 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
| Iets wat er nooit was | Reinier van Delden | |||
 Het was rond zessen.De winkels gingen dicht. Het winkelend publiek verdween. En ik werd opeens verdrietig? Misschien had het met die lege straat te maken. Of met die schoenenwinkel, waar ik voor stond. Waar dat echtpaar werkt, wat altijd zo versleten oogt. Kan ook zijn dat de zon iets met mij deed. Die scheen zo half in de straat nog. Of was het ‘t geroezemoes van de mensen. Wat langzaam verstilde. Wellicht had het met de kleuren te maken. De kleuren van die schoenenwinkel. Een soort van jaren zeventig oranje. Maar dan vaal. Of was het die Chinees geweest, van de snackbar. Die z’n terras binnen haalde. En waarvan bijna niemand wist dat hij eigenlijk ingenieur was. Maar uit nood geboren nu patat stond te bakken. Om zijn kinderen wel een kans te geven. Die hij om politieke redenen niet gekregen had. Of zou het dan toch te maken hebben gehad met het feest. Wat op het punt stond om te beginnen. En waar ik om gezondheidsredenen niet aan mee deed. Maar ook omdat ik het allemaal wel gezien had. De hossende menigte. Het lawaai wat het met zich meebracht. En de beloftes die je nooit nakwam. Of zou het dan toch de heimwee zijn geweest? Naar iets wat er nooit was. En je al je hele leven nastreefde. --------- Het plaatje is van Linda Hulshof Meer informatie op: www.lindahulshof.nl |
||||
| © 2017 Reinier van Delden | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||