek in een grote landelijke krant met een aantal mensen in slobbertruien op doorgezakte banken en vervolgens een half dozijn Kamervragen of misschien wel zelfs een klein spoeddebatje.

Beide termen hebben het internet nog niet veroverd. Google geeft maar één resultaat voor vrijetijdsproductiviteit en dat leidt naar een persiflage op de troonrede van 2003. Levensproductiviteit geeft iets meer resultaten, maar richt zich vooral op de waarde die we hechten aan onze consumptiedieren (hoe kunnen we in dezelfde tijd meer vlees uit een varken halen, zeg maar) en op de dagelijkse productiviteit van mensen met chronische aandoeningen. Ik denk dat hier een nog een snelweg open ligt voor nieuwe automobilisten. Ik ga er snel weer vanaf.
 
**************************************
Meer over Linda Hulshof op: www.lindahulshof.nl
© 2011 Michiel Hoorweg
powered by CJ2