archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Het leven zelf | ||||
Streven en sterven | Mr. Pelham | |||
Arthur Schnitzler schreef een boek: Sterben. Schuif één letter een plekje door en dat is Streben. Hetzelfde gaat op in het Nederlands: streven en sterven. Het bestaan in een handomdraai. Is het zo prettig wel, wakker te worden geschrokken door een wekker? (De rare grammatica moge een teken zijn: stop met lezen. Of in mijn geval: stop met schrijven.) Je wordt uit je dromen losgerukt (maar juist daardoor blijft er een flard hangen: van jou in die droom en van die droom aan jou) en stapt van de ene wereld pardoes de andere binnen. Van de dromenwereld weet je je overgeheveld naar de echte wereld. Maar wat je er te zoeken hebt? Het fijne van de wekker is dat je op tijd wakker bent om de wekkerradio te horen aanslaan. Die staat op de klassieke zender. En als er dan heel eenvoudige muziek is van heen en weer gestap over het pianotoetsenbord met een viool tussen die stappen door klimmend en dalend, dat je denkt dat kan ik ook (maar dat kàn je niet) of zo zou ik het ook aanpakken als ik componist was (maar ook dàt kan je niet) dan weet je al voor de radiostem het zegt: dit is Beethoven. En je prijst je gelukkig dat deze mooie muziek jou beschoren is geweest. Ja, het is goed, nog even blijven liggen. ‘Leontino Leo. Kent u die?’ vraagt de radiostem. ‘Dat was een tijdgenoot van Händel en Bach.’ Jawel, van allebei. De man (strever, sterver) zal tot as zijn vergaan, maar zijn muziek leeft voort. Als iemand die op de radio tenminste draaien wil. ********************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl |
||||
© 2010 Mr. Pelham | ||||
powered by CJ2 |