archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Brief uit ... delen printen terug
Het is winter in Algarve Nienke Nieuwenhuizen

2009BS WinterAl een week lang staat er in de morgen, op het water in de emmer buiten, een laagje ijs van een halve centimeter.
Gister moest ik voor tienen in Alcoutim zijn. Ik droeg twee paar wanten over elkaar op de fiets, maar had nog steeds koude handen. De ijzige kou prikte me in het stukje gelaat, dat nog over was tussen de jassen en mijn muts.

Zo'n extreme koude heb ik in de lange tijd dat ik hier woon, nog niet meegemaakt.
Ook de tuinders klagen dat de aardappelen, wortelen en ander gewas bevroren op hun land staan. Dat zal dure groenten opleveren deze zomer.
Wat is dat toch vreemd, bedacht ik me: In moeilijke tijden, werkt het weer, lijkt het wel, ook nooit mee. Ik werd volgens mijn ouders in de oorlog in een extreem koude winter geboren. En nu, nu de stookkosten oplopen, door weer zo'n rotoorlog, hebben we weer een koude winter.

In een heerlijk zonnetje

Niet dat ik iets te klagen heb hoor! Ik zit nu, nog voor tienen, in een heerlijk zonnetje, dit verhaal te schrijven. Ik sta, als niets me verplicht, niet op voordat de zon vol aan de hemel staat en koester me in zijn warmte op het heerlijke, op het zuiden liggende terras voor mijn huis. Alles is stil, zelfs van de wind merk je hier niets. Ik hoor alleen de houtduiven en wat gekwetter van andere vogels en een enkele krolse kat. Op de achtergrond keuvelen wat buren.

Ik ben verwend. Mijn elektriciteitsrekening gaf vorige maand 39€ aan. Dat was inclusief stookkosten! In de zomer houd je het in de middag niet uit op dit terras. Maar dan sta ik vroeg op en houd ik siësta, bij dezelfde airco, als die me nu van warmte voorziet!

---------

De illustratie is van Linda Hulshof.
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com



© 2023 Nienke Nieuwenhuizen meer Nienke Nieuwenhuizen - meer "Brief uit ..."
Beschouwingen > Brief uit ...
Het is winter in Algarve Nienke Nieuwenhuizen
2009BS WinterAl een week lang staat er in de morgen, op het water in de emmer buiten, een laagje ijs van een halve centimeter.
Gister moest ik voor tienen in Alcoutim zijn. Ik droeg twee paar wanten over elkaar op de fiets, maar had nog steeds koude handen. De ijzige kou prikte me in het stukje gelaat, dat nog over was tussen de jassen en mijn muts.

Zo'n extreme koude heb ik in de lange tijd dat ik hier woon, nog niet meegemaakt.
Ook de tuinders klagen dat de aardappelen, wortelen en ander gewas bevroren op hun land staan. Dat zal dure groenten opleveren deze zomer.
Wat is dat toch vreemd, bedacht ik me: In moeilijke tijden, werkt het weer, lijkt het wel, ook nooit mee. Ik werd volgens mijn ouders in de oorlog in een extreem koude winter geboren. En nu, nu de stookkosten oplopen, door weer zo'n rotoorlog, hebben we weer een koude winter.

In een heerlijk zonnetje

Niet dat ik iets te klagen heb hoor! Ik zit nu, nog voor tienen, in een heerlijk zonnetje, dit verhaal te schrijven. Ik sta, als niets me verplicht, niet op voordat de zon vol aan de hemel staat en koester me in zijn warmte op het heerlijke, op het zuiden liggende terras voor mijn huis. Alles is stil, zelfs van de wind merk je hier niets. Ik hoor alleen de houtduiven en wat gekwetter van andere vogels en een enkele krolse kat. Op de achtergrond keuvelen wat buren.

Ik ben verwend. Mijn elektriciteitsrekening gaf vorige maand 39€ aan. Dat was inclusief stookkosten! In de zomer houd je het in de middag niet uit op dit terras. Maar dan sta ik vroeg op en houd ik siësta, bij dezelfde airco, als die me nu van warmte voorziet!

---------

De illustratie is van Linda Hulshof.
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com

© 2023 Nienke Nieuwenhuizen
powered by CJ2