archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Buitenlandse zaken delen printen terug
Blote tieten met wat tekst Hester Torn

1010BS Tieten
Verkiezingen in Italië. Silvio Berlusconi poseert voor een groep fotografen terwijl hij zijn stembiljet met de stem op zichzelf, keurig in het gleufje van een stembus schuift. Zijn gebleekte glimlach lijkt in zijn gezicht gebeiteld. Heel stoer, als een ware maffioso, loopt hij dwars door het peloton journalisten richting de uitgang van het stemlokaal. Dan gebeurt het. Een vrouw begint te schreeuwen, een andere vrouw valt haar bij. Terwijl de bewakers ze op de grond proberen te duwen, trekken de dames hun shirt uit en tonen hun met viltstift volgeschreven tieten.

Ik zie ze soms ineens op het nieuws verschijnen. De borsten met wat tekst. In die volgorde, want de vrouwelijke rondingen krijgen volgens mij veel meer aandacht dan dat waar het om zou moeten gaan: de boodschap die er rond/op/onder staat geschreven. Iedere keer als ik het zie – met de Europese Kampioenschappen, met Prins Charles in Londen en ook met Berlusconi – bekruipt mij een gevoel van schaamte en vraag ik mij af waarom die vrouwen dat toch doen.

Nu zie ik in gedachten de feministen onder de lezers steigeren. Hoe kan ik dat zeggen? Schaamte! Heeft de vrouw niet altijd moeten knokken voor haar rechten?! Zijn we niet gelijk aan de man!?
Juist, inderdaad. In Nederland heeft Aletta Jacobs geknokt voor haar recht op onderwijs en later ook voor het stemrecht van de vrouw. Maar ik heb nog nooit ergens gelezen dat zij met haar enkels moest zwieren om daadwerkelijk onderwijs te krijgen. En kijk nu eens hoeveel vrouwen er studeren. 'Nou,' zeiden een aantal vriendinnen van mij met wie ik hierover sprak, 'we zijn gelijk aan de man en als de blote bast van de man geaccepteerd is, mogen mijn tieten ook worden gezien.' Heh? Dus de vrouw moet met haar rondingen staan schudden om aan te tonen dat ze gelijk is aan de man? In mijn ogen is daar niets feministisch aan: het plaatst de vrouw juist onder de man! Als de eerste de beste man aan zijn stijve tampeloeres gaat staan trekken om aandacht te vragen voor een onderwerp, gaan vrouwen dan in hun blote poes de straat op 'omdat ze gelijk zijn aan de man'? Nee toch?

Ik ben erg trots dat ik kan zeggen dat ik mij zó gelijk voel aan de man dat ik me schaam dat andere vrouwen denken alleen op te kunnen komen voor hun rechten door hun borsten aan de wereld te tonen. In de huidige westerse maatschappij heeft het tonen van je bloemkolen volgens mij geen ander nut dan het seksueel opgewonden krijgen van het andere geslacht: de man. En dat lijkt me juist niet de bedoeling, want dat zou ons beneden de man plaatsen. De glimlach van Berlusconi werd bij het tonen van de borsten dan ook enkel nog breder. Om die glimlach de kop in te drukken is het zaak om als vrouw jezelf op andere manieren te profileren dan je lichaam als mislukt whiteboard met rondingen te verkopen.
 
*************************
De tekening is van Pepijn Lampe
Meer informatie op: www.pepdesign.be


© 2013 Hester Torn meer Hester Torn - meer "Buitenlandse zaken"
Beschouwingen > Buitenlandse zaken
Blote tieten met wat tekst Hester Torn
1010BS Tieten
Verkiezingen in Italië. Silvio Berlusconi poseert voor een groep fotografen terwijl hij zijn stembiljet met de stem op zichzelf, keurig in het gleufje van een stembus schuift. Zijn gebleekte glimlach lijkt in zijn gezicht gebeiteld. Heel stoer, als een ware maffioso, loopt hij dwars door het peloton journalisten richting de uitgang van het stemlokaal. Dan gebeurt het. Een vrouw begint te schreeuwen, een andere vrouw valt haar bij. Terwijl de bewakers ze op de grond proberen te duwen, trekken de dames hun shirt uit en tonen hun met viltstift volgeschreven tieten.

Ik zie ze soms ineens op het nieuws verschijnen. De borsten met wat tekst. In die volgorde, want de vrouwelijke rondingen krijgen volgens mij veel meer aandacht dan dat waar het om zou moeten gaan: de boodschap die er rond/op/onder staat geschreven. Iedere keer als ik het zie – met de Europese Kampioenschappen, met Prins Charles in Londen en ook met Berlusconi – bekruipt mij een gevoel van schaamte en vraag ik mij af waarom die vrouwen dat toch doen.

Nu zie ik in gedachten de feministen onder de lezers steigeren. Hoe kan ik dat zeggen? Schaamte! Heeft de vrouw niet altijd moeten knokken voor haar rechten?! Zijn we niet gelijk aan de man!?
Juist, inderdaad. In Nederland heeft Aletta Jacobs geknokt voor haar recht op onderwijs en later ook voor het stemrecht van de vrouw. Maar ik heb nog nooit ergens gelezen dat zij met haar enkels moest zwieren om daadwerkelijk onderwijs te krijgen. En kijk nu eens hoeveel vrouwen er studeren. 'Nou,' zeiden een aantal vriendinnen van mij met wie ik hierover sprak, 'we zijn gelijk aan de man en als de blote bast van de man geaccepteerd is, mogen mijn tieten ook worden gezien.' Heh? Dus de vrouw moet met haar rondingen staan schudden om aan te tonen dat ze gelijk is aan de man? In mijn ogen is daar niets feministisch aan: het plaatst de vrouw juist onder de man! Als de eerste de beste man aan zijn stijve tampeloeres gaat staan trekken om aandacht te vragen voor een onderwerp, gaan vrouwen dan in hun blote poes de straat op 'omdat ze gelijk zijn aan de man'? Nee toch?

Ik ben erg trots dat ik kan zeggen dat ik mij zó gelijk voel aan de man dat ik me schaam dat andere vrouwen denken alleen op te kunnen komen voor hun rechten door hun borsten aan de wereld te tonen. In de huidige westerse maatschappij heeft het tonen van je bloemkolen volgens mij geen ander nut dan het seksueel opgewonden krijgen van het andere geslacht: de man. En dat lijkt me juist niet de bedoeling, want dat zou ons beneden de man plaatsen. De glimlach van Berlusconi werd bij het tonen van de borsten dan ook enkel nog breder. Om die glimlach de kop in te drukken is het zaak om als vrouw jezelf op andere manieren te profileren dan je lichaam als mislukt whiteboard met rondingen te verkopen.
 
*************************
De tekening is van Pepijn Lampe
Meer informatie op: www.pepdesign.be
© 2013 Hester Torn
powered by CJ2