![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Vermaak en Genot > Poëtisch | ||||
Hergebruik | Mario Walzberg | |||
![]() Voor iedereen tot nut Je kon mij pakken en Steeds weer gebruiken Ik lag altijd voor je klaar Om vuur en vlam te geven Dat kon ik goed Daar was ik voor gemaakt Mijn leven was niet lang bedoeld Bij veel gebruik, slijtage en soms vocht Gaat het extra snel voorbij Mijn zijden steeds meer weggekrast Mijn stokjes opgebrand Steeds leger en beschadigd Kwam daar het moment, niet te vermijden, Geen stokjes meer, wel strijkloze zijden Op, waardoor geen vuur, geen leven meer? Bijna werd ik weggegooid Maar ineens was daar mijn redder Liet mij als doosje voortaan dienen Voor kleine knoopjes van metaal Heel blij werd ik daarvan Ik kon dan wel geen vuur meer maken, Warmte geven kon ik wel! Want die knoopjes zijn toch juist bedoeld Om de kou mee uit te sluiten? Daardoor kan ik nu verder met geluk Ik hoef niet weggegooid, niet stuk Niet weg, verbrand, vervuilnishoopt Nee, ik hoef dus toch niet dood Ik leef nog, toch een nieuw doel gekregen Leven zonder vuur? Het kan, ik geniet er van, elk uur! Maar ach, ik ben maar een doosje, weet ik veel … ----- Het plaatje is van Elène Klaren ------ StudiOjo verzorgt audioproducties www.studiojo.nl |
||||
© 2016 Mario Walzberg | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
powered by CJ2 |