De grootste bron van cultuurvervuiling is natuurlijk de amusementsindustrie (snollebollekes!) met aan het hoofd Joop vd Ende. Die man heeft ons met zijn feestwinkelbrein overladen met een soort amusement dat we helemaal niet wilden, maar waar we nu grof voor betalen. Eerst de soap op televisie, met dagelijkse afleveringen waarin niets gebeurt en waarin oninteressante hoofdpersonen niets meemaken. Maar het gaat maar door.

Neem nou al die musicals, eigenlijk operettes, voor mensen die niet van muziek houden. Ze gaan altijd over 'Bekende Nederlanders', zoals André Hazes. Pure lijkenpikkerij. Nu staat er weer één op stapel over Rob de Nijs die nog niet eens dood is. Waar hebben we dit aan te danken? Die musicals zijn nooit oorspronkelijk, maar altijd gebaseerd op een al bestaand 'waargebeurd verhaal'.  Waarom? Waarom geeft die Joop met zijn enorme bankrekening niet eens een paar mensen de opdracht om een musical te maken met een door hen zelf bedacht libretto en zelf gecomponeerde muziek? Iets oorspronkelijks? Iets dat niet zo voor de hand ligt?

De musical over Rob de Nijs heeft hij natuurlijk al lang zelf geschreven. 'Zachtjes tikt de Regen op m'n Zolderraam'. Zo zijn er natuurlijk nog wel een paar te bedenken. Over Henny Vrienten bijvoorbeeld, of over de Koninklijke familie. Misschien zelfs over Mark Rutte, maar dan moet er wel eerst een aanslag op hem gepleegd worden.

Van den Ende is natuurlijk niet de enige cultuurvervuiler in de amusementsindustrie. Maar daarover later misschien meer.

----------

De illustratie is van de auteur.