archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Brief uit ... | ||||
Zo ik iets ben, ben ik een papboer! | Willem Minderhout | |||
In de provincie Antwerpen ligt het dorp Minderhout. De oorsprong van mijn achternaam moet daar liggen. Of het waar is weet ik niet, maar volgens de familieoverlevering zijn de oer-Minderhouten Antwerpse vissers die aan het eind van de zestiende eeuw, na de val van Antwerpen, naar Walcheren getrokken. Rond die tijd zijn mijn voorouders zich waarschijnlijk ‘Minderhout’ gaan noemen. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat ze dat al deden toen ze in het gelijknamige dorp woonden, want daar wonen uiteraard alleen maar ‘Minderhouten’ en dan heeft zo’n naam geen enkel onderscheidend effect, maar misschien heetten ze al zo toen ze in Antwerpen woonden. Op Walcheren kom je zowel ‘Minderhouten’, rond Middelburg, als ‘Minderhouden’, rond Westkapelle tegen. Het zou kunnen dat daar een religieus familieschisma aan ten grondslag ligt, maar misschien konden die Westkappelaars gewoon minder goed spellen. Minderhout ligt in een streek die veel Nederlandse toponiemen, achternamen die naar een plaats verwijzen, heeft opgeleverd. Rijkevorsel en Hoogstraten, bijvoorbeeld, maar ook Loenhout, de achternaam van de onlangs overleden protestzanger Armand, is er te vinden. Wie weet stamt Bertolt wel uit Brecht en Willie uit Wortel. Onlangs verbleven we in Ulicoten, op een steenworp afstand van Minderhout. Een bezoek aan ‘mijn’ dorp konden we natuurlijk niet overslaan. Hoewel ‘bezoek’? Ik was er al eerder geweest en herinnerde mij dat een kort bezoekje wel genoeg zou zijn. Een plein met een kerk en een snackbar. Niet veel meer. De werkelijkheid kwam aardig overeen met mijn herinnering, maar er was wel wat veranderd. De restauratie van de kerk, die eeuwig in de steigers leek te staan, was klaar en het plein was opnieuw ingericht. Voor de kerk staat nu een mooi standbeeld van een man die een gedicht schrijft op het bovenlichaam van een vrouw. ‘Strelend zou ik zoete woorden willen schrijven langs je huid’, schrijft een soldaat aan zijn geliefde. Het is een monument voor de Slag bij Hoogstraten. In 1814 vielen de legers van Pruisen, Engeland en Rusland hier het Napoleontische leger aan. Vooral in Minderhout vielen er veel slachtoffers in die strijd, die vooral man tegen man, met de bajonet, werd uitgevochten. Het dorp ging destijds in vlammen op. Zou het mooi geweest zijn? Aan de andere kant van het plein was het wat vrolijker. Op een groot rood bord kondigde de Katholieke Landelijke Jeugd Minderhout een ‘Carnabal’ aan. Op het voormalige gemeentehuis hangt een groot plastiek van een boer die met een pollepel uit een pan zit te eten. Op het bordje ernaast staat dat de bewoners van Minderhout vroeger zo arm waren dat ze alleen een soort pap van melk, bonen en aardappelen aten. Ze werden spottend ‘papboeren’ genoemd. Ik stam dus uit een arm en door oorlog geteisterd deel van Vlaanderen. Zo ik iets ben, ben ik een papboer! -------------- De foto's zijn van Willem Minderhout ---------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
© 2016 Willem Minderhout | ||||
powered by CJ2 |